Фәсил 80

Гојун ағыллары вә чобан мәсәли

ИСА МӘСИҺ Јерусәлимә, мәбәдин јенидән Јеһоваја һәср едилмәси шәрәфинә гејд едилән Һәср етмә (Һанукка) бајрамына ҝәлиб. Исанын јердә јашадығы дөврдән тәхминән 200 ил әввәл, б. е. ә. 168-ҹи илдә Антиох IV Епифан Јерусәлими зәбт етмиш вә мүгәддәс мәбәдлә гурбанҝаһы мурдарламышды. Үч илдән сонра Јерусәлим ҝери алынмыш вә мәбәд јенидән Јеһова Аллаһа һәср едилмишди. О вахтдан бәри јәһудиләр һәр ил һәмин ҝүнү бајрам едирләр.

Һәср етмә бајрамы јәһуди тәгвими илә кислев ајынын 25-и гејд едилир. Бу ај бизим тәгвимлә нојабрын икинҹи һиссәси илә декабрын биринҹи һиссәсинә дүшүр. Демәли, ерамызын 33-ҹү илиндәки әламәтдар Пасха бајрамына 100 ҝүндән бир гәдәр чох вахт галыр. Бу вахт һавалар сојуг кечдијиндән һәвари Јәһја јазыр ки, «гыш иди».

Иса үч гојун ағылы вә өзүнүн хејирхаһ чобан ролу һаггында бир мәсәл данышыр. Онун сөз ачдығы биринҹи ағыл Мусанын ганун әһдини тәмсил едир. Ганун бир чәпәр кими јәһудиләри Аллаһла бағланмыш бу әһдә дахил олмајан халгларын мәһведиҹи адәтләриндән горујурду. Иса изаһ едир: «Билин вә аҝаһ олун, гојун ағылына гапыдан јох, башга јердән ҝирән оғру вә гулдурдур. Гапыдан ҝирән исә гојунларын чобаныдыр».

Бәзиләри ҝәлиб өзләринин Мәсиһ олдугларыны иддиа етмишди, лакин онлардан һеч бири Исанын инди һаггында бәһс етдији һәгиги чобан олмамышды: «Гапычы онун үчүн гапыны ачыр вә гојунлар онун сәсинә гулаг асырлар. Чобан гојунларыны адбаад чағырыб чөлә чыхарыр... Онлар һеч вахт јад адамын далынҹа ҝетмәзләр, әксинә, ондан гачарлар, чүнки јадларын сәсини танымырлар».

Биринҹи ағылдакы «гапычы» Вәфтизчи Јәһја иди. О, Исаны отлаглара апарылаҹаг рәмзи гојунлара таныдараг онун үчүн «гапыны ачмышды». Исанын адбаад чағырыб чөлә чыхартдығы гојунлар ахырда башга бир ағыла ҝирирләр. Иса изаһ едир: «Буну билин, мән гојунлар үчүн гапыјам». Иса дејир ки, о, јени бир ағылын гапысыдыр. О, шаҝирдләри илә јени әһд бағлајанда вә бунун ардынҹа Әллинҹи ҝүн бајрамында онларын үзәринә мүгәддәс руһ төкәндә онлар бу јени ағыла бурахылырлар.

Иса өзүнүн јени ролу барәдә белә дејир: «Мән гапыјам. Мәндән кечән хилас олаҹаг, о, ичәри ҝирәҹәк, чөлә чыхаҹаг вә отлаг тапаҹаг... Мән исә ҝәлдим ки, гојунлар һәјата, әбәди һәјата говушсунлар. Мән хејирхаһ чобанам... вә өз гојунларымы таныјырам, гојунларым да мәни таныјыр. Неҹә ки, Атам мәни таныјыр, мән дә Атамы таныјырам. Мән гојунларым уғрунда ҹанымы фәда едирәм».

Ҹәми бир гәдәр әввәл Иса өз давамчыларына тохтаглыг вермишди: «Горхма кичик сүрү, чүнки Атаныз падшаһлығы сизә вермәји мүнасиб билди». Үмуми сајы 144 000 нәфәр олан бу кичик сүрү јени ағыла, јәни икинҹи ағыла ҝирир. Иса сөзүнә давам едир: «Бу ағылдан олмајан башга гојунларым да вар. Мән онлары да ҝәтирмәлијәм. Онлар сәсимә гулаг асаҹаг, бир сүрүдә бирләшәҹәкләр вә онларын бир чобаны олаҹаг».

«Башга гојунлар» «бу ағылдан» олмадығына ҝөрә онлар даһа башга, јәни үчүнҹү ағылдан олмалыдырлар. Икинҹи вә үчүнҹү ағылдан олан гојунларын ҝәләҹәји бир-бириндән фәрглидир. Ағылларын бириндәки «кичик сүрү» Иса илә ҝөјдә падшаһлыг едәҹәк, диҝәр ағылдакы «башга гојунлар» исә јердә әбәди јашајаҹаглар. Бу гојунлар мүхтәлиф ағылларда олсалар да, бир-биринә пахыллыг етмирләр вә араларында ајрысечкилик јохдур. Онлар Исанын дедији кими, «бир сүрүдә» бирләшмиш вә онларын «бир чобаны» вар.

Хејирхаһ чобан олан Иса Мәсиһ өз һәјатыны көнүллү сурәтдә һәр ики ағылдакы гојунлар үчүн верир. О дејир: «Ону өз хошумла верирәм. Ону вермәјә вә сонра ҝери алмаға һаггым вар. Атам мәнә белә бујуруб». Исанын бу сөзләри јәһудиләр арасында ихтилаф јарадыр.

Бир чохлары дејир: «Онда ҹин вар, онун башына һава ҝәлиб! Нә үчүн она гулаг асырсыныз?» Диҝәрләри исә дејир: «Ҹинә тутулмуш адам бу ҹүр даныша билмәз». Сонра да онлар, ҝөрүнүр, бир нечә ај әввәл Исанын анаданҝәлмә кор адамы сағалтдығыны хатырлајараг дејирләр: «Һеч ҹин дә корун ҝөзүнү ача биләр?» Јәһја 10:1—22; 9:1—7; Лука 12:32; Вәһј 14:1, 3; 21:3, 4; Мәзмур 37:29.

▪ Һәср етмә бајрамы нәдир вә нә вахт гејд едилир?

▪ Биринҹи ағыл нәдир вә онун гапычысы ким иди?

▪ Гапычы гапыны чобанын үзүнә неҹә ачыр вә сонра гојунлар һараја ҝирирләр?

▪ Хејирхаһ чобанын ики ағылында кимләр олур вә онлар нечә сүрү тәшкил едирләр?