Нәғмәләр нәғмәси
7 «Сәндәлли ајагларын нә ҝөзәлдир,
Еј ханым гыз!
Сағрыларын ҹаваһирә бәнзәјир,
Елә бил, уста әлиндән чыхыб.
2 Ҝөбәјин ҝирдә пијаләдир,
Гој шәрабы түкәнмәсин.
Гарнын буғда топасыдыр,
Әтрафында занбаглар.
3 Дөшләрин бир ҹүт марал баласы,
Әкиз ҹејран баласыдыр.+
Бурнун Дәмәшгә бахан
Ливан гүлләсидир.
Төкүлән зүлфләринин әсиридир падишаһ.
6 Нә гәшәнҝсән, нә ширинсән,
Еј дилбәр, вердијин зөвгә зөвг чатмаз!
7 Гамәтин хурма ағаҹына бәнзәр,
Дөшләрин хурма салхымларыдыр.+
8 Дедим “хурма ағаҹына чыхым,
Мејвәли будагларындан тутум”.
Каш дөшләрин үзүм салхымы олајды,
Нәфәсин алма әтри гохајды,
9 Дамағын әла шәраб олајды».
«Гој о, ширин-ширин јатанларын додағындан ахыб
Мәһбубумун дамағыны мәст етсин.
10 Мән мәһбубумун јарыјам,+
Онун мејли мәнәдир.
12 Сүбһдән ојаныб, үзүм бағларына ҝедәк,
Бахаг мејнәләр зоғ атыбмы,
Чичәкләр ҝүл ачыбмы,+
Нарлар чичәкләнибми.+
Орада сәнә ешгими изһар едим.+
Тәзәдән дә, көһнәдән дә
Сәнинчүн сахламышам, еј мәһбубум».