1 Ишмуил
28 Һәмин ҝүнләрдә филиштлиләр исраиллиләрлә мүһарибә етмәк үчүн гошунларыны топладылар.+ Ахыш Давуда деди: «Јәгин билирсән ки, сән вә адамларын мәнимлә бирликдә мүһарибәјә ҝедәҹәксиниз».+ 2 Давуд ҹаваб верди: «Сән даһа јахшы биләрсән гулун нә етмәлидир». Ахыш Давуда деди: «Буна ҝөрә дә сәни һәмишәлик өзүмә мүһафизәчи гојурам».+
3 Ишмуил вәфат етмишди. Бүтүн Исраил онун јасыны сахламышды. Ону өз шәһәриндә, Рамада дәфн етмишдиләр.+ Талут өлкәдән бүтүн ҹиндарларын вә фалчыларын көкүнү кәсмишди.+
4 Филиштлиләр топлашыб Шунама+ ҝетдиләр вә орада ордуҝаһ гурдулар. Талут да бүтүн Исраили топлајыб Ҝилбуда ордуҝаһ гурду.+ 5 Талут филиштлиләрин ордуҝаһыны ҝөрәндә горхду, үрәји тир-тир әсди.+ 6 Талут Јеһоваја мүраҹиәт етсә дә,+ Јеһова она нә рөја, нә Урим+, нә дә пејғәмбәрләр васитәсилә ҹаваб вермәди. 7 Ахырда Талут хидмәтчиләринә деди: «Мәним үчүн бир ҹиндар гадын+ тапын, ҝедиб онунла данышаҹағам». Хидмәтчиләри дедиләр: «Ејн-Дорда+ ҹиндар гадын вар».
8 Талут башга палтар ҝејиниб ҝөркәмини дәјишди. Өзү илә ики нәфәр ҝөтүрүб ҝеҹә икән гадынын јанына ҝетди. Она деди: «Хаһиш едирәм, мәним үчүн руһ чағыр, фала бах.+ Кими десәм, ону чағыр». 9 Амма гадын деди: «Билмәмиш олмазсан, Талут өлкәдән ҹиндарларын, фалчыларын көкүнү кәсиб.+ Нәјә ҝөрә мәни тәләјә салыб өлүмә јуварлајырсан?»+ 10 Талут Јеһоваја анд ичиб деди: «Јеһоваја анд олсун, бу ишдә бојнуна ҝүнаһ дүшмәјәҹәк!» 11 Гадын сорушду: «Кими чағырым сәнин үчүн?» Талут деди: «Ишмуили». 12 Гадын Ишмуили* ҝөрәндә+ бәркдән чығырды. О, Талута деди: «Мәни нијә алдатдын? Сән ки Талутсан!» 13 Падшаһ деди: «Горхма, де ҝөрүм нә ҝөрүрсән?» Гадын: «Јердән галхан илаһи бир мәхлуг ҝөрүрәм», — деди. 14 Талут сорушду: «Ҝөркәми неҹәдир?» Гадын деди: «Јердән гоҹа киши галхыр, әјниндә ҹүббә+ вар». Талут онун Ишмуил олдуғуну анлады. О диз чөкүб баш әјди, сонра јерә дөшәнди.
15 Ишмуил Талута деди: «Нә үчүн мәни чағырыб нараһат едирсән?» Талут ҹаваб верди: «Башым галдадыр. Филиштлиләр мәнимлә мүһарибә едир. Аллаһ исә мәни атыб, нә пејғәмбәрләрлә, нә дә рөјада мәнә ҹаваб вермир.+ Она ҝөрә дә сәни чағырдым ки, мәнә бир јол ҝөстәрәсән».+
16 Ишмуил деди: «Бир һалда ки Јеһова сәни атыб,+ сәнә дүшмән олуб, даһа мәнә нә үчүн үз тутмусан? 17 Јеһова мәним дилимлә нә демишдисә, ону да едәҹәк: Јеһова тахт-таҹы сәндән алыб сојдашына, Давуда верәҹәк.+ 18 Јеһованын сөзүнә бахмадығын үчүн, әмалигәләрдән Онун аҹығыны чыхмадығын үчүн+ Јеһова бу ҝүн бүтүн бунлары сәнин башына ҝәтирир. 19 Јеһова Исраили дә, сәни дә филиштлиләрә тәслим едәҹәк.+ Сабаһ оғулларынла бирликдә мәним јанымда олаҹагсан.+ Јеһова Исраилин ордусуну филиштлиләрә мәғлуб едәҹәк».+
20 Буну ешитҹәк Талут тиртап јерә сәрилди. О, Ишмуилин сөзләриндән бәрк горхмушду. Ҹанында тагәт дә галмамышды, чүнки бүтүн ҝүнү, бүтүн ҝеҹәни дилинә һеч нә дәјмәмишди. 21 Гадын ҝәлиб Талутун һалыны ҝөрәндә деди: «Сәнин гарабашын сөзүнә итаәт ҝөстәрди. Мән өзүмү ода атыб+ дедијини етдим. 22 Ҝәл сән дә бу гарабашыны ешит. Гој бир тикә чөрәк ҝәтирим, је, ҹанына тагәт ҝәлсин. Ахы јола чыхаҹагсан». 23 Амма Талут јемәкдән имтина етди вә «истәмирәм» деди. Хидмәтчиләри дә гадынла бирҝә тәкид едәндә разылашды, јердән галхыб тахтын үстүндә отурду. 24 Гадынын евиндә бәсләнмиш дана вар иди. О, тез ҝедиб дананы кәсди, ун ҝөтүрүб хәмир јоғурду вә мајасыз чөрәк биширди. 25 Талутла хидмәтчиләри үчүн сүфрә ачды вә онлар једиләр. Сонра онлар галхыб ҝеҹә икән јола дүшдүләр.+