Марк

9 Иса сонра давам етди: «Ешидин вә аҝаһ олун, бурада дуранлардан бәзиләри Аллаһын Падшаһлығынын бөјүк гүдрәтлә гурулдуғуну ҝөрмәјинҹә әсла өлмәјәҹәк».+ 2 Алты ҝүн сонра Иса Бутрусу, Јагубу вә Јәһјаны јанына алыб уҹа бир дағын башына галхды. Дағда онлардан башга һеч кәс јох иди. Орада, шаҝирдләрин ҝөзү гаршысында Исанын ҝөркәми дәјишди.+ 3 Онун палтары парылдајыб дүмағ олду. Палтар елә ағарды ки, дүнјада һеч бир палтарјујан ону белә ағарда билмәзди. 4 Шаҝирдләр һәм дә Илјасла Мусаны ҝөрдүләр. Онлар Иса илә сөһбәт едирдиләр. 5 Онда Бутрус Исаја деди: «Рабби*, бизим бура ҝәлмәјимиз нә јахшы олду! Гој биз үч чадыр гураг: бирини сәнә, бирини Мусаја, бирини дә Илјаса». 6 Әслиндә, Бутрус билмирди нә етсин, чүнки онлар бәрк горхмушдулар. 7 Бу заман онларын башы үстүнә булуд јығылды вә булудун ичиндән бир сәс+ ҝәлди: «Бу, Мәним севимли Оғлумдур.+ Она гулаг асын!»+ 8 Бирдән онлар әтрафа бахыб ҝөрдүләр ки, артыг јанларында Исадан башга һеч кәс јохдур.

9 Дағдан енәндә Иса онлара бәрк-бәрк тапшырды ки, инсан Оғлу дирилмәјинҹә+ ҝөрдүкләрини һеч кәсә данышмасынлар.+ 10 Шаҝирдләр Исанын бу сөзләринә әмәл етдиләр. Амма өз араларында онун дирилмәсинин нә демәк олдуғуну мүзакирә едирдиләр. 11 Онлар сонра Исадан сорушдулар: «Нәјә ҝөрә мирзәләр дејирләр ки, әввәлҹә Илјас+ ҝәлмәлидир?»+ 12 Иса ҹаваб верди: «Доғрудур, әввәлҹә Илјас ҝәләҹәк вә һәр шеји бәрпа едәҹәк.+ Бәс онда нијә инсан Оғлу барәдә јазылыб ки, о, чохлу әзаб чәкәҹәк,+ тәһгир олунаҹаг?+ 13 Амма буну билин ки, Илјас+ ҝәлди вә онун һаггында неҹә јазылмышдыса, елә дә олду: онун башына ојун ачдылар».+

14 Исаҝил о бири шаҝирдләрин јанына ҝәләндә ҝөрдүләр ки, онларын башына чохлу адам јығышыб вә мирзәләр шаҝирдләрлә мүбаһисә едирләр.+ 15 Ҹамаат Исаны ҝөрәндә чашды вә габағына гачыб ону саламлады. 16 Иса онлардан сорушду: «Онларла нә һагда мүбаһисә едирсиниз?» 17 Ҹамаатын арасындан кимсә ҹаваб верди: «Устад, оғлуму сәнин јанына ҝәтирмишдим, чүнки ичинә ҹин ҝириб. Ҹин ушағы лал едир.+ 18 Ону һарада тутурса, јерә сәрир. Ушағын ағзы көпүкләнир, о, дишләрини гыҹајыр, сонра да лап әлдән дүшүр. Шаҝирдләриндән хаһиш етдим ки, ҹини говсунлар, амма баҹармадылар». 19 Онда Иса деди: «Еј имансыз нәсил!+ Нә вахта гәдәр аранызда олаҹағам? Нә вахта гәдәр сизә дөзәҹәјәм? Оғлуну јаныма ҝәтир».+ 20 Оғланы Исанын јанына ҝәтирдиләр. Ҹин Исаны ҝөрән кими ушағы гыҹ етди, оғланын ағзы көпүкләнди, о, јерә јыхылыб јуварланмаға башлады. 21 Иса оғланын атасындан сорушду: «Бу, оғлунда нә вахтдандыр?» Атасы ҹаваб верди: «Ушаглыгдан. 22 Ҹин баламы өлдүрмәк үчүн дәфәләрлә ону суја, ода атыб. Әҝәр бир шеј едә биләрсәнсә, бизә јазығын ҝәлсин, бизә көмәк ет». 23 Иса она деди: «Неҹә? “Едә биләрсәнсә”? Иманы олан үчүн һәр шеј мүмкүндүр».+ 24 Ушағын атасы дәрһал гышгырды: «Иманым вар! Нәдә иманым чатышмыр, мәнә көмәк ет!»+

25 Иса ҝөрәндә ки, онларын јанына чохлу адам ахышыр, зәһмлә мурдар руһа һөкм етди: «Еј лал вә кар едән руһ! Әмр едирәм, бу адамдан чых вә бир даһа она ҝирмә!»+ 26 Ҹин бағырды, оғланы бир нечә дәфә гыҹ едиб ондан чыхды. Ушаг өлү кими сәрилиб галды, ҹамаатын әксәријјәти елә билди ки, о өлүб. 27 Анҹаг Иса ушағын әлиндән тутуб галдырды. О галхды. 28 Иса евә ҝирәндән сонра шаҝирдләри ондан тәкликдә сорушдулар: «Бәс биз ону нијә гова билмәдик?»+ 29 Иса ҹаваб верди: «Бу ҹүр ҹинләри јалныз дуа илә говмаг олар».

30 Иса шаҝирдләри илә орадан чыхыб ҝетди. Онлар Ҹәлиләнин ичиндән кечирдиләр. Иса истәмирди ки, кимсә онун бураларда олдуғундан хәбәр тутсун, 31 чүнки шаҝирдләринә дејирди: «Инсан Оғлу әлә вериләҹәк, ону өлдүрәҹәкләр.+ Лакин о, үч ҝүндән сонра дириләҹәк».+ 32 Шаҝирдләр исә онун нә дедијини анламырдылар, сорушмаға да горхурдулар.

33 Онлар Кәфәрнаһума ҝәлдиләр. Иса евдә онлардан сорушду: «Јолда нә һагда мүбаһисә едирдиниз?»+ 34 Шаҝирдләр динмәдиләр, чүнки јол илә ҝедәркән араларында кимин даһа бөјүк олдуғу барәсиндә мүбаһисә едирдиләр. 35 Иса отуруб он ики һәварини јанына чағырды вә онлара деди: «Аранызда биринҹи олмаг истәјән һамыдан ахырынҹы олмалы вә һамыја хидмәт етмәлидир».+ 36 Сонра бир ушаг ҝөтүрүб ону шаҝирдләрин арасына гојду вә ушағы гуҹаглајыб деди: 37 «Белә балаҹа ушаглардан бирини мәним хатиримә гәбул едән+ мәни дә гәбул едир. Мәни гәбул едән исә тәкҹә мәни јох, мәни ҝөндәрәни дә гәбул едир».+

38 Јәһја она деди: «Устад, биз бир адам ҝөрдүк. О, сәнин адынла ҹинләри говурду. Биз она мане олмаға чалышдыг, чүнки о бизимлә ҝәзмир».+ 39 Анҹаг Иса деди: «Она мане олмајын, чүнки мәним адымла гүдрәтли ишләр ҝөрән адам бундан дәрһал сонра гајыдыб мәни писләмәз. 40 Бизә гаршы чыхмајан бизим тәрәфимиздәдир.+ 41 Мәсиһә мәхсус олдуғунуз үчүн сизә бир парч су верән,+ инанын ки, мүкафатсыз галмајаҹаг.+ 42 Анҹаг иман едән бу кичикләрдән бирини ҝүнаһа сүрүкләјән адамын бојнуна дәјирман дашы* асыб ону дәнизә атсајдылар, даһа јахшы оларды.+

43 Әҝәр әлин сәни ҝүнаһа сүрүкләјирсә, ону кәс. Ики әллә Һинном вадисинә*, сөнмәз алова дүшмәкдәнсә, шикәст олуб һәјата говушмаг даһа јахшыдыр.+ 44 *⁠—— 45 Әҝәр ајағын сәни ҝүнаһа сүрүкләјирсә, ону кәс. Ики ајагла Һинном вадисинә атылмагданса, топал олуб һәјата говушмаг даһа јахшыдыр.+ 46 *⁠—— 47 Әҝәр ҝөзүн сәни ҝүнаһа сүрүкләјирсә, ону тулла.+ Аллаһын Падшаһлығына бир ҝөзлә ҝирмәк ики ҝөзлә Һинном вадисинә атылмагдан даһа јахшыдыр.+ 48 Орада гурдлар өлмүр вә алов һеч вахт сөнмүр.+

49 Белә адамлар аловла* дузланмалыдыр.+ 50 Дуз јахшы шејдир, анҹаг дуз өз дадыны итирсә, онун дадыны неҹә гајтармаг олар?+ Гој ичиниздә дуз олсун,+ бир-биринизлә меһрибан олун*».+