Нәғмә 141
Сүлһсевәр инсанлары ахтарырыг
«Вәз ет, мүждә вер»,— әмр етди Аға.
Гызмар ҝүндә, тозлу јолда
Тәблиғ едирди о, халга.
О зөвг алырды даим бу ишдән,
Һәгигәти өјрәдирди
Һеч усанмадан.
Дијар-дијар, гарыш-гарыш
Едирик биз дә ахтарыш.
Гој гәлбләрдә доғсун үмид ҝүнәши.
(НӘГАРӘТ)
Һәр милләтдә
Биз сүлһсевәр инсан ҝәзирик.
Саф гәлбләрә
Хилас һагда мүждә веририк.
Ҝәл һеч кәсдән
Јан кечмәјәк.
Вахт аздыр бу ҝүн, биз зирәк олаг,
Сүлһү севән, һәлим гәлбли
Инсан гој олмасын һәлак.
Ҹан јандырырыг биз инсанлара,
Рәббин сөзү бир мәлһәмдир
Һәр ҹүр дәрдләрә.
Шәһәр-шәһәр вә кәндбәкәнд
Тәблиғ иши олур аванд.
Севинҹ верир бизә сонсуз бир илһам.
(НӘГАРӘТ)
Һәр милләтдә
Биз сүлһсевәр инсан ҝәзирик.
Саф гәлбләрә
Хилас һагда мүждә веририк.
Ҝәл һеч кәсдән
Јан кечмәјәк.
(Һәмчинин бахын: Әшј. 52:7; Мәт. 28:19, 20; Лука 8:1; Ром. 10:10.)