1 Ишмуил
23 Бир мүддәт сонра Давуда хәбәр вердиләр: «Филиштлиләр Гәјлаја+ сохулуб хырманлары талан едибләр». 2 Онда Давуд Јеһовадан сорушду:+ «Ҝедиб филиштлиләрлә вурушум?» Јеһова ҹаваб верди: «Ҝет филиштлиләри гыр, Гәјланы гуртар». 3 Лакин Давудун адамлары дедиләр: «Биз һәлә бурада, Јәһудада+ икән горху ичиндәјик, ҝөр Гәјлаја, Филишт ордусу илә мүһарибәјә ҝетсәк, һалымыз неҹә олар?!»+ 4 Онда Давуд јенә Јеһовадан сорушду.+ Јеһова да она ҹаваб верди: «Галх, Гәјлаја ҝет. Филиштлиләри сәнә тәслим едәҹәјәм».+ 5 Давуд өз адамлары илә Гәјлаја ҝедиб филиштлиләрлә дөјүшдү. Онлары дармадағын едиб мал-гарасыны талан етди вә Гәјла әһлини гуртарды.+
6 Әхимәликин оғлу Әбјатар+ Гәјлаја Давудун јанына гачыб ҝәләндә дөшлүјү өзү илә ҝәтирмишди. 7 Талута хәбәр вердиләр: «Давуд Гәјлаја ҝәлиб». Талут деди: «Аллаһ ону ҝәтириб лап овҹумун ичинә гојуб,+ чүнки о, дарвазалы, ҹәфтәли шәһәрә ҝирмәклә өзү-өзүнү тәләјә салыб». 8 Талут Гәјлаја ҝедиб Давуду адамлары илә бирҝә мүһасирәјә алмаг үчүн халгы сәфәрбәр етди. 9 Давуд Талутун она гәсд һазырладығыны биләндә каһин Әбјатара: «Дөшлүјү бура ҝәтир», — деди.+ 10 Давуд Аллаһа мүраҹиәт етди: «Еј Исраилин Аллаһы Јеһова! Бу гулун ешидиб ки, Талут Гәјлаја ҝәлиб мәнә ҝөрә шәһәри дағытмаг истәјир.+ 11 Гәјланын бөјүкләри* мәни она верәҹәк? Гулун дүз ешидиб, Талут, доғрудан, ҝәләҹәк? Еј Исраилин Аллаһы Јеһова, гулуна әјан елә». Онда Јеһова деди: «О ҝәләҹәк». 12 Давуд сорушду: «Гәјла бөјүкләри мәни вә адамларымы Талута верәҹәк?» Јеһова: «Верәҹәк», — деди.
13 Онда Давуд дәрһал дуруб тәхминән алты јүз нәфәр адамы илә+ Гәјладан чыхды. Онлар бир јердән о бири јерә ҝедирдиләр. Талута чатдырдылар ки, Давуд Гәјладан чыхыб. Онда Талут онун далынҹа ҝетмәди. 14 Давуд чөллүкдә — Зиф чөллүјүнүн дағларында, әлчатмаз јерләрдә галырды.+ Талут дурмадан ону ахтарырды,+ амма Јеһова Давуду онун әлинә салмырды. 15 Давуд билирди ки*, Хорешдә, Зиф чөллүјүндә олдуғу вахт Талут онун ҹаныны алмаг үчүн јола чыхыб.
16 Талутун оғлу Јонатан Хорешә Давудун јанына ҝәлди вә онун Јеһоваја инамыны мөһкәмләндирди.+ 17 О, Давуда деди: «Горхма. Атам Талут сәни тапа билмәјәҹәк. Исраилин падшаһы сән олаҹагсан,+ мән дә сәндән сонра икинҹи адам олаҹағам. Буну атам Талут да билир».+ 18 Сонра онлар Јеһованын өнүндә әһд бағладылар.+ Јонатан евинә гајытды, Давуд исә Хорешдә галды.
19 Зифләр Ҝибаһа+, Талутун јанына ҝәлиб дедиләр: «Давуд бизим јахынлығымыздадыр,+ о, Хорешин+ әлчатмаз јерләриндә, Јешимондан*+ ҹәнубдакы Һәгилә тәпәсиндә+ ҝизләниб. 20 Еј падшаһ, нә вахт үрәјин истәсә, ҝәл. Ону сәнә верәҹәјик».+ 21 Талут деди: «Јеһова сиздән разы олсун. Сиз һалыма аҹыдыныз. 22 Ҝедин ахтарын, онун дәгиг јерини, кимләрин ону ҝөрдүјүнү өјрәнин. Мәнә дејибләр ки, о, јаман һијләҝәрдир. 23 Ҝизләндији јерләрин һамысыны јахшы-јахшы өјрәнин, гајыдыб мәнә дәлил-сүбут ҝәтирин. Онда мән сизинлә ҝедәҹәјәм вә әҝәр о, мәмләкәтдәдирсә, ону бүтүн Јәһуда нәсилләри арасында ахтарыб тапаҹағам».
24 Онлар Талутдан габаг Зифә+ ҝетдиләр. Давуд адамлары илә Јешимондан ҹәнубдакы Әрәбәдә+, Мәун+ чөллүјүндә иди. 25 Талут адамларыны ҝөтүрүб ону ахтармаға ҝәлди.+ Буну Давуда хәбәр верәндә о, гајалыға енди+ вә Мәун чөллүјүндә галды. Талут буну ешидәндә Давуду тутмаг үчүн Мәун чөллүјүнә ҝетди. 26 Талут дағын бу бири тәрәфинә ҝәлди, бу заман Давудла адамлары дағын о бири тәрәфиндә идиләр. Давуд Талутдан гачырды.+ Талут исә өз адамлары илә Давудла дәстәсинә јахынлашырды, ону јахаламаг истәјирди.+ 27 Бу вахт гасид ҝәлиб Талута деди: «Тез ҝәл, филиштлиләр өлкәјә басгын едибләр!» 28 Талут Давуду тәгиб етмәји дајандырыб филиштлиләрлә дөјүшмәјә ҝетди.+ Буна ҝөрә дә һәмин јер Села-Һаммаһлегот* адланыр.
29 Давуд орадан галхыб Ејн-Ҝединин+ әлчатмаз јерләриндә мәскән салды.