Хејирхаһ ишләр етмәклә инсана сәмими мараг ҝөстәр
1 Бир гадын Јеһованын Шаһидләринә гаршы гәрәзли иди. Лакин онлардан бири илә ҝөрүшүнү јада салараг дејир: «Нә һагда сөһбәт етдијимизи хатырлаја билмирәм. Амма о јадымда галды ки, данышдығым адам чох хејирхаһ, сәмими вә тәвазөкар иди. Бир инсан кими о мәним хошума ҝәлди». Бу һадисә тәблиғ етдијимиз инсанлара сәмими мараг ҝөстәрмәјин ваҹиб олдуғуну ҝөстәрир (Филип. 2:4).
2 Мәһәббәт хејирхаһдыр. Мәһәббәтимизи тәзаһүр етмәјин үсулларындан бири хејирхаһ олмағымыздыр (1 Кор. 13:4). Хејирхаһ инсан башга адамларын рифаһы илә сәмими марагланыр вә онлар үчүн фајдалы олмаға чалышыр. Доғрудур, тәблиғ ишимиз өз-өзлүјүндә хејирхаһлығын тәзаһүрүдүр. Лакин инсанлара олан сәмими марағымыз јалныз бунунла кифајәтләнмир. Инсанларла үмуми давраныш тәрзимиз — онлара достҹасына јанашмағымыз, нәзакәтли олмағымыз, гулаг асмаг тәрзимиз, сөзләримиз вә онлары демәк тәрзимиз вә һәтта бахышымыз, инсанла нә дәрәҹәдә марагландығымызы ҝөстәрәҹәк (Мат. 8:2, 3).
3 Мәһәббәт долу гајғы инсанлара өз көмәјимизи дә тәклиф етмәјә тәшвиг едәҹәк. Бир даими пионер гардаш евдән-евә тәблиғ едәркән јашлы бир дул гадына раст ҝәлди. Ким олдуғуну биләндә гадын ону говду. Гадын деди ки, гапынын зәнҝини ешидәндә мәтбәхдә нәрдиванда дурараг јанмыш електрик лампасыны дәјишмәјә чалышырды. Гардаш деди: «Буну тәк етмәк сизин үчүн тәһлүкәлидир». Гадын ону ичәри бурахды, о, лампаны дәјишди вә сонра ҝетди. Гыса бир мүддәтдән сонра һәмин гадынын оғлу анасына баш чәкмәјә ҝәлди. Анасы баш вермиш һадисәни она данышды. Бу она о дәрәҹә ҝүҹлү тә’сир бағышлады ки, о, гардашы тапыб миннәтдарлығыны билдирди. Гардашымызла сөһбәтдән сонра исә дул гадынын оғлу Мүгәддәс Китабы өјрәнмәјә разылыг верди.
4 Хејирхаһ ишләримизлә Јеһованын инсанлара олан мәһәббәтини әкс етдирир вә тәблиғ етдијимиз хош хәбәри бәзәјирик. Буна ҝөрә ҝәлин һәмишә ‘өзүмүзү лүтфкарлыгла һәр шејдә Аллаһын хидмәткарлары кими тәгдим едәк’ (2 Кор. 6:4, 6).