Зәбур
Мәзмур. Шәһәрә галхаркән*.
129 «Ҝәнҹлијимдән бәри мәнимлә чәкишдиләр, —
Гој Исраил десин, —
2 Ҝәнҹлијимдән бәри мәнимлә чәкишдиләр,
Лакин үстүн ҝәлә билмәдиләр.
3 Ҹүтчүләр күрәјимдә котан сүрдүләр,
Узун-узун шырымлар ачдылар».
4 Амма Јеһова һагдыр,
О, шәр адамларын сарыдығы ипләри гырды.
5 Сиона нифрәт едәнләрин һамысы
Рүсвај олуб хәҹаләт ичиндә ҝери дөнәр.
6 Онлар дамларда битән,
Гопармаздан габаг гурујан от кимидирләр.
7 О от ки бичинчинин овуҹуну,
Дәрз топлајанын гуҹағыны долдурмаз.
8 Јолдан кечәнләр онлара:
«Јеһованын хејир-дуасы үзәриниздә олсун.
Сизә Јеһованын ады илә хејир-дуа веририк», — демәзләр.