Лука
19 Иса Әриһа шәһәриндән кечирди. 2 Орада Зәккај адында варлы бир адам варды. Бу адам верҝијығанларын рәиси иди. 3 О, Исаны ҝөрмәк истәјирди, лакин адам чох олдуғундан ҝөрә билмирди, чүнки балаҹабој иди. 4 Буна ҝөрә дә Зәккај габаға гачыб Исаны ҝөрмәк үчүн бир әнҹир ағаҹына дырмашды, чүнки Иса һәмин јолдан кечмәли иди. 5 Иса о јерә чатанда башыны галдырыб она деди: «Зәккај, тез ашағы дүш. Мән бу ҝүн сәнин евиндә галмалыјам». 6 Зәккај тез ашағы дүшдү вә ону севинҹлә евиндә гонаг етди. 7 Адамлар буну ҝөрәндә: «Сиз бир буна бахын, ҝүнаһлынын евинә гонаг ҝедир», — дејә дејинмәјә башладылар.+ 8 Зәккај исә ајаға галхыб Ағаја деди: «Аға, малымын јарысыны јохсуллара верәҹәјәм, кимин әлиндән нәјини алмышамса, она дөрдгат гајтараҹағам».+ 9 Иса буну ешидәндә деди: «Бу ҝүн бу евә хилас ҝәлди, чүнки бу адам да Ибраһимин оғлудур. 10 Инсан Оғлу иткинләри тапыб хилас етмәјә ҝәлиб».+
11 Бу сөзләрдән сонра Иса шаҝирдләринә башга бир мәсәл чәкди, чүнки онлар елә дүшүнүрдүләр ки, Јерусәлимә ҝәлән кими Аллаһын Падшаһлығыны ҝөрәҹәкләр.+ 12 О деди: «Күбар аиләдән олан бир адам падшаһлыг һакимијјәтини алыб ҝери гајытмаг үчүн узаг бир өлкәјә јолланырды.+ 13 О, јанына он нөкәр чағырыб онлара он мина* верди вә тапшырды: “Мән ҝәләнә кими бу пулу дөвријјәјә бурахын”.+ 14 Лакин өлкәсинин сакинләри она нифрәт едирдиләр. Онлар онун ардынҹа бир нечә елчи ҝөндәриб дедиләр: “Биз бу адамын үзәримиздә һөкмранлыг етмәсини истәмирик”.
15 Падшаһлыг һакимијјәтини алыб ҝери гајыдандан сонра о, нөкәрләри јанына чағыртдырды ки, ҝөрсүн онлара вердији пулу дөвријјәјә бурахыб нә гәдәр ҝәлир әлдә едибләр.+ 16 Биринҹи нөкәр ҝәлиб деди: “Аға, вердијин мина он мина ҝәтирди”.+ 17 Ағасы она деди: “Афәрин, гочаг нөкәр! Хырда ишдә етибарлы олдуғун үчүн сәнә он шәһәр үзәриндә һакимијјәт верирәм”.+ 18 Сонра икинҹи нөкәр ҝәлиб деди: “Аға, вердијин мина беш мина ҝәтирди”.+ 19 Ағасы бу нөкәрә дә деди: “Сәнә дә беш шәһәр үзәриндә һакимијјәт верирәм”. 20 Лакин башга бириси ҝәлиб белә деди: “Аға, ал, бу да сәнин пулун. Ону јајлыға бүкүб ҝизләтмишдим. 21 Сәндән горхдум, чүнки сән сәрт адамсан, гојмадығыны ҝөтүрүрсән, әкмәдијини бичирсән”.+ 22 Ағасы она деди: “Јарамаз нөкәр! Сән өз дилинлә өзүнү мәһкум етдин. Ахы сән мәним гојмадығыны ҝөтүрән, әкмәдијини бичән сәрт адам олдуғуму билирдин!+ 23 Белә исә, нә үчүн пулуму дөвријјәјә бурахмадын ки, гајыданда ону фаизлә ҝери алым?”
24 Онда аға јанындакылара деди: “Пулу бундан алыб он минасы олана верин”.+ 25 Она дедиләр: “Аға, ахы онун артыг он минасы вар!” 26 “Буну билин ки, кимдә варса, она даһа чох вериләҹәк, кимдә јохдурса, әлиндәки дә алынаҹаг.+ 27 Үзәрләриндә падшаһлыг етмәјими истәмәјән дүшмәнләрими исә бура ҝәтириб ҝөзүмүн габағында өлдүрүн”».
28 Иса бунлары дејәндән сонра јолуна давам едиб Јерусәлимә галхды. 29 О, Зејтун дағында+ јерләшән Бејтфәҹијә вә Бејтанијјәјә јахынлашанда габағынҹа ики шаҝирдини ҝөндәриб+ 30 деди: «Гаршыдакы кәндә ҝедин. Кәндә ҝирәндә пајаја бағланмыш вә һеч кимин минмәдији бир годуг ҝөрәҹәксиниз. Ону ачыб мәнә ҝәтирин. 31 Әҝәр кимсә сиздән ону нијә ачдығынызы сорушса, дејин ки, Ағаја лазымдыр». 32 Онлар ҝедиб ҝөрдүләр ки, һәр шеј онун дедији кимидир.+ 33 Һејваны ачаркән онун јијәләри дедиләр: «Ону нијә ачырсыныз?» 34 Шаҝирдләр ҹаваб вердиләр: «Ағаја лазымдыр». 35 Онлар һејваны Исанын јанына ҝәтирдиләр, үст палтарларыны чыхарыб һејванын белинә гојдулар вә Исаны она миндирдиләр.+
36 Иса јолла ҝедәркән ҹамаат үст палтарыны јерә сәрирди.+ 37 О, Зејтун дағынын енишинә јахынлашанда бүтүн шаҝирдләри севинди. Онлар ҝөзләри илә ҝөрдүкләри әзәмәтли ишләрә ҝөрә Аллаһы уҹадан мәдһ едиб 38 дедиләр: «Јеһованын ады илә Падшаһ кими ҝәләнә ешг олсун! Ҝөјләрдә сүлһ, уҹаларда јашајана алгыш!»+ 39 Лакин бәзи фәрисиләр ҹамаатын арасындан гышгырыб дедиләр: «Устад, шаҝирдләрини сусдур».+ 40 Иса онлара деди: «Буну билин ки, онлар суссајдылар, дашлар дилә ҝәлиб бағырарды».
41 Иса шәһәрә јахынлашанда она бахыб ағлады.+ 42 О деди: «Каш бу ҝүн сән сүлһә апаран јолу дәрк едәјдин... Амма ҝөзләрин бағлыдыр.+ 43 Чүнки вахт ҝәләҹәк, дүшмәнләрин сәнин әтрафында уҹу шиш пајаларла истеһкам гураҹаг, сәни мүһасирәјә алыб һәр тәрәфдән сыхышдыраҹаг.+ 44 Онлар сәни, ушагларыны јерә чырпаҹаг,+ сәндә дашы даш үстә гојмајаҹаг,+ чүнки сән јохлама вахтыны сезмәдин».
45 Сонра Иса мәбәдә ҝириб орадакы алверчиләри говмаға башлады.+ 46 О дејирди: «Јазылыб: “Мәним евим дуа еви олаҹаг”.+ Сиз исә ону гулдур јувасына дөндәрмисиниз».+
47 Иса һәр ҝүн мәбәддә вәз едирди. Бөјүк каһинләр, мирзәләр вә халгын нүфузлу адамлары ону өлдүрмәк үчүн фүрсәт ахтарырдылар,+ 48 амма тапа билмирдиләр, чүнки бүтүн халг ону диггәтлә динләјир, ондан ајрылмырды.+