32 Онлар Ҝетсемани дејилән јерә ҝәлдиләр. Орада Иса шаҝирдләринә деди: «Сиз бурада отурун, мән исә дуа едим».+ 33 Иса Бутрусу, Јагубу вә Јәһјаны өзү илә ҝөтүрдү.+ Сонра о, ҝүҹлү тәлаш вә дәрин изтираб кечирди. 34 О, шаҝирдләрә деди: «Кәдәрим һәдсиздир,+ дөзүлмәздир. Сиз бурада дурун, ојаг галын».+ 35 Иса бир аз ирәли ҝедиб јерә гапанды вә: «Әҝәр мүмкүнсә, гој бу сынаг* мәндән јан кечсин», — дејә дуа етмәјә башлады. 36 Сонра әлавә етди: «Атаҹан*, Ата,+ Сәнин үчүн һәр шеј мүмкүндүр. Бу ҹамы* мәндән узаглашдыр. Фәгәт гој мәним истәдијим кими јох, Сәнин истәдијин кими олсун».+

40 Ора чатанда Иса онлара деди: «Дуа един ки, ҝүнаһа јол вермәјәсиниз».+