18 Мән онлара сојдашларынын арасындан сәнин кими бир пејғәмбәр ҝөндәрәҹәјәм.+ Сөзләрими онун дилинә гојаҹағам.+ О әмр етдијим һәр шеји онлара чатдыраҹаг.+

15 Өлән оғлан галхыб отурду вә данышмаға башлады. Иса ону анасына верди.+ 16 Һамынын ҹанына ваһимә дүшдү. Онлар Аллаһы мәдһ етмәјә вә: «Арамызда бөјүк бир пејғәмбәр зүһур едиб»,+ «Аллаһ өз халгына нәзәр салыб»,+ — демәјә башладылар.

2 О, ҝеҹә вахты Исанын јанына ҝәлиб+ деди: «Рабби*+, биз билирик ки, сән Аллаһын бизә јолладығы мүәллимсән, чүнки Аллаһ ҝүҹ вермәсә,+ һеч кәс бу мөҹүзәләри+ ҝөстәрә билмәз».

14 Ҹамаат Исанын мөҹүзәләрини ҝөрәндә деди: «Бу адам, доғрудан да, дүнјаја ҝәлмәли олан Пејғәмбәрдир».+

22 Еј Исраил оғуллары! Мәни динләјин. Билдијиниз кими, Аллаһ нәсрани Исаны сизә ачыг-ашкар танытды: онун васитәсилә гаршынызда гүдрәтли ишләр, әламәтләр, мөҹүзәләр етди.+