Јушә
2 Нун оғлу Јушә хәлвәтҹә Шиттимдән+ ики адам ҝөндәриб онлара тапшырды: «Ҝедин, өлкәни, әләлхүсус да, Әриһаны ҝөздән кечирин». Беләҹә, онлар јола чыхыб Раһаб+ адлы бир фаһишәнин евинә ҝәлдиләр вә орада галдылар. 2 Әриһа падшаһына хәбәр чатды: «Бу ҝеҹә мәмләкәти ҝөздән кечирмәк үчүн ики исраилли ҹасус ҝәлиб». 3 Падшаһ да адам ҝөндәриб Раһаба деди: «Евинә ҝәлән адамлары чыхарт. Онлар өлкәјә ҹасуслуг етмәјә ҝәлибләр».
4 Амма гадын онлары ҝизләтди. Падшаһын адамларына исә деди: «Дедијиниз адамлар ҝәлмишдиләр, амма мән онларын һарадан ҝәлдикләрини билмирдим. 5 Гаш гараланда, шәһәр дарвазалары бағланмамыш чыхыб ҝетдиләр, анҹаг билмәдим һара ҝетдиләр. Тез тәрпәнсәниз, онлара чатарсыныз». 6 (Әслиндә исә, онлары дама чыхарыб кәтан лифләри арасында ҝизләтмишди.) 7 Падшаһын адамлары онлары тутмаг үчүн Иордан чајынын кечидләринә үз тутдулар.+ Тәгибчиләр шәһәрдән чыхан кими дарвазалар бағланды.
8 Кишиләр һәлә јерләринә ҝирмәмиш Раһаб дама — онларын јанына галхды. 9 Онлара деди: «Билирәм ки, Јеһова бу өлкәни+ сизә верәҹәк. Сизин хофунуз бизи басыб,+ бүтүн өлкә ҹамааты горхудан зағ-зағ әсир.+ 10 Мисирдән чыханда Јеһованын сизин гаршынызда Гырмызы дәнизин суларыны неҹә гурутдуғуну ешитмишик,+ амориләрин падшаһы Сиһунла Огун башына нә ҝәтирдијиниздән,+ онлары Иорданын о тајында* неҹә мәһв етдијиниздән хәбәримиз вар. 11 Буну ешидәндә бизи горху бүрүмүшдү. Сизин вәһминиздән биздә үрәк галмајыб, чүнки Аллаһыныз Јеһова ҝөјдә вә јердә тәк олан Аллаһдыр.+ 12 Инди, хаһиш едирәм, Јеһоваја анд ичин ки, мән сизә хејирхаһлыг етдијим кими, сиз дә атамын күлфәтинә хејирхаһлыг едәҹәксиниз. Мәнә зәманәт верин ки, 13 атамла анамын, баҹы-гардашларымын, онларын ев әһлинин ҹанына гыјмајаҹагсыныз, бизи сағ сахлајаҹагсыныз».+
14 Онлар гадына дедиләр: «Сәнә өз һәјатымызла замин олуруг. Әҝәр ишимизин үстүнү ачмасан, Јеһова бу өлкәни бизә верәндә сөзүмүзүн үстүндә дуруб сизә хејирхаһлыг ҝөстәрәҹәјик». 15 Бундан сонра Раһаб онлары кәндирлә пәнҹәрәдән ашағы саллады. Онун еви шәһәрин гала диварында, диварын башында иди.+ 16 Гадын онлара деди: «Даға гачын. Үч ҝүн орада ҝизләнин ки, сизи тапа билмәсинләр. Тәгибчиләр дала гајыданда јолунуза давам едәрсиниз».
17 Кишиләр она деди: «Биз бу өлкәјә ҝәләндә дүшдүјүмүз пәнҹәрәдән бу ал рәнҝли кәндири асмасан, 18 онда ичдирдијин анддан+ азад олаҹағыг. Ата-ананы, гардашларыны, атанын бүтүн күлфәтини евинә топла.+ 19 Әҝәр кимсә сәнин евиндән бајыра чыхса, ганы өз бојнуна олаҹаг, биз исә тәгсирсиз олаҹағыг. Евдә икән кимәсә хәтәр дәјсә, онун ганы бизим бојнумуза олаҹаг. 20 Амма әҝәр сән ишимизин үстүнү ачсан,+ биз ичдирдијин анддан азад олаҹағыг». 21 Гадын онлара деди: «Гој сиз дејән кими олсун!»
Гадын онлары јола салды, онлар да чыхыб ҝетдиләр. Сонра гадын ал рәнҝли кәндири пәнҹәрәјә бағлады. 22 Кишиләр даға ҝетди вә тәгибчиләр ҝери гајыдана гәдәр үч ҝүн орада галды. Тәгибчиләр бүтүн јолу-изи ахтардылар, амма онлары тапа билмәдиләр. 23 Онда кишиләр дағдан ендиләр вә чајы кечиб Нун оғлу Јушәнин јанына ҝәлдиләр. Башларына ҝәләни бирҹә-бирҹә она нағыл еләдиләр. 24 Сонра Јушәјә дедиләр: «Јеһова бүтүн о өлкәни бизә вериб.+ Оранын бүтүн сакинләри горхумуздан тир-тир әсир».+