Зәбур
Дирижора. Давудун мәзмуру.
64 Пәрвәрдиҝара, сәсими ешит, Сәнә јалварырам.
Һәјатымы дүшмәнин һәдәсиндән гору.
2 Шәр адамын ҝизли фитнәләриндән,
Бәдәмәл адамларын издиһамындан мәни һифз ет.
3 Онлар дилләрини гылынҹ кими итиләјир,
Аҹы сөзләрини ох кими һәдәфә тушлајырлар,
4 Мәсуму хәлвәт јердән вурмаг истәјирләр.
Онлар гәфилдән вурур, һеч горхмурлар.
5 Пис нијјәтләриндән бәрк-бәрк јапышыблар,
Тәләләрини ҝизлиндә гојмаг барәдә мәсләһәтләширләр.
Дејирләр: «Кимдир бунлары ҝөрән?»
6 Ҝүндә бир һагсызлыг иҹад едирләр,
Хәлвәтдән мәкрли фәндләр гурурлар,
Үрәкдәки дүшүнҹәләри сирлидир.
7 Лакин Аллаһ онлара ох атаҹаг,
Гәфилдән јараланаҹаглар.
8 Өз дилләри онлары јыхаҹаг,
Бахан башыны булајаҹаг.
9 Онда бүтүн инсанлар горхаҹаг,
Аллаһын нә етдијиндән данышаҹаг,
Онун ишләрини дәрк едәҹәкләр.
10 Салеһ инсанын севинҹи Јеһова олаҹаг, Она сығынаҹаг,
Үрәјидүз адамлар Онунла фәхр едәҹәк.