Јарадылыш
28 Ахырда Исһаг Јагубу чағырыб она хејир-дуа верди вә тапшырды: «Кәнан гызларындан өзүнә арвад алма.+ 2 Фәддан-Арама, ананын атасы Бәтуилин евинә ҝет, орадан, дајын Лабанын гызларындан+ арвад ал. 3 Гадир Аллаһ сәни мүбарәк гылаҹаг, оғул-ушаг саһиби едәҹәк, нәслини чохалдаҹаг. Сәндән чохлу тајфалар әмәлә ҝәләҹәк.+ 4 Аллаһын Ибраһимә вәд етдији немәтләр+ сәнә вә өвладына* нәсиб олаҹаг, Ибраһимә вердији торпаға — гәриб кими јашадығын бу торпаға саһиб олаҹагсан».+
5 Беләликлә, Исһаг Јагубу Фәддан-Арама ҝөндәрди. Јагуб арами Бәтуилин оғлу+ Лабанын јанына ҝетмәк үчүн јола дүшдү. Лабан Јагубла Ејсин анасы Рәфәгәнин гардашы+ иди.
6 Ејс ҝөрдү ки, Исһаг Јагуба хејир-дуа вериб арвад алмаг үчүн Фәддан-Арама ҝөндәрди, өзү дә она хејир-дуа верәндә Кәнан гызларындан алмамағы тапшырды,+ 7 Јагуб да ата-анасынын сөзү илә Фәддан-Арама ҝетди.+ 8 Онда Ејс билди ки, атасы Исһагын Кәнан гызларындан хошу ҝәлмир.+ 9 Одур ки, Исмајылын* јанына ҝедиб, арвадларынын үстүнә Ибраһимин Исмајылдан олан нәвәси, Нәбајүтүн баҹысы Мәһаләти алды.+
10 Јагуб јола дүзәлиб Биир-Сәбадан Һаррана тәрәф ҝетди.+ 11 Хејли ҝетдикдән сонра ҝәлиб бир јерә чыхды. Ҝүн артыг батдығындан ҝеҹәни орада кечирмәк гәрарына ҝәлди. Орадакы дашлардан бирини ҝөтүрүб башынын алтына гојду вә узаныб јатды.+ 12 Ҝеҹә бир јуху ҝөрдү. Ҝөрдү ки, јердән башы ҝөјә дирәнән бир пилләкән галхыр. Аллаһын мәләкләри бу пилләкәнлә чыхыб-дүшүрләр.+ 13 Пилләкәнин башында исә Јеһова дуруб. О дејирди:
«Мән бабан Ибраһимин вә атан Исһагын Аллаһыјам.+ Үстүндә узандығын торпағы сәнә вә өвладларына* верәҹәјәм.+ 14 Өвладларын гум дәнәләри кими чох олаҹаг.+ Шахәләниб гәрбә, шәргә, шимала вә ҹәнуба јајылаҹагсан. Сәнин вә өвладын* васитәсилә јерин бүтүн халглары мүбарәк олаҹаг.+ 15 Мән сәнинләјәм; ҝетдијин һәр јердә сәни горујаҹағам вә гајтарыб бу дијара ҝәтирәҹәјәм.+ Сәни тәрк етмәјәҹәјәм, вердијим сөзү мүтләг јеринә јетирәҹәјәм».+
16 Јагуб јухудан ојаныб өз-өзүнә деди: «Ишә бир бах, Јеһованын Өзү бурададыр, мән исә билмәмишәм». 17 О горхуја дүшүб деди: «Бура нә ваһимәли јердир белә! Јох, бура Аллаһын евиндән башга бир шеј ола билмәз, бура ҝөјләрин гапысыдыр».+ 18 Јагуб сүбһ тездән галхды, башынын алтына гојдуғу дашы галдырыб дикинә гојду вә үстүнә јағ төкдү.+ 19 Һәмин јерин адыны Бејтел* гојду; шәһәрин әввәлки ады исә Луз иди.+
20 Сонра Јагуб нәзир едиб деди: «Әҝәр Аллаһ һәмишә мәнимлә олса, ҝетдијим јолда мәни горуса, јемәјә чөрәјими, ҝејинмәјә палтарымы јетирсә, 21 сағ-саламат атамын евинә гајытсам, онда биләҹәјәм ки, Јеһова, һәгигәтән, мәним Аллаһымдыр*. 22 Гојдуғум бу даш Аллаһын еви+ олаҹаг вә мәнә вердији һәр шејин онда бирини Она верәҹәјәм».