Зәбур
Дирижора. «Мәһв етмә». Асәфин мәзмуру.
75 Шүкүр едирик Сәнә, Илаһи, шүкүр едирик;
Сән бизимләсән.
Инсанлар харигүладә ишләрини бәјан едир.
2 Сән дејирсән: «Мән вахт тәјин едәндә
Әдаләтлә мүһакимә едирәм.
3 Дүнја вә сакинләри ләрзәјә ҝәләндә
Онун сүтунларыны тутуб сахлајан Мән идим». (Селаһ)
4 Ловғаја: «Бәсдир ловғалыг етдин», — дејирәм,
Шәр адама исә: «Ҝүҹүнлә өјүнмә*,
5 Ҝүҹүнлә чох өјүнмә,
Ловға-ловға данышма, — дејирәм, —
6 Чүнки башыуҹалыг нә гәрбдән, нә шәргдән,
Нә дә ҹәнубдан ҝәлир.
7 Аллаһдыр Һаким,
О, кимини алчалдыр, киминисә јүксәлдир.
8 Јеһова әлиндә бир ҹам тутуб,
Ичи көпүкләнән түнд шәрабла долудур.
О, ҹамы дибинәдәк бошалдаҹаг,
Дүнјанын бүтүн писләри ону сон дамласынадәк ичәҹәк».
9 Мән исә буну әбәдијјән бәјан едәҹәјәм,
Јагубун Аллаһыны нәғмәләрдә тәрәннүм едәҹәјәм.