Зәбур

2 Нијә халглар вурнухур,

Үммәтләр бош-бош фитнә гурур?

 2 Дүнјанын падшаһлары галхыр,

Рәһбәрләри бир нәфәр кими

Јеһоваја вә Онун мәсһ етдијинә* гаршы бирләшир.

 3 «Онларын буховларыны гопараг,

Ипләрини үзәримиздән сыјырыб атаг», — дејирләр.

 4 Тахты ҝөјләрдә олан ҝүләҹәк,

Јеһова онлара истеһза едәҹәк.

 5 О заман онларла гәзәблә данышаҹаг,

Һиддәти онлары ләрзәјә салаҹаг,

 6 «Мән падшаһымы мүгәддәс дағымда,

Сионда әјләшдирмишәм!» — дејәҹәк.

 7 Јеһованын фәрманыны бәјан едирәм;

О, мәнә деди: «Сән Мәним оғлумсан,

Бу ҝүн Мән сәнә ата олдум,

 8 Истә Мәндән, халглары мирас кими верим сәнә,

Јер үзү башдан-баша сәнин мүлкүн олсун.

 9 Онлары дәмир дәјәнәклә гыраҹагсан,

Сахсы габ кими чилик-чилик едәҹәксән».

10 Инди, еј падшаһлар, дүшүнүн,

Еј јер үзүнүн һакимләри, ағлынызы башыныза јығын,

11 Јеһовадан горхун вә Она хидмәт един,

Онун өнүндә титрәјәрәк севинин.

12 Оғула еһтирам ҝөстәрин* ки, Аллаһ гәзәбләнмәсин,

Сиз дә ҝетдијиниз јолда мәһв олмајасыныз,

Чүнки Онун гәзәби гәфил алышар.