1 Ишмуил

18 Давуд Талутла данышыб гуртаранда Јонатанын+ гәлби Давуда бағланды. Јонатан ону өз ҹаны кими севмәјә башлады.+ 2 О ҝүндән Талут Давуду јанында сахлады вә ону даһа атасынын евинә бурахмады.+ 3 Јонатанла Давуд әһд-пејман бағладылар,+ чүнки Јонатан ону өз ҹаны кими севирди.+ 4 Јонатан әјниндән хәләтини чыхарыб өз либасы, гылынҹы, ох-каманы вә гуршағы илә бирликдә Давуда верди. 5 Давуд јүрүшләрә чыхмаға башлады. О, Талутун тапшырдығы һәр иши јарыдырды.+ Талут ону дөјүшчүләрин үстүнә башчы гојду.+ Бу, һәм халгын, һәм дә Талутун әјанларынын үрәјинҹә олду.

6 Давуд вә дөјүшчүләр филиштлиләри дармадағын едиб ҝери гајыданда бүтүн Исраил шәһәрләриндән гадынлар әлләриндә гавал вә сетар маһны охујуб+ рәгс едә-едә+ севинҹ ичиндә Талуту гаршыламаға чыхырдылар. 7 Шәнлик едән гадынлар охујурдулар:

8 Бу нәғмә Талутун чох аҹығына ҝәлди,+ о гәзәбләниб деди: «Давуда он минләри дејирләр, мәнә исә минләри. Бирҹә бу галыб ки, тахт-таҹы да она версинләр!»+ 9 Һәмин ҝүндән Талут Давуда шүбһә илә бахмаға башлады.

10 Сәһәриси ҝүн Аллаһын изни илә шәр руһ Талуту тутанда+ о, евдә гәрибә һәрәкәтләр етмәјә башлады*. Давуд һәмишәки кими чәнҝ чалырды.+ Талутун исә әлиндә низә вар иди.+ 11 О, өз-өзүнә: «Гој Давуду дивара пәрчимләјим», — дејәрәк низәни она атды.+ Амма Давуд ики дәфә ҹаныны Талутдан гуртарды. 12 Талут Давуддан горхмаға башлады, чүнки Јеһова Давудла иди,+ ондан исә ајрылмышды.+ 13 Буна ҝөрә Талут ону өз јанындан узаглашдырыб минбашы етди. Давуд дөјүшләрдә ордуја башчылыг едирди.+ 14 Давуд һәр ишиндә уғур газанырды*+ вә Јеһова онунла иди.+ 15 Талут Давудун бөјүк уғурлар газандығыны ҝөрәндә ондан горхду. 16 Бүтүн Исраил вә Јәһуда исә Давуду севирди, чүнки о, һәрби јүрүшләрә башчылыг едирди.

17 Бир ҝүн Талут Давуда деди: «Бөјүк гызым Мерабы+ сәнә верәҹәјәм+. Амма сән ҝәрәк бундан сонра да мәнә шүҹаәтини ҝөстәрәсән, Јеһованын мүһарибәләрини апарасан».+ Талут өз-өзүнә дејирди: «Гој о, мәним јох, филиштлиләрин әли илә өлсүн».+ 18 Давуд Талута деди: «Мән кимәм, гоһумларым, атамын нәсли Исраилдә нәчидир ки, мән падшаһа күрәкән олум?»+ 19 Амма Талутун гызы Мерабы Давуда вермәк вахты ҝәләндә, белә мәлум олду ки, ону артыг мәһлалы Әдраилә+ верибләр.

20 Талутун кичик гызы Мәкјал+ Давуда ашиг олмушду. Буну Талута хәбәр верәндә о севинди. 21 Талут деди: «Гызы она вериб ону тәләјә саларам. Беләҹә, Давуду филиштлиләрин әли илә мәһв едәрәм».+ Онда Талут икинҹи дәфә Давуда деди: «Бу ҝүн мәнимлә гоһум олаҹагсан*». 22 Талут әјанларына тапшырды: «Хәлвәтә салыб Давуда дејин: “Падшаһын сәндән хошу ҝәлир, елә бүтүн әјан-әшрәф дә сәнә рәғбәт бәсләјир. Ҝәл падшаһла гоһум ол”». 23 Талутун әјанлары бунлары дејәндә Давуд деди: «Елә билирсиниз, мәним кими касыб, кичик бир адам үчүн падшаһла гоһум олмаг асан ишдир?»+ 24 Әјанлар Талута дедиләр: «Давуд белә-белә дејир».

25 Онда Талут деди: «Давуда белә дејин: “Падшаһ сәндән башлыг истәмир.+ Падшаһын дүшмәнләриндән гисас алмаг үчүн јүз филиштлинин сүннәт әтини+ ҝәтирсән, бәсдир”». Бу фәндлә Талут Давуду филиштлиләрин әлилә арадан ҝөтүрмәк истәјирди. 26 Әјанлар бу сөзләри Давуда сөјләдиләр. Падшаһла гоһум олмаг фикри она хош ҝәлди.+ Тәјин едилмиш вахт баша чатмамыш 27 Давуд адамлары илә ҝедиб ики јүз филиштлини өлдүрдү. Падшаһла гоһум олмаг үчүн онларын сүннәт әтини ҝәтириб падшаһа верди. Талут гызы Мәкјалы она верди.+ 28 Талут баша дүшдү ки, Јеһова Давудладыр+ вә гызы Мәкјал ону севир.+ 29 Талут Давуддан даһа да горхмаға башлады. Талут өмрүнүн ахырына кими она гәним кәсилди.+

30 Филишт һакимләри һүҹумлар едирдиләр. Һәр дәфә онларла дөјүшдә Давуд Талутун әјанларынын һамысындан чох уғур газанырды*.+ Онун шан-шөһрәти һәр јана јајылмышды.+