Матфейдиҥ сӱӱнчилӱ јары
12 Бир катап суббот кӱнде Иисус аш отургыскан јалаҥла барып јатты. Оныҥ аштай берген ӱренчиктери аштыҥ мажагын ӱзӱп, јип турдылар. 2 Мыны фарисейлер кӧрӧлӧ, ого айтты: «Кӧрзӧҥ дӧ, сениҥ ӱренчиктериҥ суббот кӱнде эдерге јарабас неме эдип јат». 3 Иисус олорго айтты: «Давид ле оныҥ улузы аштап калала, нени эткенин кычырбаган бедеер? 4 Ол Кудайдыҥ туразына кирип келеле, улузыла кожо јӱк ле абыстар јийтен агару калашты јиген. 5 Анайда ок ӧргӧӧдӧ абыстар субботто эдерге јарабас неме эдип, буру јок артып турганын кычырбаган бедеер? 6 Је слерге айдадым: мында турганы ӧргӧӧнӧҥ јаан. 7 Је слер тайылга экелзин деп эмес, килемкей болзын деп айткан сӧстӧрди оҥдоп турган болзоор, буру јок улусты јаргылабас эдеер. 8 Нениҥ учун дезе кижи Уулы — суббот кӱнниҥ Ээзи».
9 Ол анаҥ јӱре береле, синагогага* келди. 10 Анда колы кургап калган* кижи болгон. Иисустаҥ сурадылар: «Субботто оору кижини јазып ийерге јараар беди?» Је мыны Иисусты ла бурулаарга болуп сурадылар. 11 Иисус айтты: «Слердиҥ сок јаҥыс койоор орого тӱжӱп калза, оны суббот кӱн ле дейле, чыгарып албазаар ба? 12 Кижи койдоҥ канча киреге артык эмей! Оныҥ учун суббот кӱнде јакшыны эдерге јараар». 13 Оноҥ Иисус байагы кижиге: «Колыҥды чӧйип ий» — деди. Ол чӧйип ийерде, колы экинчи колындый су-кадык боло берди. 14 Фарисейлер дезе јӱре береле, Иисусты ӧлтӱрерге јӧптӧжип алдылар. 15 Иисус мыны билип ийеле, анаҥ јӱре берди. Оны ээчий кӧп улус барган. Иисус олордыҥ ончозын јазып салды, 16 је олорды бу керегинде куучындабазын деп јакарып салган. 17 Судурчы Исайя ажыра мынайып айдылганы бӱдӱп калган:
18 «Бу мениҥ талдап алган сӱӱген ишчим, ол мени сӱӱндирип јат! Мен ого тынымды берзем, ол кӧзим алдына канайып чын јӱрерин албатыларга јартап берер. 19 Ол сӧс блаашпас, кыйгырбас, кӧп улусту јерлерде оныҥ ӱни угулбас. 20 Ол јаманды јоголтып салбаганча, сынып бараткан комыргайды сындырбас, ӧчӱп бараткан отты ӧчӱрбес. 21 Албатылар оныҥ адына иженер».
22 Бир катап Иисуска сокор ло тил јок кижи экелдилер. Оныҥ ичине кӧрмӧстӧр кирип калган болгон. Иисус оны јазып ийерде, ол кӧрӱп, куучындап баштаган. 23 Мыны кӧрӧлӧ, ончо улус кайкажып айдыштылар: «Ол чын ла Давидтиҥ уулы болор бо?» 24 Фарисейлер олорды угала: «Ол кӧрмӧстӧрди Веельзевулдыҥ*, кӧрмӧстӧрдиҥ башчызыныҥ, болужыла сӱрӱп турган» — дедилер. 25 Олордыҥ санаазын билип, Иисус айтты: «Эки јара бӧлӱнген кандый ла башкару јайрадылып калар, эки јара бӧлӱнген кала эмезе айыл-јурт јайрадылып калар. 26 Анайып ла Сатана Сатананы чыгара сӱрӱп турган болордо, ол бойынаҥ бойы бӧлӱнет. Айдарда, оныҥ башкарузы канайып бек туратан эди? 27 Мен кӧрмӧстӧрди Веельзевулдыҥ болужыла чыгара сӱрӱп турган болзом, слердиҥ ӱренчиктереер кемниҥ болужыла сӱрӱп турган? Олор ло слерди јаргылаар. 28 Је мен кӧрмӧстӧрди Кудайдыҥ тыныла сӱрӱп турган болзом, Кудайдыҥ Башкарузы једип келген туру. Слер дезе оны оҥдобогон эмтиреер. 29 Кем-кем кӱчтӱ кижиниҥ айылын тоноорго турза, озо баштап оныҥ колы-будын буулап салар эмес пе? Јӱк ол тушта ол оныҥ айылын тоноор аргалу болор. 30 Кем мениле кожо эмес, меге удура болот, кем мениле кожо јуубай турган, јууп алганымды јайрадып јат.
31 Оныҥ учун айдып јадым: кижиниҥ кандый ла кинчеги ле јамандаганы ташталар, је Кудайдыҥ агару тынын јамандаганы ташталбас. 32 Кем-кем кижи Уулына удура неме айтса, оныҥ јаманы ташталып калар, је кем-кем агару тынга удура неме айтса, оныҥ јаманы эмдиги де ӧйдӧ, келер де ӧйдӧ ташталбас.
33 Јакшы агаш — јакшы јиилек берер, чирик агаш — јаман јиилек берер. Агаштыҥ кандый болгоны јиилегинеҥ кӧрӱнер. 34 Коронду јыланныҥ балдары, јаман бойыгар канайып јакшы неме айдатанаар? Кижиниҥ јӱреги неле толо, оозынаҥ ол ло чыгар. 35 Ак санаалу кижиниҥ ичи-бууры да ару, оныҥ оозынаҥ јакшы неме чыгат. Кара санаалу кижиниҥ ичи-бууры да кара, оныҥ оозынаҥ јаман неме чыгат. 36 Айдып турум слерге, кижи айткан кажы ла куру сӧзи учун Јаргынныҥ кӱнинде Кудайдыҥ алдына турар. 37 Не дезе айткан сӧстӧриҥ учун акту кижи деп адаларыҥ эмезе јаргыладарыҥ».
38 Ол тушта фарисейлер ле јасакка ӱредип турган улустыҥ кезиги Иисуска айттылар: «Ӱредӱчи, биске кандый бир кайкал кӧргӱзип ий». 39 Иисус олорго айтты: «Кудайга чындык эмес, калју ӱйе јаантайын кайкал сурап јат. Је олорго Ио́нала болгон кайкалдаҥ ӧскӧ, кандый да кайкал кӧргӱзилбес. 40 Канайып Ио́на ӱч тӱн ле ӱч тӱш јаан балыктыҥ ичинде болгон, анайып ла кижи Уулы ӱч тӱн ле ӱч тӱш сӧӧк салар јерде болор. 41 Јаргыныҥ ӧйинде бу ӱйеле кожо Нине́вияныҥ улузы тирилип, бу улусты јаргылап салар. Не дезе Нине́вияныҥ улузы Ио́на јарлап турарда, оны угуп, кинчегин алынгандар. Је мында Ио́нанаҥ јааны туру. 42 Јаргыныҥ ӧйинде бу ӱйеле кожо тӱштӱктиҥ каан ӱй кижизи тирилип келеле, бу ӱйени јаргылап салар. Не дезе ол Соломонныҥ ойгор сӧстӧрин угарга, ыраак јердеҥ келген. Је мында Соломонноҥ јааны туру.
43 Калју тын кижиниҥ ӧзӧк-буурынаҥ чыгала, суу јок јерде токтойтон јер бедиреп јӱреле, нени де таппай јат. 44 Оноҥ ол айдат: „Акыр, јаткан јериме ойто барайын“. Келеле кӧрзӧ, тура аруталып, јарандырылып калган, ондо кем де јатпай турган. 45 Ол бойынаҥ калју јети тынды айдала, бу турага кирип, артып калат. Ол тушта кижиге оноҥ јаман болуп калат. Бу ӱйеле мындый ла неме болор».
46 Иисус албатыла куучындажып јадарда, оныҥ энези ле карындаштары келген. Олор Иисусла куучындажарга, оны тышкары сакып турдылар. 47 Бир кижи Иисуска айтты: «Тышкары энеҥ ле карындаштарыҥ сени сакып јат. Олор сениле куучындажып ийерге туру». 48 Иисус ол кижинеҥ сурады: «Мениҥ энем кем? Мениҥ карындаштарым кемдер?» — 49 оноҥ ӱренчиктерине колыла улап, айтты: «Бот бу мениҥ энем, бу мениҥ карындаштарым! 50 Теҥеридеги Адамныҥ кӱӱнин бӱдӱрип турган кижи мениҥ карындажым да, сыйным да, энем де».