Әјјуб

 2 «Каш өтән чағларыма гајыда биләјдим,

Аллаһын мәни һифз етдији ҝүнләрә.

 3 О вахтлар чырағы башымын үстүндә ишыг сачарды,

Онун нуру илә гаранлығы јарыб-кечәрдим.+

 4 Һәјатымын ҹошгун чағларыны јашајырдым,

Чадырымда Аллаһын достлуғуну дујурдум,+

 5 Гүдрәт Саһиби һәлә мәнимлә иди,

Балаларым* әтрафымда иди.

 6 О вахтлар ајагларым гајмаг ичиндә иди,

Гајалардан мәнә јағ сүзүлүрдү.+

 7 Шәһәр дарвазасына чыхардым,+

Мејданда әјләшәрдим.+

 8 Ҹаванлар мәни ҝөрәндә јол верәрди,

Һәтта јашлылар ајаға дуруб дајанарды,+

 9 Башчылар сусуб данышмазды,

Әлләри илә ағзыны јумарды.

10 Бәјләр дилини ударды,

Сәсләри чыхмазды.

11 Сөһбәтими ешидәнләр барәмдә хош сөзләр дејәрди,

Мәни ҝөрәнләр хејримә данышарды.

12 Чүнки мән имдад диләјән касыбы,+

Јетими, кимсәсизи гуртарырдым.+

13 Һәлакдан гуртардығым фәгирләр мәнә хејир-дуа верәрди,+

Дул гадынын гәлбини шад едәрдим.+

14 Мән салеһлији ҝејинирдим,

Әдаләтим мәнә әба кими, чалма кими иди.

15 Корлара ҝөз,

Топаллара ајаг идим,

16 Касыблара ата идим,+

Јадларын ишинә бахардым,+

17 Ҝүнаһкарын әнҝини әзәрдим,+

Овуну дишиндән дартыб алардым.

18 Дејәрдим: “Ҝүнләрим гум гәдәр олаҹаг,

Сон нәфәсими оҹағымда верәҹәјәм,+

19 Көкләрим сулара ҝедиб-чыхаҹаг,

Будагларымда шеһ ҝеҹәләјәҹәк.

20 Шөһрәтим солмајаҹаг,

Әлимдә каманым дөнә-дөнә атаҹаг”.

21 Инсанлар мәни интизарла динләјәрди,

Сусуб мәсләһәтими ҝөзләјәрди.+

22 Сөзүмүн үстүндән демәјә сөз тапмаздылар,

Сөзүм онларын гулағына хош ҝәләрди.

23 Јағышы ҝөзләјәнтәк мәни ҝөзләјәрдиләр,

Сөзләрими баһар јағышытәк ичәрдиләр.+

24 Үзләринә ҝүлүмсәјәндә ҝөзләринә инанмаздылар,

Үзүмүн нуру онлара архајынлыг верәрди*.

25 Башчы кими онлара јол ҝөстәрәрдим.

Мән гошунларынын ичиндә падшаһ кими,+

Јаслылара тәсәлли верән кими јашајырдым.+