2 «Бәни адәм, Сур ки Јерусәлим барәсиндә:+ “Нә јахшы, халгларын дарвазасы сынды,+ инди һәр шеј мәним јолумдан ҝәлиб кечәҹәк. Онун тифағы дағылыб, ахыр ки мән дә варланаҹағам!” — дејир, 3 Күлли-Ихтијар Јеһованын она сөзү будур: “Еј Сур, Мән сәнә гаршы галхмышам. Дәниз чалхаланыб далғаларыны шаһә галдырдығы кими, Мән дә халглары сәнин үстүнә галдыраҹағам.

15 Архајын јашајан халглара гаршы бәрк гәзәбләнмишәм,+ чүнки Мән халгыма азҹа һирсләнмишдим,+ онлар исә халгыма диван тутдулар”.+