Фәсил 65
Исанын Јерусәлимә ҝизли сәфәри
ИНДИ ерамызын 32-ҹи илинин пајыз фәслидир, Чардаглар бајрамы јахынлашыр. Тәхминән бир ил јарым бундан әввәл, кечән илин Пасха бајрамында јәһудиләр Исаны өлдүрмәк истәмишдиләр. Һәмин вахтдан бәри о, әсас фәалијјәтини Галилејада ҹәмләшдирир. Јәгин ки, бу вахт әрзиндә Иса Јерусәлимә анҹаг јәһудиләрин иллик үч бајрамында иштирак етмәк үчүн ҝетмишдир.
Инди Исанын гардашлары она: «Бурада галма, Јәһудејаја ҝет», — дејә исрар едирләр. Јерусәлим Јәһудејанын пајтахты вә бүтүн өлкәнин дини мәркәзидир. Онун гардашларынын фикринҹә, «мәшһурлашмаг истәјән адам ҝизлиндә иш ҝөрмәз».
Һәрчәнд Исанын гардашлары Јагуб, Шимон, Јусиф вә Јәһуда бөјүк гардашларынын Мәсиһ олдуғуна инанмырлар, амма онлар истәјирләр ки, Иса бу бајрама ҝетсин вә орадакы ҹамаата харигүладә гүдрәтини ҝөстәрсин. Иса билир ки, бу тәһлүкәлидир. О дејир: «Дүнја мәнә нифрәт едир, чүнки мән онун ишләринин шәр олдуғуна шәһадәт едирәм. Анҹаг сизә нифрәт етмәсинә сәбәб јохдур». Буна ҝөрә дә гардашларына дејир: «Сиз бајрама ҝедин. Мән исә [һәлә] ҝетмирәм».
Чардаглар бајрамы једди ҝүн давам едир, сәккизинҹи ҝүндә исә тәнтәнә илә баша чатыр. Әкинчилик мөвсүмүнүн битмәси шәрәфинә гејд едилән бу мәрасим бөјүк севинҹ вә шүкран бајрамыдыр. Гардашлары ҹамаатла ҝетдикдән бир нечә ҝүн сонра Иса шаҝирдләрлә бирҝә һеч кимин диггәтини ҹәлб етмәдән ҝизлинҹә јола дүшүр. Адамларын чоху Иордан боју јолла ҝедир, амма Исаҝил Самаријанын ичиндән кечмәли олурлар.
Исаҝил динҹәлмәк үчүн Самаријанын кәндләриндән бириндә галмаг истәјирләр. О һазырлыг ҝөрмәк үчүн габагҹадан адамларыны ҝөндәрир. Амма оранын ҹамааты биләндә ки, Исанын јолу Јерусәлимәдир, ону гәбул етмир. Бундан гәзәбләнән шаҝирдләри Јагуб вә Јәһја дејирләр: «Аға, истәјирсән дејәк ҝөјдән алов ҝәлиб бунлары мәһв етсин?» Иса онлары гојмур вә мәзәммәт едир. Сонра онлар башга кәндә ҝедирләр.
Јолда икән бир мирзә Исаја дејир: «Мүәллим, сән һара ҝетсән, мән дә сәнин ардынҹа ҝедәҹәјәм».
Иса она ҹаваб верир: «Түлкүләрин дә, ҝөј гушларынын да јувасы вар, амма инсан Оғлунун башыны гојмаға белә јери јохдур». Иса бунунла мирзәјә ҝөстәрир ки, онун давамчысы мүхтәлиф чәтинликләрлә үзләшмәли олаҹагдыр. Амма, ҝөрүнүр, мирзәнин гүруру бу ҹүр јашајышы гәбул етмәјә јол вермир.
Башга бир адама Иса дејир:
— Ардымҹа ҝәл.
— Иҹазә вер, әввәлҹә ҝедим атамы дәфн едим, — дејә о адам ҹаваб верир.
— Гој өлүләр өз өлүләрини дәфн етсинләр, сән исә ҝет һәр јердә Аллаһын падшаһлығыны тәблиғ ет.
Ҝөрүнүр ки, бу адамын атасы һәлә өлмәјиб, әкс тәгдирдә, оғул Исаны динләмәкдән өтрү бурада олмазды. Бу киши истәјир ки, Иса она атасы өләнәҹән мөһләт версин. О, Аллаһын Падшаһлығыны һәјатында биринҹи јерә гојмаға һазыр дејил.
Јолда даһа бир адам Исаја дејир: «Аға, сәнин ардынҹа ҝедәҹәјәм, амма иҹазә вер ҝедим әввәл евдәкиләрлә сағоллашым».
Иса она ҹаваб верир: «Әлини хышын үстүнә гојуб архадакы шејләрә бахан адам Аллаһын падшаһлығына лајиг дејил». Ким Исанын давамчысы олмаг истәјирсә, бүтүн диггәтини Аллаһын Падшаһлығынын ишләринә јөнәлтмәлидир. Әҝәр әкинчи һәмишә ирәли бахмырса, онун ачдығы шырым әјри-үјрү олаҹаг. Еләҹә дә киминсә ҝөзү ҝеридә, бу көһнә зәманәдә илишиб галырса, о, асанлыгла әбәди һәјат јолуну аза биләр. Јәһја 7:2—10; Лука 9:51—62; Матта 8:19—22.
▪ Исанын гардашларынын ады нәдир вә онлар Исанын барәсиндә нә дүшүнүрләр?
▪ Самаријалылар нә үчүн Исаја гаршы кобуд давранырлар вә Јагубла Јәһја нә етмәк истәјирләр?
▪ Исанын јолдакы үч сөһбәти нә барәдәдир вә о, хидмәт үчүн фәдакарлығын ваҹиблијини неҹә вурғулајыр?