14 Сөз инсан олуб+ арамызда јашады вә биз онун ҹалалыны ҝөрдүк. Бу, атанын јеҝанә оғлуна+ вердији ҹалала бәнзәјирди. О, Аллаһын лүтфү илә вә һәгигәтлә долу иди.

3 Сизә демәлијәм ки, Аллаһын руһунун тәсири илә данышан адам һеч вахт: «Исаја ләнәт олсун», — демәз. «Иса Ағадыр!» сөзләрини дә мүгәддәс руһун тәсири олмадан демәк мүмкүн дејил.+

10 Онда мән она сәҹдә етмәк үчүн ајагларына јыхылдым. Лакин о, мәнә деди: «Дајан! Буну етмә!+ Мән садәҹә сәнин кими вә Иса һаггында шәһадәт верән гардашларын кими бир гулам.+ Аллаһа сәҹдә гыл,+ чүнки Иса һаггында шәһадәт пејғәмбәрликләрин мәғзидир».+