Лука

8 Бунун үстүндән бир гәдәр вахт кечди. Иса шәһәрбәшәһәр, кәндбәкәнд ҝәзәрәк Аллаһын Падшаһлығы һаггында мүждәни тәблиғ едирди.+ Он ики һәвари, 2 һәмчинин ҹинләрдән гуртулмуш вә хәстәликләрдән шәфа тапмыш бәзи гадынлар: једди ҹиндән азад едилмиш Мәҹдәлли адланан Мәрјәм, 3 Һиродун евиндә ешикағасы олан Һузанын арвады Јуһәннә+, Сүсән вә бир чох башга гадынлар онунла иди. Гадынлар Иса илә шаҝирдләринә гуллуг едир, нәләри вардыса онларла бөлүшүрдүләр.+

4 Исанын әтрафына чохлу адам, о ҹүмләдән башга шәһәрләрдән ҝәләнләр дә јығышмышды. Иса сөзә башлајыб бир мәсәл чәкди:+ 5 «Бир әкинчи тохум сәпмәјә чыхды. Тохум сәпәркән бәзи тохумлар јол кәнарына дүшдү, ајаг алтында галыб тапдаланды вә ҝөјүн гушлары онлары дәнләди.+ 6 Башгалары дашлыға дүшүб орада битди, амма рүтубәт олмадығындан гуруду.+ 7 Диҝәрләри тиканлыға дүшдү. Тикан коллары онларла бирҝә бој атыб онлары боғду.+ 8 Бәзи тохумлар исә мүнбит торпаға дүшдү вә бөјүјүб јүзгат бар верди».+ Мәсәли гуртарандан сонра Иса уҹадан деди: «Гулағы олан ешитсин!»+

9 Шаҝирдләри Исадан бу мәсәлин мәнасыны сорушдулар.+ 10 О деди: «Сизә Аллаһын Падшаһлығынын мүгәддәс сирләрини баша дүшмәк әнамы верилиб, башгаларына исә бунлар мәсәлләрлә сөјләнилир+ ки, баханда һеч нә ҝөрмәсинләр, ешидәндә мәнасыны дәрк етмәсинләр.+ 11 Мәсәлин мәнасы исә будур: тохум Аллаһын сөзүдүр.+ 12 Тохумун јол кәнарына дүшмәси о демәкдир ки, инсанлар Аллаһын сөзүнү ешидир, амма сонра Иблис ҝәлир вә сөзү онларын үрәјиндән ҝөтүрүб апарыр ки, онлар инаныб хилас олмасынлар.+ 13 Тохумун дашлыға дүшмәси о демәкдир ки, инсанлар Аллаһын сөзүнү ешидиб севинҹлә гәбул едир, амма көк атмырлар. Онлар бир мүддәт инаныр, амма сынаға дүшән кими имандан дөнүрләр.+ 14 Тохумун тиканлыға дүшмәси о демәкдир ки, инсанлар Аллаһын сөзүнү ешидирләр, амма башлары һәјатын гајғыларына, вар-дөвләтә+ вә зөвг-сәфаја+ гарышдығындан тамамилә боғулурлар вә бәһрәләри дәјмир.+ 15 Тохумун мүнбит торпаға дүшмәси исә о демәкдир ки, јахшы вә ҝөзәл үрәкли инсанлар Аллаһын сөзүнү ешидиб ону үрәјиндә горујур+ вә дөзүмлә бәһрә ҝәтирирләр.+

16 Һеч кәс чырағы јандырыб үстүнү габла өртмүр, ја да ону чарпајынын алтына гојмур. Әксинә, ону чырагдана гојур ки, ичәри ҝирәнләр ишығы ҝөрсүн.+ 17 Чүнки елә бир сирр јохдур ки, бир ҝүн ашкар олмасын. Елә бир ҝизли шеј јохдур ки, бир ҝүн үстү ачылмасын, ашкар едилмәсин.+ 18 Буна ҝөрә дә неҹә гулаг асдығыныза фикир верин, чүнки кимин варыдырса, она даһа чох вериләҹәк,+ кимин јохудурса, ондан варыдыр дејә зәнн етдији шеј дә алынаҹаг».+

19 Исанын анасы вә гардашлары+ онун јанына ҝәлдиләр, лакин басабас олдуғундан онун јанына кечә билмәдиләр.+ 20 Онда Исаја дедиләр: «Анан вә гардашларын бајырдадырлар, сәни ҝөрмәк истәјирләр». 21 Иса онлара деди: «Мәним анам вә гардашларым Аллаһын сөзүнү динләјиб она әмәл едәнләрдир».+

22 Бир ҝүн Иса шаҝирдләри илә гајыға миниб деди: «Ҝәлин ҝөлүн о бири тәрәфинә үзәк». Онлар саһилдән араландылар.+ 23 Онлар гајыгла үзәркән Иса јухуја ҝетди. Бирдән ҝөлдә ҝүҹлү бир фыртына гопду вә гајыға су долмаға башлады. Онлар бөјүк тәһлүкәдә идиләр.+ 24 Шаҝирдләр Исаја јахынлашыб ону ојадараг: «Мүәллим, Мүәллим, батырыг!» — дедиләр. Иса дуруб күләји вә ҹошмуш далғалары рам етди. Күләк дајанды, далғалар јатды. Әтрафа сүкут чөкдү.+ 25 Иса онлара деди: «Һаны сизин иманыныз?» Амма шаҝирдләри горху бүрүмүшдү вә онлар чашгынлыг ичиндә бир-биринә дејирдиләр: «Бу кимдир ки, һәтта күләјә вә суја әмр едир, онлар да итаәт едирләр?!»+

26 Онлар Ҹәлилә илә үзбәүз олан ҝерасалыларын торпағына+ јан алдылар. 27 Иса саһилә чыханда о шәһәрин сакини илә растлашды. Бу адамын ичинә ҹин ҝирмишди. О, узун мүддәт иди ки, чылпаг ҝәзирди, евдә јох, сәрдабәләрин арасында јашајырды.+ 28 О, Исаны ҝөрән кими бағырды вә гаршысында јерә сәрилиб бәркдән гышгырды: «Еј Аллаһ-Тааланын Оғлу Иса! Мәндән нә истәјирсән? Јалварырам сәнә, мәнә әзаб вермә».+ 29 (Чүнки Иса мурдар руһа ондан чыхмағы әмр едирди. Ону тез-тез ҹин тутурду*.+ Дәфәләрлә ону зәнҹирләјиб гандалламыш вә кешијини чәкмишдиләр. О исә буховлары гырырды вә ҹин ону чөл-бијабана говурду.) 30 Иса ондан сорушду: «Адын нәдир?» О ҹаваб верди: «Леҝион»*. Чүнки онун ичинә чохлу ҹин ҝирмишди. 31 Ҹинләр Исаја јалварырдылар ки, онлары дибсиз гујуја* ҝөндәрмәсин.+ 32 Бу вахт дағда бөјүк донуз сүрүсү+ отлајырды. Ҹинләр Исаја јалвардылар ки, онлара донузлара ҝирмәјә иҹазә версин. Иса иҹазә верди.+ 33 Ҹинләр о адамдан чыхыб донузлара ҝирдиләр вә бүтүн сүрү учурумдан ҝөлә атылыб боғулду. 34 Буну ҝөрән чобанлар гачыб баш верәнләри шәһәрдә вә кәндләрдә данышдылар.

35 Ҹамаат нә баш вердијини ҝөрмәк үчүн ораја ахышды. Исанын јанына ҝәләндә ҝөрдүләр ки, ичиндән ҹин чыхмыш адам әјниндә палтар, ағлы башында Исанын ајагларынын јанында отуруб. Онлар бәрк горхдулар. 36 Һадисәни өз ҝөзләри илә ҝөрәнләр ичинә ҹин ҝирмиш адамын неҹә јахшылашдығыны онлара данышдылар. 37 Ҝераса торпағынын ҹамааты Исадан хаһиш етди ки, чыхыб ҝетсин, чүнки онлары дәһшәт бүрүмүшдү. Иса гајыға минди вә саһилдән араланмаг истәјәндә 38 ҹинләрдән азад едилмиш адам јалварды ки, о да онунла ҝетсин. Амма Иса етираз едиб деди:+ 39 «Евинә гајыт вә Аллаһ сәнин үчүн нә едибсә, һамысыны ҹамаата даныш». Онда һәмин адам ҝедиб Исанын онун үчүн нә етдијини бүтүн шәһәр әһлинә данышды.

40 Иса ҝери гајыданда ҹамаат ону севинҹлә гаршылады, чүнки һамы онун јолуну ҝөзләјирди.+ 41 Бу заман синагог рәиси, Јаир адында бир адам ҝәлиб Исанын ајагларына дүшдү вә јалвар-јахар едиб ондан евинә ҝәлмәјини хаһиш етди.+ 42 Онун он ики јашында олан јеҝанә гызы өлүм ајағында иди.

Иса јолла ҝедәркән ҹамаат ону сыхышдырырды. 43 Дүз он ики ил иди ки, ганахмадан әзијјәт чәкән+ вә һеч кимин сағалда билмәдији бир гадын+ 44 архадан јахынлашыб Исанын палтарынын сачағына тохунду+ вә о андаҹа ганахмасы дајанды. 45 Иса сорушду: «Мәнә ким тохунду?» Һеч ким бојнуна алмајанда Бутрус деди: «Мүәллим, ҹамаат сәни дөврәјә алыб сыхышдырыр».+ 46 Амма Иса деди: «Мәнә кимсә тохунду, чүнки мәндән гүввә+ чыхдығыны һисс етдим». 47 Ҝизлин гала билмәдијини баша дүшән гадын титрәјә-титрәјә ҝәлиб Исанын ајагларына јыхылды вә она нә үчүн тохундуғуну вә дәрһал сағалдығыны һамынын гаршысында данышды. 48 Иса она деди: «Баҹым*, иманын сәни сағалтды. Саламат ҝет».+

49 Иса һәлә данышаркән синагог рәисинин јахын адамларындан бири ҝәлиб деди: «Гызын өлдү. Даһа Устада әзијјәт вермә».+ 50 Иса буну ешидән кими Јаирә деди: «Горхма, сән бирҹә инан. Гызын хилас олаҹаг».+ 51 Онлар евә чатанда Иса Бутруса, Јәһјаја, Јагуба вә гызын ата-анасындан башга һеч кимә өзү илә ичәри ҝирмәјә иҹазә вермәди. 52 Һамы кәдәр ичиндә иди. Онлар гызы ағлајыр, синә дөјүрдү. Иса онлара деди: «Бәсдир ағладыныз,+ гыз өлмәјиб, јатыр».+ 53 Онда ҹамаат она ҝүлмәјә башлады, чүнки гызын өлдүјүнү билирдиләр. 54 Иса гызын әлиндән тутуб сәсләди: «Бала, дур!»+ 55 О дирилди*+ вә дәрһал ајаға галхды.+ Иса бујурду ки, гыза јемәк версинләр. 56 Ушағын ата-анасынын севинҹи јерә-ҝөјә сығмырды, лакин Иса онлара тапшырды ки, бу һадисәни һеч кимә данышмасынлар.+