41 Атасы Јагуба хејир-дуа вердијинә ҝөрә Ејс гардашына дүшмән кәсилмишди.+ О, өз-өзүнә дејирди: «Атамын өмрүнә* аз галыб,+ ондан сонра гардашым Јагубу өлдүрәҹәјәм».

31 Нә гәдәр ки Јәссәнин оғлу јер үзүндә јашајыр, нә сән, нә дә сәлтәнәтин дурмајаҹаг.+ Тез бир адам ҝөндәр ону јаныма ҝәтирсин. О өлмәлидир».+

11 Әввәлдән ешитдијиниз сөз будур: биз бир-биримизи севмәлијик.+ 12 Шәрирдән олан вә гардашыны өлдүрән Габил кими олмамалыјыг.+ О, гардашыны нә үчүн өлдүрдү? Чүнки өз әмәлләри пис,+ гардашынынкы исә салеһ иди.+