Зәбур
Давудун мәзмуру. Шәһәрә галхаркән*.
124 «Јеһова бизимлә олмасајды, —
Гој Исраил десин, —
2 Јеһова бизимлә олмасајды,
Дүшмәнләр үстүмүзә һүҹум едәркән,
3 Бизә гаршы гәзәбдән алышыб јанаркән
Дири-дири бизи удардылар.
4 Сулар бизи јујуб апарарды,
Селләр үстүмүздән ашарды.
5 Азғын сулар бизи басыб кечәрди.
6 Јеһоваја шүкүр олсун,
Бизи онларын дишинә вермәди.
7 Ҹанымыз бир гуш кими
Овчунун тәләсиндән гуртулду.
Тәлә гырылды,
Биз азад олдуг.
8 Јери-ҝөјү јараданын,
Јеһованын адыдыр көмәјимиз».