ÓRÒ 12
Ʒakɔbë ebɔ ëë aja bunë
Izaakë ɔɔ agbʋʋn 40 ë në ví Rebeka. Në kolo Rebeka dɔ́ tete. Kë hʋ́n jɛelë ntaelë aɲʋn.
Ghɩmɛnnë di Ezai, afɛjighonë di Ʒakɔbë. Ezai kolo n’ye esɔ edɔ, në lɛ́ kpaghʋgho yɔghɔ tete. Ʒakɔbë ëë kolo n’ye bë eso ereni.
Cibɩ ntɔnë ghënë, jɛ ghɩmɛnnë ëë ewu aja bu edɔ àlɛ́ shì arɔ: Kë elɔ ëë shigha lɛ, eriji lɛ edɔ eshe nɔnjɛelë kalanë gbe powu. Izaakë shikwanë ghënë, bu fuɔ bë ekpa ecɛ aja bu ntɔnë ghë. Bu ntɔnë ëë lɛ́ n’ye Ʒoova bë eghʋ̀ jɛ ghɩmɛnnë ghë elɔ bunë në hɛ́ kɔ në élɛ elɔ Abrahamënë bë eshu. Ezai ee gbo, jɔ ntɔnë gha lɛ́ jɔnë ɔɔ alɔ, ese Ʒakɔbë ee gbo, ɔɔ alɔ dɔ́ tete.
Mící nkpɔ, Ezai yí ghʋ́ kpà mɩɩ alɛ bë ewa ereninë, në pɛ́ dɔ́ tete. Cibɩ ntɔnë ghë, Ʒakɔbë edamë eshi bu yɔghɔ nhɛn la. Ezai bë ece bunë efi yɔghɔnë, në hɛ́ Ʒakɔbë kɔ: ‘Àghʋ yó më dɔ́ tete! Kà bunë fë shí lanë leje lɔ më më édi!’ Ʒakɔbë káka mbë lɔ́ ëë aji hɛ́ kɔ: ‘Më cé. Ese boepi nɔn-akɔ n’ye fë ébɔ fë aja bunë elɔ më.’ Ezai hɛ́ ëë kɔ: ‘Më jɔʋn gha nʋn më aja bunë ghë. Fë akolo, fë éɔsɛ ebɔ ëë. Bunë më evivinë ëë lɛ́ n’ye fë élɔ më bu më édi.’ ?Fë akɔnda ghë, bunë Ezai lɛ́në yɛsɛ wú? Oowo, gha yɛsɛ joʋn wo. Ezai ɲá bu yɔghɔ tete nkpɔ shi mpʋ tʋsʋman nkpɔ cece ghëwu.
N’ye Izaakë bá hɔ́sɛ dɔ́në, cibɩnë shú álɛ bë eyɔ jɛ ghɩmɛnnë shi. Ese Rebeka bóka Ʒakɔbë ëë në bɔ́ shiyɔ ntɔnë. N’ye Ezai bá cé kɔ nɔnjɛ bɔ́ ëë shiyɔnë, opu gbɔ nhɛn jíji ëë. Në hɛ́ kɔ mici nkpɔ, në ée nɔnjɛ bë erɔ. Noo Izaakë lɛ Rebeka lɛ kë vívi n’ye kebë ebidi Ʒakɔbë shinë, kë hɛ́ ëë kɔ: ‘Yi më-nɔ̀n nɔnjɛ yikpenë kë elɛlɛ ëë Labanënë ee gbo; so gbo mɩɩ Ezai opu bë eni ëë shi álɛ fë égbɔ ewa aji.’ Ʒakɔbë cé shìelë mbë, ë në já-kpa yí.
“?Teteghë, bu yɔghɔ-te nkpɔca yiki bë ewu, àlɛ́ maɛnnë powu alɛ ee, ese bë ewu rɔ é? ?Mabu yiki bë eɔsɛ elɔ eba ëë oohʋnnë oku é?”—Marc 8:36, 37.