Лука
16 Сонра Иса шаҝирдләринә мүраҹиәт едәрәк деди: «Бир дөвләтли адамын евиндә нөкәрбашы варды. Бир ҝүн ону ағасынын малыны исраф етмәкдә иттиһам етдиләр. 2 Онда аға нөкәрбашыны јанына чағырыб деди: “Бу нәдир сәнин һаггында ешидирәм? Ишин барәдә һесабат вер, сән артыг бу еви идарә етмәјәҹәксән”. 3 Нөкәрбашы өз-өзүнә деди: “Ағам вәзифәми әлимдән алыр, бәс мән нә едәҹәјәм? Торпаг газмаға гүввәм јох, диләнмәјә дә утанырам. 4 Аһа! Билирәм нә етмәк лазымдыр ки, ишдән говуландан сонра ҹамаат мәни өз евиндә гәбул етсин”. 5 О, ағасына борҹу оланлары бир-бир јанына чағырды. Биринҹисиндән сорушду: “Ағама нә гәдәр борҹлусан?” 6 О ҹаваб верди: “Јүз бат* зејтун јағы”. Нөкәрбашы она деди: “Борҹ сәнәдини ҝөтүр, отур, ҹәлд әлли бат јаз”. 7 Сонра диҝәриндән сорушду: “Бәс сәнин борҹун нә гәдәрдир?” О ҹаваб верди: “Јүз кор* буғда”. Нөкәрбашы она: “Борҹ сәнәдини ҝөтүр, сәксән кор јаз”, — деди. 8 Ағасы нөкәрбашыны, надүрүст олса да, ағылла тәрпәндији үчүн тәрифләди. Буну билин, бу дөврүн* оғуллары нурун оғулларына+ нисбәтән өз дөврүнүн адамлары илә даһа ағылла давранырлар.
9 Бахын сизә дејирәм: өзүнүзә бу шәр дүнјанын сәрвәтилә+ достлар газанын ки, бу сәрвәт гуртаранда онлар сизи әбәди мәскәнләрә гәбул етсинләр.+ 10 Хырда ишдә етибарлы олан бөјүк ишдә дә етибарлы олур, хырда ишдә дүрүст олмајан бөјүк ишдә дә дүрүст олмур. 11 Беләликлә, әҝәр сиз бу шәр дүнјанын сәрвәти илә мүнасибәтдә садиг олмасаныз, ким сизә һәгиги сәрвәти етибар едәр? 12 Өзҝәсинин малына гаршы садиг олмасаныз, ким сизә сизин үчүн һазырланмыш мүкафаты верәр?+ 13 Һеч бир нөкәр ики ағаја гуллуг едә билмәз, чүнки ја биринә нифрәт едиб, о бирини севәҹәк, ја да биринә садиг галыб диҝәрини сајмајаҹаг. Сиз һәм Аллаһын, һәм дә вар-дөвләтин нөкәри ола билмәзсиниз».+
14 Бу сөзләри ешидән пулҝир фәрисиләр она истеһза етмәјә башладылар.+ 15 Буна ҝөрә дә Иса онлара деди: «Сиз инсанларын гаршысында өзүнүзү салеһ ҝөстәрирсиниз,+ лакин Аллаһ үрәјинизи билир.+ Инсанларын ҝөзүндә уҹа сајылан шеј Аллаһын ҝөзүндә ијрәнҹдир.+
16 Төврат* вә Пејғәмбәрләрин китабы Јәһјаја гәдәр иди. Ондан башлајараг Аллаһын Падшаһлығы һаггында мүждә тәблиғ едилир вә һәр ҹүр адам вар ҝүҹү илә ора ҝирмәјә ҹан атыр.+ 17 Јерлә ҝөј јох олса белә, Төвратдан бир һәрфин нөгтәси дә боша чыхмаз.+
18 Арвадыны бошајыб башгасы илә евләнән зина едир, бошанмыш гадынла евләнән дә зина едир.+
19 Бир варлы адам вар иди. О, кәтан вә бәнөвшәји либас ҝејинир, өмрүнү тәмтәраг ичиндә, кефдә-дамагда кечирирди. 20 Бир дә Илазәр адлы бир диләнчи варды. Онун бәдәни бүсбүтүн јара ичиндә иди. Адәтән ону варлынын гапысына гојардылар. 21 О, варлынын сүфрәсиндән дүшән шејләрлә гарныны дојдурмағы арзулајарды. Итләр ҝәлиб онун јараларыны јалајарды. 22 Бир ҝүн диләнчи өлдү вә мәләкләр ону Ибраһимин јанына* апардылар.
Варлы адам да өлдү вә дәфн едилди. 23 О, Мәзарда* әзаб чәкән вахт башыны галдырыб узагда Ибраһими вә јанындакы Илазәри ҝөрдү. 24 Варлы чағырыб деди: “Ибраһим ата! Мәнә рәһм ет. Илазәри ҝөндәр, бармағынын уҹуну суја батырыб дилими сәринләтсин, аловун ичиндә әзаб чәкирәм”. 25 Лакин Ибраһим она деди: “Бала, унутма ки, сән бүтүн өмрүн боју фираван јашамысан, Илазәр исә бир хош ҝүн ҝөрмәјиб. Инди о, бурада тәсәлли тапыр, сән исә әзаб чәкирсән. 26 Үстәлик, арамызда дәрин учурум гојулуб ки, кимсә биздән сизә ја сиздән бизә кечмәк истәсә, кечә билмәсин”. 27 Варлы адам деди: “Ата, онда сәндән хаһиш едирәм, Илазәри атамын евинә ҝөндәр, 28 чүнки мәним беш гардашым вар. Гој онлары хәбәрдар етсин ки, онлар да бу әзаблы јерә дүшмәсинләр”. 29 Лакин Ибраһим деди: “Онларын Мусасы вар, Пејғәмбәрләри вар, гој онлары динләсинләр”.+ 30 Варлы исә деди: “Хејр, динләмирләр, ај Ибраһим ата! Амма өлүләрдән кимсә ҝәлсә, төвбә едәрләр”. 31 Онда Ибраһим деди: “Әҝәр Мусаја+ вә Пејғәмбәрләрә гулаг асмырларса, өлүләрдән кимсә дирилиб ҝәлсә дә инанмазлар”».