16 Јеһова Мусаја деди: «Бир аздан ҝөзләрини һәјата јумаҹагсан. Бу халг ҝедәҹәкләри өлкәдә гоншу халгларын аллаһларына ситајиш етмәјә* башлајаҹаг.+ Мәни атаҹаг,+ онларла бағладығым әһди позаҹаглар.+ 17 Онда гәзәбим пүскүрәҹәк,+ бу халгы атаҹағам,+ онлардан үз дөндәрәҹәјәм.+ Һамысы мәһв олуб ҝедәҹәк. Башлары дашдан-даша дәјәндән сонра, чох мүсибәтләр чәкәндән сонра+ дејәҹәкләр: “Аллаһымыз бизимлә дејил, она ҝөрә башымыза бу мүсибәтләр ҝәлир”. +

15 Ата-бабаларынын Аллаһы Јеһова елчиләрини ҝөндәриб дөнә-дөнә онлара хәбәрдарлыг етди, чүнки халгына, мәскәнинә јазығы ҝәлирди. 16 Онларса Аллаһын елчиләрини лаға гојур,+ Онун сөзләринә хор бахыр,+ пејғәмбәрләрини әлә салырдылар+. Ахырда башга чарә галмады, Јеһова халгынын үстүнә гәзәбини јағдырды.+

 2 Јеһова Јагубун мәскәнләрини мәһв етди, һеч биринә рәһми ҝәлмәди.

Гәзәбләниб Јәһуда гызынын галаларыны дағытды.+

Падшаһлығы да, башчылары+ да јерә вурду, алчалтды.+