Марк

5 Онлар үзүб дәнизин о бири саһилинә, ҝерасалыларын+ торпағына ҝәлдиләр. 2 Иса гајыгдан дүшән кими онун гаршысына сәрдабәләрин арасындан бир адам чыхды. Бу адамын ичиндә мурдар руһ варды. 3 О, сәрдабәләрин арасында јашајырды. Бу вахтадәк һеч ким ону һәтта зәнҹирлә дә бағлаја билмәмишди. 4 Ону дәфәләрлә гандаллајыб зәнҹирләмишдиләр, лакин о, зәнҹири гырмыш, гандалы сындырмышды. Һеч ким онун өһдәсиндән ҝәлә билмирди. 5 Бу адам ҝеҹә-ҝүндүз сәрдабәләрин арасында, дағларда дурмадан бағырыр, өзүнү даш-кәсәклә јаралајырды. 6 О, узагдан Исаны ҝөрәндә јүјүрүб она тәзим етди+ вә 7 бағырыб деди: «Еј Аллаһ-Тааланын Оғлу Иса! Мәндән нә истәјирсән? Сәни анд верирәм Аллаһа, мәнә әзаб вермә!»+ 8 Чүнки Иса ҹинә дејирди: «Еј мурдар руһ, бу адамдан чых!»+ 9 Иса ондан сорушду: «Адын нәдир?» О ҹаваб верди: «Адым Леҝиондур*, чүнки биз чохуг». 10 О, Исаја јалвар-јахар етди ки, ҹинләри о әразидән говмасын.+

11 Орада дағын әтәјиндә донуз сүрүсү отлајырды.+ 12 Ҹинләр Исаја јалварыб дедиләр: «Бизи донузларын ичинә ҝөндәр, иҹазә вер, онлара ҝирәк». 13 Иса иҹазә верди. Онда мурдар руһлар һәмин адамдан чыхыб донузлара ҝирдиләр вә тәхминән ики мин донуздан ибарәт сүрү бүтүнлүклә учурумдан дәнизә атылыб боғулду. 14 Чобанлар исә гачыб һадисәни шәһәрдә вә кәндләрдә ҹамаата хәбәр вердиләр. Ҹамаат нә баш вердијини ҝөрмәк үчүн ора ҝәлди.+ 15 Онлар Исанын јанына ҝәлдиләр вә ҝөрдүләр ки, ичиндә бир леҝион ҹин олмуш адам әјниндә палтар, ағлы башында отуруб. Онлар бәрк горхду. 16 Һадисәни өз ҝөзләри илә ҝөрәнләр ичинә ҹин ҝирмиш адамла вә донузларла бағлы әһвалаты ҹамаата данышдылар. 17 Ҹамаат Исаја јалварды ки, онларын ел-обасындан чыхыб ҝетсин.+

18 Иса гајыға минәндә ичинә ҹин ҝирмиш адам јалвар-јахар етди ки, онунла ҝетсин.+ 19 Амма Иса она изин вермәди. Она деди: «Евинә, гоһумларынын јанына ҝет вә Јеһованын сәнин үчүн етдији һәр шеји, сәнә неҹә мәрһәмәт ҝөстәрдијини онлара даныш». 20 О ҝетди вә Исанын онун үчүн етдији һәр шеји Декапол бөлҝәсинин* сакинләринә данышмаға башлады. Һамы бу ишә мат галды.

21 Иса гајыға миниб јенә дә о бири саһилә кечди. Онун јанына чохлу адам ҝәлди. Иса дәнизин кәнарында иди.+ 22 Бу вахт синагог рәисләриндән бири, Јаир адында бир нәфәр ора ҝәлди. О, Исаны ҝөрәндә онун ајағына дүшдү+ 23 вә дөнә-дөнә јалварды: «Гызымын вәзијјәти ағырдыр. Хаһиш едирәм, ҝәл, әлләрини онун үстүнә гој,+ баламы сағалт, гојма гызым өлсүн». 24 Иса онунла јола дүшдү. Исанын далынҹа чохлу адам ҝедирди вә ону сыхышдырырды.

25 Ҹамаатын арасында бир гадын вар иди. О, дүз он ики ил+ иди ки, ганахмадан әзијјәт чәкирди.+ 26 Гадын һәкимләрин әлиндән чох әзаб чәкмишди, бүтүн варыны-јохуну мүалиҹәјә хәрҹләмиш, амма дәрдинә әлаҹ тапылмамышды, әксинә, вәзијјәти даһа да писләшмишди. 27 О, Иса һаггында ешидәндә архадан она јахынлашды вә онун палтарына тохунду.+ 28 Гадын үрәјиндә дејирди: «Тәкҹә палтарына тохунсам, сағалаҹағам».+ 29 Елә о андаҹа онун ганахмасы дајанды, гадын бу әзаблы хәстәликдән сағалдығыны һисс етди.

30 Һәмин ан Иса да өзүндән гүввә чыхдығыны һисс етди.+ О, ҹамаата тәрәф дөнүб деди: «Палтарыма ким тохунду?» + 31 Шаҝирдләри она дедиләр: «Өзүн ҝөрүрсән ки, ҹамаат сәни сыхышдырыр, сәнсә “Мәнә ким тохунду?” дејирсән». 32 Анҹаг Иса она тохунан адамы ҝөзү илә ахтарырды. 33 Гадын сағалдығыны баша дүшүб бәрк горхмушду вә тир-тир әсирди. О ҝәлиб Исанын ајагларына дүшдү вә һәгигәти ачыб она данышды. 34 Онда Иса деди: «Баҹым*, иманын сәни сағалтды. Саламат ҝет.+ Гој бу әзаблы хәстәлик сәни бир дә нараһат етмәсин».+

35 Иса һәлә данышаркән синагог рәисинин евиндән бир нечә адам ҝәлиб рәисә деди: «Гызын өлдү. Даһа Устада әзијјәт вермә».+ 36 Иса бу сөзләри ешидиб она деди: «Горхма, сән бирҹә инан».+ 37 Иса Бутрусдан, Јагубдан вә Јагубун гардашы Јәһјадан башга һеч кәсә өзү илә ҝетмәјә изин вермәди.+

38 Беләликлә, онлар синагог рәисинин евинә ҝәлдиләр. Иса ҝөрдү ки, орада сәс-күј, чахнашма вар, ҹамаат ағлашыб фәған еләјир.+ 39 Иса ичәри кечиб онлара деди: «Бу нә һај-күјдүр? Нијә ағлашма гурмусунуз? Ушаг өлмәјиб, јатыр».+ 40 Онда ҹамаат Исаја ҝүлдү. Иса һамыны бајыра чыхартды, сонра гызын ата-анасыны вә өз јолдашларыны ҝөтүрүб ушаг олан отаға ҝирди. 41 О, гызын әлиндән тутуб она: «Талита куми», — деди. Бу сөзүн мәнасы «гызҹығаз, сәнинләјәм, галх»+ демәкдир. 42 Гыз елә о андаҹа ајаға дуруб ҝәзмәјә башлады. (Гыз он ики јашында иди.) Буну ҝөрән валидејнләрин севинҹи јерә-ҝөјә сығмырды. 43 Иса онлара дөнә-дөнә тапшырды ки, буну һеч кәсә данышмасынлар.+ Һәмчинин деди ки, гыза јемәјә бир шеј версинләр.