Јарадылыш
45 Бу јердә Јусиф даһа өзүнү сахлаја билмәди,+ гышгырыб хидмәтчиләринә деди: «Һамы бајыра чыхсын!» Отагда һеч ким галмајанда Јусиф өзүнүн ким олдуғуну гардашларына ачды.+
2 Сонра һөнкүртү илә ағлады. О, елә бәркдән ағлајырды ки, мисирлиләр онун сәсини ешитди. Фиронун еви дә бундан хәбәр тутду. 3 «Мән Јусифәм, — дејә о, гардашларына сөјләди. — Атам һәлә сағдыр?» Гардашлары динә билмәдиләр, онларын нитги гурумушду. 4 Јусиф гардашларына деди: «Јахын ҝәлин». Онлар јахынлашдылар.
Сонра о деди: «Мән гардашыныз Јусифәм, Мисирә сатдығыныз Јусиф.+ 5 Амма үрәјинизи сыхмајын, бир-биринизи дә гынамајын ки, нијә мәни бура сатмысыныз. Аллаһ мәни сизин габағынызҹа бура ҝөндәриб ки, сизи өлүмдән гуртарсын.+ 6 Инди ики илдир өлкәдә аҹлыгдыр,+ һәлә беш ил дә әкин-бичин олмајаҹаг. 7 Аллаһ мәни габағынызҹа ҝөндәриб ки, нәслиниз кәсилмәсин+ вә сизә бөјүк гуртулуш вериб сағ сахласын. 8 Беләликлә, мәни бура сиз јох, Аллаһ ҝөндәриб ки, мәни фиронун баш вәзири*, онун евинин ағасы вә бүтүн Мисир өлкәсинин башчысы етсин.+
9 Тез атамын јанына гајыдыб она дејин ки, оғлун Јусиф белә дејир: “Аллаһ мәни бүтүн Мисир өлкәсинин ағасы едиб.+ Јубанмадан бура ҝәл.+ 10 Гошен+ дијарында јашајарсан, оғулларын, нәвәләрин, мал-һејванын вә һәр шејинлә бирликдә мәнә јахын оларсан. 11 Сәни әрзагла тәмин едәрәм, чүнки аҹлыг һәлә беш ил сүрәҹәк.+ Јохса сән дә, евиндәкиләр дә вардан-јохдан чыхар, сәфаләтә дүшәрсиниз”. 12 Сиз дә, гардашым Бинјамин дә өз ҝөзләринизлә ҝөрүрсүнүз ки, сизинлә данышан мәнәм.+ 13 Мисирдәки ҹаһ-ҹалалымы, ҝөрдүјүнүз һәр шеји атама данышын. Тәләсин, ҝедин атамы бура ҝәтирин».
14 Сонра о, гардашы Бинјамини гуҹаглајыб ҝөзләринин јашыны сел кими ахытды, Бинјамин дә онун бојнуна сарылыб ағлады.+ 15 Јусиф ағлаја-ағлаја о бири гардашларыны да өпдү. Сонра онлар отуруб сөһбәт етдиләр.
16 Јусифин гардашларынын ҝәлмәси хәбәри фиронун евинә ҝедиб чатды. Фирон да, әјанлары да бу хәбәрә севиндиләр. 17 Фирон Јусифә деди: «Гардашларына де һејванларыны јүкләјиб Кәнан торпағына ҝетсинләр. 18 Аталарыны вә аиләләрини ҝөтүрүб бураја, мәним јаныма ҝәлсинләр. Мән онлары Мисир торпағынын наз-немәтиндән гәни едәҹәјәм. Өлкәнин ән бәрәкәтли торпағынын мәһсулу илә доланаҹаглар.+ 19 Бундан әлавә, әмр едирәм ки, онлара белә дејәсән:+ “Арвад-ушағыныз вә атаныз үчүн Мисир торпағындан арабалар апарын.+ Јығышыб һамыныз бирликдә бура ҝәлин.+ 20 Һеч нәјинизә ҝөрә һејифсиләнмәјин,+ чүнки Мисирин ән јахшы шејләри сизин олаҹаг”».
21 Исраилин оғуллары неҹә дејилмишдисә, елә дә етдиләр. Јусиф фиронун әмринә ујғун олараг онлара арабалар верди вә онлар үчүн јол тәдарүкү ҝөрдү. 22 Һәр биринә бир дәст, Бинјаминә исә беш дәст дәјишәк палтар верди, үстәлик, она үч јүз ҝүмүш дә верди.+ 23 Атасына исә Мисирин наз-немәти илә јүкләнмиш он ешшәк, һәмчинин јол үчүн тахыл, чөрәк вә башга әрзаг јүкләнмиш он диши ешшәк ҝөндәрди. 24 Беләликлә, о, гардашларыны јола салды вә онлар чыхыб ҝетдиләр. Јусиф онлара деди: «Јолда дава етмәјин».+
25 Онлар Мисирдән чыхыб Кәнана, аталары Јагубун јанына ҝәлдиләр. 26 Она хәбәр вериб дедиләр: «Јусиф сағдыр. О, бүтүн Мисир үзәриндә башчыдыр!»+ Јагуб донуб галды. О, ешитдикләринә инана билмирди.+ 27 Амма онлар Јусифин дедији сөзләри она сөјләјәндә вә ону апармаг үчүн ҝөндәрдији арабалары ҝөстәрәндә Јагуб дирчәлди. 28 О, уҹадан деди: «Инди инандым! Оғлум Јусиф сағдыр! Гој өлмәздән габаг ҝедим ону ҝөрүм!»+