8 О, Әһәбин адындан мәктуб јазыб онун мөһүрү илә мөһүрләди.+ Мәктубу Набутун јашадығы шәһәрин ағсаггалларына+ вә әсилзадәләринә ҝөндәрди. 9 Мәктубда јазмышды: «Оруҹ елан един. Набуту халгын өнүндә јухары башда әјләшдирин. 10 Ики јарамаз адам тапыб онун гаршысында отуздурун. Гој онлар Набутун үзүнә дуруб+ Аллаһы вә падшаһы ләнәтләдијини десинләр.+ Сонра Набуту бајыра чыхарын, дашгалаг едиб өлдүрүн».+

11 Набутун јашадығы шәһәрин кишиләри — ағсаггаллар вә әсилзадәләр Изәбилин мәктубунда јазылдығы кими етдиләр.

4 Әјанлар падшаһа дедиләр: «Гој бу адам өлдүрүлсүн.+ О, бу сөзләрлә шәһәрдә галан дөјүшчүләри, һабелә халгы руһдан салыр. О, халга әмин-аманлыг јох, бәла арзулајыр». 5 Сидгијјә падшаһ деди: «О сизин ихтијарыныздадыр. Падшаһ сизә мане ола билмәз».