43 Мурдар руһ инсандан чыхандан сонра өзүнә раһат јер тапмаг үчүн гураг јерләри ҝәзиб-долашыр, амма раһат јер тапмыр.+ 44 Сонра өз-өзүнә дејир: “Гој чыхдығым евә гајыдым”. Ҝери гајыданда ҝөрүр ки, ора бошдур, силиниб-сүпүрүлүб вә бәрбәзәк ичиндәдир. 45 Сонра ҝедир вә өзүндән гат-гат пис олан башга једди руһ ҝәтирир. Онлар ичәри ҝириб орада јашајырлар. О адамын сону әввәлкиндән даһа бетәр олур.+ Бу пис нәслин дә сону белә олаҹаг».