Әјјуб
40 Сонра Јеһова Әјјуба деди:
2 «Инсан Гүдрәт Саһибиндә нөгсан тапа биләрми?
Онунла мүбаһисә едә биләрми?+ Гој Аллаһы гынајан буна ҹаваб версин».+
3 Онда Әјјуб Јеһоваја деди:
4 «Мән һечәм.+
Сәнә нә ҹаваб верим?
Әлими ағзымын үстүнә гојурам.+
5 Бир кәрә данышдым, даһа ҹавабым јох,
Ики кәрә данышдым, даһа сөзүм јохдур».
6 Јеһова гасырғанын ичиндән+ Әјјуба деди:
7 «Дур, киши кими белини гурша,
Мән сорушаҹағам, сән дә Мәнә де.+
8 Сән әдаләтимә шәкк едәҹәксән?
Өзүнә һагг газандырмаг үчүн Мәни иттиһам едәҹәксән?+
10 Бујур, шан-шәрафәтлә өзүнү бәзә,
Әзәмәтә, ҹалала бүрүн.
11 Гәзәбинин аловуну пүскүрт,
Гүрурлу адамлара бах, онлары ашағы сал.
12 Гүрурлу адамлара бах, онларын гүруруну сындыр,
Писләри јериндәҹә тапдала.
13 Онларын һамысыны торпаға басдыр,
Онлары зүлмәт јердә бағла.
14 Онда Мән дә гәбул едәрәм* ки,
Сағ әлин сәни гуртармаға габилдир.
15 Бах, сәни јаратдығым кими, беһемоту* да Мән јаратмышам,
О, өкүзтәк јашыл от јејир.
16 Сән онун сағрысында ҝүҹә,
Гарын әзәләләриндәки гүввәтә бах!
17 Гујруғуну сидр ағаҹытәк бәрк едир.
Буд әзәләләри бир-биринә һөрүлүб.
18 Онун сүмүкләри мис бору,
Ајаглары дөјмә дәмир чубугдур.
19 Аллаһын јаратдыгларынын башында дурур,
Тәкҹә јараданы хәнҹәрилә она јахынлаша биләр.
20 Дағлар барыны она верир,
Орада бүтүн чөл һејванлары ојнашыр.
21 Иннаб ағаҹларынын алтында узаныр,
Батаглыгда, гамышларын арасында ҝизләнир.
22 Иннаб ағаҹлары онун үстүнә көлҝә салыр,
Дәрәдәки говаг ағаҹлары ону дөврәјә алыр.
23 Чај күкрәсә дә, горхмаз,
Иордан чајы+ дашыб үстүнә ҝәлсә дә, өзүнә архајындыр.
24 Ҝөзләри ачыг икән ким ону тута биләр?
Ким гармагла онун бурнуну дешә биләр?