Әјјуб
34 Сонра Әлиһу деди:
2 «Еј һикмәтлиләр, сөзүмү динләјин,
Еј билик саһибләри, мәнә гулаг асын.
3 Дил јемәјин дадыны дујдуғу кими,
Сөзүн дә хиридары гулагдыр.
4 Ҝәлин арамызда арашдыраг,
Нәјин доғру, нәјин јахшы олдуғуна гәрар верәк.
6 Лајиг олдуғум һөкм барәдә һеч јалан данышараммы?
Тәгсирим јохдур, амма јарам сағалмаздыр”.+
7 Әјјуб кимиси вармы?
О, ришхәндләри су кими гуртум-гуртум ичир.
8 О, бәдәмәл адамларла јолдашлыг едир,
Башына шәр адамлар топлашыб.+
9 Чүнки о дејир: “Аллаһы разы салмаг
Инсана хејир ҝәтирмәз”.+
10 Инди мәнә гулаг асын, еј агилләр!
11 О, инсана әмәлләринә ҝөрә,
Тутдуғу јола ҝөрә әвәз верәҹәк.+
13 Ким дүнјаны Она әманәт едиб?
Ким бүтүн дүнјаны Онун ихтијарына вериб?
14 Әҝәр инсанлара ҝөзүнү зилләјиб,
Онларын руһуну, нәфәсини ҝөтүрәрсә,+
15 Һамысы мәһв олар,
Бүтүн бәшәр торпаға гајыдар.+
16 Дәрракәниз варса, бунлара диггәт јетирин,
Сөзүмә диггәтлә гулаг асын.
17 Һеч әдаләт дүшмәни дә ағалыг едәр?
Ихтијар саһиби салеһдирсә, ону мүһакимә едәрсиниз?
18 Падшаһа: “Јарамазсан”,
Әсилзадәјә: “Шәр адамсан”, — дејәрсиниз?+
19 Аллаһ башчылара үзҝөрәнлик етмир,
Варлы илә касыб арасында фәрг гојмур.+
Чүнки һамысыны Онун әлләри јарадыб.+
20 Онлар бир ҝөз гырпымында,+ һәтта ҝеҹә јарысы+ өлә биләрләр.
Онлар силкәләнир вә көчүб ҝедирләр.
Гүдрәт саһибләри дә инсан әли дәјмәдән јерләриндән ҝөтүрүлүрләр.+
21 Аллаһ инсанын јолларына бахыр,+
Атдығы һәр аддымы ҝөрүр.
22 Елә бир гаранлыг, елә бир зүлмәт јохдур ки,
Бәдәмәл адам орада ҝизләнә билсин.+
23 Аллаһ һеч кимә вахт тәјин етмир ки,
Онун һүзуруна мәһкәмәјә ҝәлсин.
24 О, ҝүҹлүләри сорғу-суалсыз јыхыр,
Онларын јеринә башгасыны гојур.+
26 Шәр әмәлләринә ҝөрә онлары
Һамынын ҝөзү габағында вурур.+
27 Чүнки Ондан дөндүләр, ардынҹа ҝетмәдиләр,+
Јолларындан һеч биринә мәһәл гојмадылар.+
28 Јохсулу вадар едирләр ки, Она фәрјад етсин.
Мәзлумун аһ-наләси Онун гулағына чатыр.+
29 Аллаһ сүкут едәндә ким Ону иттиһам едә биләр?
Үзүнү халгдан, ја инсандан ҝизләдәндә ким Ону ҝөрә биләр?
31 Ким Аллаһа дејә биләр:
“Тәгсирим олмаја-олмаја ҹәза чәкдим.+
32 Бәлкә, нәсә ҝөзүмдән јајыныб, Сән мәнә өјрәт.
Пис иш ҝөрмүшәмсә, бир дә ҝөрмәрәм”?
33 Сән Онун һөкмүнү рәдд едирсәнсә, неҹә сәнә истәдијин мүкафаты версин?
Өзүн гәрар вер, мән јох.
Нә билирсәнсә, бујур, мәнә даныш.
34 Агилләр мәнә дејәҹәк,
Мәни динләјән һәр мүдрик адам дејәҹәк:
35 “Әјјуб авам-авам данышыр,+
Сөзләриндә мәна јохдур”.
36 Шәр адамлар кими данышдығы үчүн
Гој Әјјуб ахырадәк сынансын*.