Һәвариләрин ишләри
9 Шаул һәлә дә Ағанын шаҝирдләрини һәдәләјир, онлары өлдүрмәк арзусу илә алышыб-јанырды.+ О, баш каһинин јанына ҝедиб 2 ондан Дәмәшг шәһәриндәки синагоглара мәктуб јазмағы хаһиш етди ки, бу јола мәнсуб олан һәр кәси+ — кишиләри, гадынлары һәбс едиб Јерусәлимә ҝәтирә билсин.
3 Јол илә ҝедәркән, Дәмәшгә чатачатда гәфләтән ҝөјдән бир ишыг онун әтрафына нур сачды.+ 4 Шаул јерә јыхылды вә бир сәс ешитди. О сәс дејирди: «Шаул, Шаул, мәни нијә тәгиб едирсән?» 5 О деди: «Аға, сән кимсән?» Сәс ҹаваб верди: «Мән сәнин тәгиб етдијин Исајам.+ 6 Дур, шәһәрә ҝет, нә етмәк лазымдыр, орада сәнә дејиләҹәк». 7 Шаулла олан адамлар донуб галмышдылар, онлар сәс ешидир, амма һеч кәси ҝөрмүрдүләр.+ 8 Шаул ајаға галхды, ҝөзләри ачыг олса да, һеч нә ҝөрмүрдү. Онун әлиндән тутуб Дәмәшгә ҝәтирдиләр. 9 Дүз үч ҝүн онун ҝөзләри кор галды.+ О, нә једи, нә дә ичди.
10 Дәмәшгдә Һәнәнја+ адында бир шаҝирд јашајырды. Аға вәһјдә ону чағырды: «Һәнәнја!» О һај верди: «Бәли, Аға». 11 Аға она деди: «Дур, Дүз адланан күчәјә ҝет, Јәһуданын евиндә тарслы+ Шаул адында адамы тап. О, инди дуа едир. 12 О, вәһјдә ҝөрүб ки, Һәнәнја адында бир адам јанына ҝәлиб вә ҝөзләрини ачмаг үчүн әлләрини онун үзәринә гојуб».+ 13 Һәнәнја ҹаваб верди: «Аға, мән чохларындан ешитмишәм ки, о, сәнин Јерусәлимдәки мүгәддәс хидмәтчиләринә зүлмләр едиб. 14 Бурада да сәнин адыны чағыран һәр кәси һәбс етмәк үчүн бөјүк каһинләрдән ихтијар алыб».+ 15 Анҹаг Аға она деди: «Ҝет, чүнки бу адам адымы халглара,+ о ҹүмләдән һөкмдарлара+ вә Исраил оғулларына билдирмәк үчүн сечдијим аләтдир.+ 16 Адым уғрунда нәләр чәкәҹәјини она ҝөстәрәҹәјәм».+
17 Һәнәнја ҝетди. О, һәмин евә ҝириб әлләрини Шаулун үзәринә гојду вә деди: «Шаул, гардаш, бура ҝәләркән јолда сәнә ҝөрүнән Ағамыз Иса мәни сәнин јанына ҝөндәрди ки, ҝөзләрин ачылсын вә сән мүгәддәс руһла доласан».+ 18 О андаҹа Шаулун ҝөзләриндән пулҹуглара охшајан бир шеј төкүлдү вә ҝөзләри ачылды. О дуруб вәфтиз олунду, 19 јемәк јејиб гүввәтләнди.
Шаул бир нечә ҝүн Дәмәшгдә+, шаҝирдләрин јанында галды 20 вә вахт итирмәдән синагогларда Иса һаггында шәһадәт верәрәк онун Аллаһын Оғлу олдуғуну тәблиғ етмәјә башлады. 21 Ону ешидәнләрин һамысы чашбаш галыб дејирди: «Мәҝәр бу адам Јерусәлимдә Исанын адыны чағыранлара ҝөз вериб, ишыг вермәјән адам дејил?+ Бураја да онлары тутуб бөјүк каһинләрин јанына апармаг үчүн ҝәлмәјиб?»+ 22 Шаул исә ҝет-ҝедә даһа да ҝүҹләнир, Исанын Мәсиһ олдуғуну мәнтигли сурәтдә сүбут едәрәк Дәмәшг јәһудиләрини мәәттәл гојурду.+
23 Арадан хејли ҝүн кечди. Јәһудиләр ону өлдүрмәк үчүн суи-гәсд һазырладылар.+ 24 Лакин бу хәбәр Шаулун гулағына чатды. Онлар Шаулу өлдүрмәк үчүн ҝеҹә-ҝүндүз шәһәр гапыларыны пусурдулар. 25 Онда Шаулун шаҝирдләри ону ҝеҹә икән сәбәтин ичиндә шәһәр диварындакы пәнҹәрәдән ашағы ендирдиләр.+
26 Јерусәлимә ҝәләндә+ Шаул шаҝирдләрә гошулмаға чалышды, амма һамы ондан горхурду, чүнки онун шаҝирд олдуғуна инана билмирдиләр. 27 Барнәба+ онун көмәјинә ҝәлди. О, Шаулу һәвариләрин јанына ҝәтириб онун јолда Ағаны неҹә ҝөрдүјүнү,+ Ағанын онунла данышдығыны, сонра Дәмәшгдә Исанын ады илә ҹәсарәтлә тәблиғ етдијини онлара әтрафлы данышды.+ 28 Беләликлә, Шаул шаҝирдләрлә галды. О, Јерусәлимдә сәрбәст ҝәзир, Ағанын ады илә ҹәсарәтлә данышыр, 29 јунандилли јәһудиләрлә сөһбәтләр едир, гызғын мүзакирәләр апарырды. Онларса Шаулу өлдүрмәјә ҹәһд ҝөстәрирдиләр.+ 30 Гардашлар бундан хәбәр тутанда ону Гејсәријјәјә ҝәтириб орадан Тарса јола салдылар.+
31 Бундан сонра бүтүн Јәһудијјә, Ҹәлилә вә Сәмәријјәдәки јығынҹаг+ үчүн әмин-аманлыг дөврү башланды. Јығынҹаг мөһкәмләнир, Јеһова Аллаһын горхусу вә мүгәддәс руһун+ тәсәллиси илә јашајараг бөјүјүрдү.
32 Бутрус бүтүн о бөлҝәни ҝәзә-ҝәзә Лидда шәһәриндә+ јашајан мүгәддәсләрин јанына ҝәлди. 33 Орада сәккиз ил иди ки, ифлиҹ олуб јатагдан галхмајан Енеј адлы бир хәстә ҝөрдү. 34 Бутрус она деди: «Енеј, Иса Мәсиһ сәнә шәфа верир.+ Дур, јорған-дөшәјини јығ».+ О, дәрһал ајаға дурду. 35 Лидда шәһәринин вә Шарон дүзүнүн бүтүн сакинләри ону ҝөрәндә Ағаја иман ҝәтирди.
36 Јаффа шәһәриндә Табитә адында бир шаҝирд вар иди. (Бу адын јунан гаршылығы Дорка* иди.) Бу гадын чох хејирхаһ иди вә касыблара һәмишә әл тутурду. 37 О ҝүнләрдә Табитә хәстәләниб өлдү. Ону јујуб үст мәртәбәдә бир отаға гојдулар. 38 Лидда шәһәри Јаффаја јахын иди. Шаҝирдләр Бутрусун орада олдуғуну ешидәндә ики адам ҝөндәриб дедиләр: «Хаһиш едирик, тез јанымыза ҝәл». 39 Бутрус дуруб онларла ҝетди. Ораја ҝәләндә ону үст мәртәбәдәки отаға апардылар. Бүтүн дул гадынлар ағлаша-ағлаша Бутрусун јанына ҝәлдиләр, Табитәнин сағлығында тикдији пал-палтарлары она ҝөстәрдиләр. 40 Бутрус һамыны отагдан чыхартды,+ диз чөкүб дуа етди, сонра өлүјә үз тутуб деди: «Табитә, галх!» Гадын ҝөзләрини ачды, Бутрусу ҝөрәндә дуруб отурду.+ 41 Бутрус онун әлиндән тутуб ајаға галдырды, сонра гардашлары вә дул гадынлары чағырды вә дирилмиш Табитәни онларын габағына чыхартды.+ 42 Бу хәбәр бүтүн Јаффаја јајылды вә хејли адам Ағаја иман ҝәтирди.+ 43 Бутрус бир мүддәт Јаффада даббағ Шимонун евиндә галды.+