Зәбур
137 Бабил чајларынын кәнарында отуруб
Сиону јада саланда ағлајырдыг.
2 Орада* говаг ағаҹларындан
Чәнҝләримизи асмышдыг.
3 Бизи әсир едәнләр нәғмә охумағымызы истәјирдиләр,
Бизи әлә саланлар шәнләнмәк үчүн:
«Бизә Сион барәдә нәғмә охујун», — дејирдиләр.
4 Ахы јад елдә
Јеһованын нәғмәсини неҹә охујаг?
5 Еј Јерусәлим, әҝәр сәни унутсам,
Сағ әлим баҹарығыны јадырғасын*.
7 Еј Јеһова, әдумиләрин дедији сөзләри хатырла,
Онлар Јерусәлимин сүгут ҝүнү демишдиләр:
«Дағыдын! Тәмәлләринә гәдәр ону дағыдын!»
8 Еј тезликлә виран едиләҹәк Бабил гызы!
Хошбәхтдир о кәс ки, сәнә әвәзини верәҹәк,
Бизә етдијини сәнин өз башына ҝәтирәҹәк.
9 Хошбәхтдир о кәс ки, өвладларыны тутуб гајаја чырпаҹаг,
Онлары парча-парча едәҹәк!