ÓRÒ 44
Kë lɛ́ Ofotɩ gbɔ nkpɔ lɔ́ Ʒoova
N’ye Salomɔn bá káci Israɛlë blengbinë, Ʒoova vívi ëë kɔ: ‘?Mabu fë evivi n’ye më élɔ fë é?’ Salomɔn hɛ́ ëë kɔ: ‘Më lɛ́ jeje, më gha mʋn bu gha dɔ́. Më esɛrɛ fë, lɔ më aɛnshiji álɛ më émimi fë ngikinë aɛn.’ N’yonë, Ʒoova hɛ́ ëë kɔ: ‘Noo aɛnshiji ëë fë vívinë, má elɔ fá elɛ ghɩnë aɛn jí ëë shi dɔ́ she ngiki powu eshipatanë powu ghë. Má elɔ fá edi blengbi edɔ. Àlɛ́ fë awu më ghɩnë, fë éhʋn-oo enʋnmɔn.’
Salomɔn óo Ofotɩ gbɔnë ëë-lɛ órò. Në bɔ́ shighaɛ lɛ, shigha lɛ, ti lɛ, opúnë ɔɔ alɔ dɔ́në lɛ lɛ́ Ofotɩ gbɔnë. Eyikpe lɛ eyighɔ lɛnë kë mʋn juman-di yɛsɛnë, afannga nhɛn dí juman lɛ́ Ofotɩ gbɔnë. Kë bɔ́ agbʋʋn lɔhʋn-arɩ lɛ́ ëë. Pëlɛ, kebë eɔsɛ ebɔ ëë ehɔ Ʒoova. Kë bɔ́ bunë kebë ebɔ eyiyi ntɛɛnnë bába ntɛɛn-yiyifanë ngboru. Salomɔn óoo ofʋdʋ eshi ntɛɛn-yiyifanë ngbeɲi, ë në sɛ́rɛ Ofo hɛ́ kɔ: ‘O Ʒoova, Ofotɩ gbɔ ntɛnɩ gha dɔ́omu gha dɔ́, gha kpa gha yɛsɛ gha dɔ́ fë ngbeɲi. Ese elë esɛrɛ fë, disʋ bɔ elë sʋnë, kpa ce elë sɛrɛnë.’ ?Élé Ʒoova bá wú Ofotɩ gbɔnë lɛ, Ofonë Salomɔn sɛ́rɛnë lɛ é? Salomɔn bë esɛrɛ Ofo erere cɛɛ, la nkpɔ píe oforu gbo wá gbé bunë kë bɔ́ bá ntɛɛn-yiyifanë ngborunë. Ʒoova ghʋ́ n’yo yá n’ye në dísʋ bɔ́ Ofotɩ gbɔnë. Israɛlë-aghɩnë bë ewu bu ntɔnë, sɛ yɛ́yɛ kelë dɔ́ tete.
Israɛlë oonë powu ghë lɛ, oonë kámiji dɔ́në ghë lɛ bɔ́bɔ́, ngiki powu mʋ́n Salomɔn aɛnshijinë. Aghɩnë jɔ afɩ kelënë, kë ewa ewu Salomɔn álɛ bë eboka kelë. Saba blengbi-kwɔnë bɔ́bɔ́ wá wú Salomɔn álɛ bë evivi ëë jɔ akpɛɛkpɛ. N’ye në bá cé mbënë Salomɔn káka lɔ́ ëë ajinë, në hɛ́ ëë kɔ: ‘Jɔnë më cé ngiki hɛ́ fë sɛnë, më gha bɔ́ ëë gha wú nahɔnrɛ. Ese pëlɛ, më ewu n’ye aɛn jí fë shi dɔ́ she jɔnë kë hɛ́ mënë. Fë Ofo Ʒoova yɔ́ fë shi.’ Bu powu eyi eyɛsɛ elɔ Israɛlë-aghɩnë, kë nʋn sɛyɛyɛ ghë. Ese ɲan gbɔɔje, bu powu bá epetè.
“Ékpɩ! N’yenë, ɔɔ bunë dɔ́ she Salomɔn.” —Matthieu 12:42.