Јәһја
1 Башланғыҹда Сөз вар иди,+ Сөз Аллаһла иди+ вә Сөз илаһи варлыг иди.+ 2 О, башланғыҹда Аллаһла иди. 3 Һәр шеј онун васитәсилә мөвҹуд олду+ вә онсуз һеч бир шеј мөвҹуд олмады.
4 Онун васитәсилә һәјат мөвҹуд олду вә һәјат инсанлар үчүн нур олду.+ 5 Бу нур гаранлыгда парлајыр,+ анҹаг гаранлыг ону үстәләјә билмир.
6 Аллаһын ҝөндәрдији бир елчи пејда олду. Онун ады Јәһја иди.+ 7 О, шәһадәт вермәк үчүн ҝәлмишди. О, нур һаггында шәһадәт верәҹәкди ки,+ һәр ҹүр инсан онун васитәсилә иман ҝәтирсин. 8 О өзү һәмин нур дејилди,+ амма нур һаггында шәһадәт вермәли иди.
9 Һәр ҹүр инсаны нурландыран әсил нур дүнјаја ҝәлмәк үзрә иди.+ 10 О, дүнјада иди.+ Дүнја онун васитәсилә мөвҹуд олмушду,+ лакин дүнја ону танымады. 11 О, доғма јурдуна ҝәлди, анҹаг халгы ону гәбул етмәди. 12 О, ону гәбул едән, онун адына иман ҝәтирән һәр кәсә+ Аллаһын өвлады+ олмаг һүгугу верди. 13 Онлар әтдән-гандан доғулмајыблар, инсан истәји илә дүнјаја ҝәлмәјибләр, онлар Аллаһын өвладларыдырлар.+
14 Сөз инсан олуб+ арамызда јашады вә биз онун ҹалалыны ҝөрдүк. Бу, атанын јеҝанә оғлуна+ вердији ҹалала бәнзәјирди. О, Аллаһын лүтфү илә вә һәгигәтлә долу иди. 15 Јәһја онун барәсиндә шәһадәт верир, нида едирди: «Мән бу сөзләри онун һаггында дејирдим: “Мәндән сонра ҝәлән мәни өтүб кечди, чүнки о, мәндән әввәл вар олуб”».+ 16 Биз һамымыз онун долғунлуғундан бәһрәләндик, лүтф үстүндән лүтф алдыг. 17 Ганун Муса васитәсилә верилди,+ лүтф+ вә һәгигәт исә Иса Мәсиһ васитәсилә ачылды.+ 18 Бәшәр өвладларындан һеч ким һеч вахт Аллаһы ҝөрмәмишдир,+ јалныз Атанын гојнунда* олан+ о илкин илаһи варлыг+ Ону бизә танытды.+
19 Јәһудиләр Јәһјанын ким олдуғуну+ өјрәнмәк үчүн Јерусәлимдән онун јанына каһинләрлә лавилиләри ҝөндәрди. Јәһја белә шәһадәт верди: 20 «Мән Мәсиһ дејиләм». О, буну ачыг-ашкар деди, суалдан гачмады. 21 Белә олдугда онлар сорушдулар: «Бәс онда кимсән? Олмаја, Илјассан?»+ О: «Хејр», — деди. «Бәлкә, һәмин о Пејғәмбәрсән?»+ О, јенә инкар етди. 22 Онда онлар дедиләр: «Ахы сән кимсән? Өзүн һаггында бир шеј де ки, бизи ҝөндәрәнләрә ҹаваб верә биләк». 23 О ҹаваб верди: «Мән Әшија пејғәмбәрин дедији,+ чөллүкдә: “Јеһованын јолуну һамарлајын!”+ — дејә ҹар чәкәнин сәсијәм». 24 Ҝәләнләр исә фәрисиләрдән идиләр. 25 Ону јенә сорғу-суала чәкдиләр: «Әҝәр сән нә Мәсиһ, нә Илјас, нә дә һәмин о Пејғәмбәр дејилсәнсә, бәс онда нәјә ҝөрә вәфтиз* едирсән?» 26 Јәһја онлара ҹаваб вериб деди: «Мән суда вәфтиз едирәм. Лакин аранызда бир нәфәр вар, сиз ону танымырсыныз. 27 О, мәндән сонра ҝәлир, амма мән онун сәндәлинин бағыны белә, ачмаға лајиг дејиләм».+ 28 Бүтүн бунлар Бејтанијјәдә, Иордан чајынын о бири тајында баш верди. Јәһја орада вәфтиз едирди.+
29 Ертәси ҝүн Јәһја она тәрәф ҝәлән Исаны ҝөрәндә деди: «Будур бәшәријјәтин+ ҝүнаһыны јујан+ Аллаһын Гузусу!+ 30 “Мәндән сонра ҝәлән мәни өтүб кечди, чүнки о, мәндән әввәл вар олуб”, — дејә һаггында данышдығым адам будур.+ 31 Мән өзүм дә ону танымырдым, лакин мән суда вәфтиз едирәм ки, Исраил ону танысын».+ 32 Јәһја буну да тәсдигләди: «Мүгәддәс руһун ҝөјдән ҝөјәрчин кими ениб онун үзәриндә галдығыны ҝөрдүм.+ 33 Мән өзүм дә ону танымырдым. Анҹаг мәни суда вәфтиз етмәјә ҝөндәрән Аллаһ деди: “Мүгәддәс руһун кимин үзәринә ениб+ галдығыны ҝөрсән, бил ки, мүгәддәс руһла вәфтиз едән одур”.+ 34 Мән дә буну ҝөрдүм вә тәсдиг етдим ки, о, Аллаһын Оғлудур».+
35 Ертәси ҝүн Јәһја ики шаҝирди илә бир јердә оланда 36 јол илә ҝедән Исаны ҝөрүб деди: «Будур Аллаһын Гузусу!»+ 37 Бу сөзләри ешидән һәмин ики шаҝирд Исанын ардынҹа ҝетди. 38 Иса ҝеријә бахды вә онларын архадан ҝәлдијини ҝөрәндә сорушду: «Нә истәјирсиниз?» Онлар ҹаваб вердиләр: «Рабби, сән һарада галырсан?» (Рабби «мүәллим» демәкдир.) 39 Иса деди: «Ҝәлин өзүнүз ҝөрүн». Онлар ҝедиб онун һарада галдығыны ҝөрдүләр. Тәхминән ҝүнорта саат дөрд* оларды. Онлар һәмин ҝүн Иса илә галдылар. 40 Јәһјанын сөзүнү ешидиб Исанын ардынҹа ҝедән ики шаҝирддән бири Шимон Бутрусун гардашы Андреас+ иди. 41 О, әввәлҹә гардашы Шимону тапды вә деди: «Биз Мәсиһи тапмышыг»+ (Мәсиһ «мәсһ едилмиш» демәкдир.) 42 О, гардашыны Исанын јанына ҝәтирди. Иса она бахыб деди: «Јәһја оғлу Шимон,+ индән белә сәни Кифа (јунанҹа Бутрус*)+ чағыраҹаглар».
43 Сабаһысы ҝүн Иса Ҹәлиләјә јолланмаг истәди. О, Филипи+ тапыб деди: «Ардымҹа ҝәл». 44 Филип дә Андреасла Бутрусун доғма шәһәри олан Бејтсәјдадан иди. 45 Филип Натанаили+ тапыб она деди: «Биз Төвратда* Мусанын јаздығы вә Пејғәмбәрләрин китабында бәһс едилән адамы, Јусифин+ оғлу нәсрани Исаны тапмышыг». 46 Амма Натанаил она деди: «Һеч Насирәдән дә фәрли бир шеј чыхар?» Филип она ҹаваб верди: «Ҝәл өзүн бах». 47 Иса она тәрәф ҝәлән Натанаили ҝөрәндә онун һаггында белә деди: «Будур, зәррә гәдәр дә биҹлији олмајан әсил исраилли!»+ 48 Натанаил сорушду: «Сән мәни һарадан таныјырсан?» Иса ҹаваб верди: «Филип сәни чағырмаздан әввәл мән сәни ҝөрмүшдүм. Сән әнҹир ағаҹынын алтында идин». 49 Натанаил деди: «Рабби, сән Аллаһын Оғлусан, сән Исраилин Падшаһысан».+ 50 Иса деди: «Сәни әнҹир ағаҹынын алтында ҝөрдүјүмү дедијим үчүн мәнә инандын? Сән бунлардан да бөјүк ишләр ҝөрәҹәксән». 51 Сонра әлавә етди: «Сизи әмин едирәм ки, сиз сәманын ачылдығыны вә Аллаһын мәләкләринин инсан Оғлунун јанына ениб-галхдығыны ҝөрәҹәксиниз».+