Фәсил 29
Шәнбәдә ҝөрүлән хејирхаһ иш
ИНДИ ерамызын 31-ҹи илинин баһарыдыр. Иса Мәсиһин Јәһудејадан Галилејаја ҝедәркән гују башында самаријалы гадынла сөһбәтиндән бир нечә ај кечиб.
Бу вахт әрзиндә Иса Галилејада әтрафлы сурәтдә тәлим вермишдир, инди исә Јәһудејаја ҝедир вә орада синагогларда тәблиғ едир. О, Јәһудејада кечән ил дә, Пасха бајрамындан сонра бир нечә ај хидмәт етмишди. Амма онун бурада һәмин ики сәфәр әрзиндә етдији хидмәт Галилејадакы хидмәтинә нисбәтән Инҹилдә аз ишыгландырылыр. Ҝөрүнүр ки, Галилејадан фәргли олараг, Јәһудејада онун тәблиғинә аз адам һај вермишдир.
Бир аздан Иса Пасха бајрамыны (сөһбәт 31-ҹи илдән ҝедир) гејд етмәк үчүн Јәһудејанын баш шәһәри олан Јерусәлимә ҝедир. Јерусәлимдә, «Гојун Гапысы» јахынлығында Бетзата адланан бир һовуз вар. Бураја чохлу хәстә, кор, шикәст адам ҝәлир. Онларда белә инанҹ вар ки, һовузун сују чалхалананда һовуза ҝирсәләр, сағалаҹаглар.
Бир шәнбәa ҝүнү Иса һәмин һовузун јанында хәстә бир адам ҝөрүр. Отуз сәккиз илдир ки, о хәстәдир. Бундан аҝаһ олан Иса она мүраҹиәт едир: «Сағалмаг истәјирсән?»
Хәстә адам дәрдини сөјләјир: «Аға, бир адамым јохдур ки, су чалхалананда мәни һовуза салсын. Мән чатанаҹан башгасы мәндән әввәл суја ҝирир».
Иса она дејир: «Дур, дөшәјини дә ҝөтүр, ҝет». О, дәрһал сағалыр, дөшәјини ҝөтүрүб ҝәзмәјә башлајыр.
Диндар јәһудиләр бу кишини ҝөрәндә дејирләр: «Бу ҝүн шәнбә ҝүнүдүр, гануна ҝөрә дөшәк апармаг олмаз».
Сағалмыш адам ҹаваб верир: «Мәни сағалдан белә деди: “Дөшәјини ҝөтүр, ҝет”».
Онлар сорушурлар: «Бу сөзү сәнә ким деди?» Иса ҹамаата гарышараг ҝөздән итиб, сағалмыш адам исә онун адыны билмир. Бир гәдәр сонра сағалмыш адам Исаны мәбәддә ҝөрүр вә ону сағалданын ким олдуғуну өјрәнир.
О, һәмин јәһудиләри ахтарыб тапыр вә ону сағалдан адамын Иса олдуғуну онлара дејир. Јәһудиләр ҹәлд Исанын јанына ҝедирләр. Нә үчүн? Бәлкә онлар Исанын неҹә мөҹүзә ҝөстәрдијини билмәк истәјирләр? Хејр, онлар Иса Мәсиһи шәнбәдә ҝөрдүјү хејирхаһ ишләри үчүн ҝүнаһландырмаг истәјирләр вә ону тәгиб етмәјә башлајырлар. Лука 4:44; Јәһја 5:1—16.
[Һашијә]
a Аллаһын Мусаја вердији ганунун тәләбинә әсасән, јәһудиләр шәнбә ҝүнү һеч бир иш ҝөрмәмәли идиләр. Онлар һәфтәнин бу ҝүнүнү Јеһова Аллаһа ибадәт үчүн һәср етмәли вә динҹәлмәли идиләр (Чыхыш 20:8—11). Исанын ҝүнләриндә јәһудиләрин дин рәһбәрләри бу ҝөстәришә өзләриндән чохлу изаһат вә гајдалар әлавә етмишдиләр. Беләҹә, Аллаһын гајғысындан доған шәнбә һаггында ҝөстәриш, инсанлары руһани ҹәһәтдән тәравәтләндирмәк әвәзинә, онлар үчүн ағыр бир јүк олмушду.
▪ Исанын Јәһудејаја ахырынҹы сәфәриндән тәхминән нә гәдәр вахт кечиб?
▪ Бетзата һовузу нә илә мәшһурдур?
▪ Һовузун јанында Иса һансы мөҹүзәни ҝөстәрир вә јәһудиләр буна неҹә мүнасибәт ҝөстәрирләр?