17 Иса она деди: «Тутма мәни. Мән ки һәлә Атамын јанына галхмырам. Гардашларымын јанына ҝет+ вә онлара де: “Мән өз Атамын+ вә сизин Атанызын, өз Аллаһымын+ вә сизин Аллаһынызын јанына ҝедирәм”».

11 Чүнки мүгәддәс едән дә, мүгәддәс едиләнләр+ дә бир Атадандыр+. Буна ҝөрә дә о, онлара «гардашларым»+ демәјә утанмыр.