BU AYƆGHƆNË NƲN OFO MBËNË GHË | ACTES 1-3
Ofo bɔ́ ëë wawɛ celenë lɔ́ kretiɛn ofokwanë.
2:1-8, 14, 37, 38, 41-47
Ʒuifë-aghɩ fannga nhɛn píe oo nfre nfre fuɔ ghë wá Ʒerizalɛmë n’yo agbʋʋn 33 E.B pantekɔtë mícínë ghë (Ac 2:9-11). Àlɛ́ bɔ́bɔ́ kë kpʋ́ Moizë Mbranë, agheci, kë só oo fuɔ ghë hʋ́n-oo kelë oohʋn powu ghë (Jr 44:1). N’ye kë bá nʋnnë lɛ mbënë kë elɛ̀në lɛ ebɔbɔ ngikinë kë nʋ́n oonë kë píenë ghë. Kë ghe bɔbɔ Ʒuif aghɩ. Ooya gbɔ ntɔnë ghë, kë wɔ́ ngiki 3.000 ji. Píe n’yonë, kretiɛn ofokwanë ghë, ngiki elɛ̀ mbë nfre nfre fannga nhɛn. Àlɛ́ bɔ́bɔ kë píe oo nfre nfre ghë, “kë esɩsɩ ofotɩ gbɔnë ghë, bu nkpɔkpɔnë ghëwu.”—Ac 2:46.
?Élé fë éba eɔsɛ eya n’ye fë edi...
Aghɩnë kë píe oo fuɔ, óó kë nʋn okunë fë eyi eka Ofo ndanë ghënë akɔnda é?
Nɔnjɛelënë kë nʋn eɲë ofokwanë ghë óó kë píe oo fuɔnë akɔnda é?