Мәтта

13 О ҝүн Иса евдән чыхыб дәнизин саһилиндә отурмушду. 2 Онун јанына о гәдәр адам ҝәлди ки, Иса гајыға миниб әјләшди. Ҹамаат исә саһилдә дајанды.+ 3 Иса мәсәлләрлә данышмаға башлады:+ «Бир әкинчи тохум сәпмәјә чыхды.+ 4 Тохум сәпәркән тохумлардан бәзиләри јол кәнарына дүшдү вә гушлар ҝәлиб онлары дәнләди.+ 5 Диҝәрләри торпағы аз олан дашлыға дүшдү вә торпаг дәрин олмадығындан дәрһал ҹүҹәрди.+ 6 Амма ҝүнәш чыханда онлар солду вә көкү олмадығындан гуруду. 7 Башгалары тиканлыға дүшдү. Тикан коллары бөјүјүб онлары боғду.+ 8 Бәзиләри исә мүнбит торпаға дүшдү вә бар ҝәтирди. Бири јүзгат, диҝәри алтмышгат, о бириси отузгат бар верди.+ 9 Гулағы олан гој ешитсин!»+

10 Шаҝирдләр Исаја јахынлашыб сорушдулар: «Нијә онлара һәр шеји мәсәлләрлә данышырсан?»+ 11 Иса ҹаваб верди: «Сизә сәмави Падшаһлығын мүгәддәс сирләрини баша дүшмәк әнамы верилиб,+ онлара исә верилмәјиб. 12 Кимин варыдырса, она даһа чох вериләҹәк вә онда боллуг олаҹаг, амма кимин јохудурса, әлиндәки дә алынаҹаг.+ 13 Буна ҝөрә дә онларла данышанда мәсәлләрлә данышырам, чүнки бахырлар, амма һеч нә ҝөрмүрләр, ешидирләр, амма һеч нә баша дүшмүрләр, мәғзини тутмурлар.+ 14 Әшија пејғәмбәрин бу сөзләри онларын үзәриндә јеринә јетир: “Ешитмәјинә ешидәҹәксиниз, амма бир шеј баша дүшмәјәҹәксиниз. Бахмағына бахаҹагсыныз, амма бир шеј ҝөрмәјәҹәксиниз.+ 15 Чүнки бу халгын үрәји күтләшиб. Гулаглары ешидир, амма һај вермирләр. Ҝөзләрини јумублар ки, ҝөзләри илә ҝөрмәсинләр, гулаглары илә ешитмәсинләр, үрәкләри илә дәрк етмәсинләр вә ҝери дөнмәсинләр ки, Мән онлара шәфа верим”.+

16 Сизин исә ҝөзләриниз бәхтијардыр, чүнки ҝөрүр, гулагларыныз бәхтәвәрдир, чүнки ешидир.+ 17 Буну билин ки, чохлу пејғәмбәр вә салеһ адам сизин ҝөрдүјүнүзү ҝөрмәји арзуламыш, амма ҝөрмәмишдир,+ ешитдикләринизи ешитмәк истәмиш, амма ешитмәмишдир.

18 Инди исә әкинчи һаггындакы мәсәлин мәнасына гулаг асын.+ 19 Инсан Падшаһлыг һаггындакы сөзү ешидир, лакин мәнасыны анламырса, Шәрир+ ҝәлиб о адамын үрәјинә сәпилмиш тохуму апарыр. Бу, јол кәнарына сәпилмиш тохумдур.+ 20 Дашлыға дүшмүш тохум о адама аиддир ки, сөзү ешидир вә ону дәрһал севинҹлә гәбул едир.+ 21 Лакин көк салмадығы үчүн чох галмыр, сөзә ҝөрә чәтинлик, тәгиб башлајанда дәрһал иманы сарсылыр. 22 Тиканлыға дүшмүш тохум о адама аиддир ки, сөзү ешидир, лакин бу зәманәнин гајғылары+ вә вар-дөвләтин алдадыҹы гүввәси сөзү боғур вә о бар вермир.+ 23 Мүнбит торпагда әкилмиш тохум исә о адама аиддир ки, сөзү ешидир, мәнасыны дәрк едир вә бар верир: бири јүзгат, бири алтмышгат, о бириси дә отузгат».+

24 Иса онлара башга бир мәсәл чәкди: «Сәмави Падшаһлыг өз тарласында јахшы тохум әкмиш адама бәнзәјир. 25 Адамлар јатанда онун дүшмәни ҝәлди, буғданын арасына алаг тохуму сәпиб ҝетди. 26 Буғда ҹүҹәриб сүнбүл ҝәтирәндә алаг отлары да чыхды. 27 Нөкәрләр ҝәлиб ев саһибинә дедиләр: “Аға, мәҝәр сән тарлада јахшы тохум әкмәмишдин? Неҹә олур ки, орада алаг отлары битиб?” 28 Ағалары онлара деди: “Буну дүшмән едиб”.+ Нөкәрләр дедиләр: “Истәјирсән, ҝедиб алаг отларыны јығаг?” 29 Ағалары деди: “Јох, гојун галсын. Алаг отларыны јығанда бирдән буғданы да чыхарарсыныз. 30 Гој икиси дә бичинә гәдәр бир јердә бөјүсүн. Бичин вахты мән бичинчиләрә дејәҹәјәм: “Әввәлҹә алаг отларыны јығыб дәрз бағлајын вә јандырын, сонра исә буғданы мәним анбарыма топлајын”».+

31 Иса онлара даһа бир мәсәл чәкди: «Сәмави Падшаһлыг бир адамын өз тарласында әкдији хардал тохумуна бәнзәјир.+ 32 Хардал тохуму тохумлар арасында ән хырдасы олса да, бөјүјәндә бостан биткиләри арасында ән јекәси олур, һәтта ағаҹа чеврилир вә ҝөј гушлары ҝәлиб онун будагларында јува салыр».

33 Онлара башга бир мәсәл чәкди: «Сәмави Падшаһлыг мајаја бәнзәјир. Гадын ону үч ири габ* уна гатыр вә бүтүн хәмир аҹыјыр».+

34 Иса бүтүн бунлары ҹамаата мәсәлләрлә данышды. Бәли, Иса онларла данышанда һәмишә мәсәл чәкирди.+ 35 Беләҹә, пејғәмбәр васитәсилә дејилмиш бу сөзләр јеринә јетди: «Ағзымы мәсәлләрлә ачаҹағам, әзәлдән* ҝизли сахланылмыш сирләри бәјан едәҹәјәм».+

36 Иса ҹамааты јола саландан сонра евә ҝәлди. Шаҝирдләри онун јанына ҝәлиб дедиләр: «Тарладакы алаг отлары мәсәлини бизә изаһ ет». 37 Иса сөзә башлады: «Јахшы тохуму сәпән инсан Оғлудур. 38 Тарла дүнјадыр,+ јахшы тохум Падшаһлығын оғуллары, алаг отлары исә Шәририн оғулларыдыр.+ 39 Алаг отуну әкән дүшмән Иблисдир. Бичин бу дөврүн јекуну, бичинчиләр исә мәләкләрдир. 40 Алаг отлары јығылыб одда јандырылдығы кими, бу дөврүн јекунунда да белә олаҹаг.+ 41 Инсан Оғлу өз мәләкләрини ҝөндәрәҹәк. Мәләкләр ҝүнаһа сүрүкләјән һәр шеји вә ганунсуз ишләр ҝөрән һәр кәси онун Падшаһлығындан јығыб 42 одлу күрәјә атаҹаглар.+ Онлар орада ағлашыб дишләрини гыҹајаҹаглар. 43 Салеһләр исә о вахт Аталарынын Падшаһлығында ҝүнәш кими парлајаҹаглар.+ Гулағы олан ешитсин.

44 Сәмави Падшаһлыг чөлдә ҝизләдилмиш хәзинәјә бәнзәјир. Ону бир нәфәр тапыб ҝизләтди. Сонра севинҹиндән ҝедиб һәр шејини сатды вә ораны алды.+

45 Сәмави Падшаһлыг һәмчинин әла мирвариләр ахтаран таҹирә бәнзәјир. 46 О, чох гијмәтли бир мирвари тапанда ҝедиб дәрһал һәр шејини сатды вә о мирварини алды.+

47 Сәмави Падшаһлыг һәмчинин дәнизә атылан вә ичинә ҹүрбәҹүр балыг дүшән тора бәнзәјир. 48 Тор балыгла доланда ону саһилә чыхартдылар вә отуруб јахшы балыглары габлара јығдылар,+ јарарсыз балыглары исә тулладылар.+ 49 Бу дөврүн јекунунда да белә олаҹаг. Мәләкләр ҝәлиб писләри салеһләрдән ајыраҹаг 50 вә онлары одлу күрәјә атаҹаг. Онлар орада һөнкүр-һөнкүр ағлајыб дишләрини гыҹајаҹаглар.

51 Бүтүн бунларын мәнасыны баша дүшдүнүз?» Шаҝирдләр: «Бәли», — дејә ҹаваб вердиләр. 52 Сонра Иса онлара деди: «Белә исә, сәмави Падшаһлыг һаггында һәгигәти өјрәниб буну башгаларына өјрәдән һәр адам хәзинәсиндән тәзә вә көһнә шејләр чыхаран ев саһибинә бәнзәјир».

53 Иса мәсәлләри данышыб гуртарды вә јола дүшдү. 54 Өз доғма јурдуна гајыдандан сонра+ онларын синагогунда вәз етмәјә башлады. Ҹамаат мәәттәл галыб дејирди: «Бу адамда бу гәдәр һикмәт һарадандыр? Бу мөҹүзәләри кимин ҝүҹү илә едир?+ 55 Мәҝәр бу, дүлҝәрин оғлу дејил?+ Анасынын да ады Мәрјәм дејил? Мәҝәр бу, Јагуб, Јусиф, Шимон вә Јәһуданын гардашы дејил?+ 56 Бүтүн баҹылары да арамызда дејилләрми? Елә исә бу адамда бүтүн бунлар һарадандыр?»+ 57 Буна ҝөрә дә ону гәбул етмәдиләр.+ Онда Иса деди: «Пејғәмбәрин һөрмәт ҝөрмәдији јер варса, о да өз јурду, өз евидир».+ 58 Иса онларын иман ҝәтирмәдијинә ҝөрә орада чох мөҹүзә ҝөстәрмәди.