Фәсил 85

Итмишләрин ахтарышы

ИСА МӘСИҺ Аллаһа хидмәт етмәк истәјән тәвазөкар инсанлары ҹидд-ҹәһдлә ахтарыр. Буна ҝөрә дә о, һәр кәслә, о ҹүмләдән гаты ҝүнаһкарларла да Аллаһын Падшаһлығы барәдә данышыр. Инди дә белә адамлар ону динләмәк үчүн јанына ҝәлибләр.

Фәрисејләрлә мирзәләр адам јеринә гојмадыглары бу инсанларла Исанын үнсијјәт етдијини ҝөрәндә ону ҝөздән салмаг үчүн дејинмәјә башлајырлар: «Бу адам ҝүнаһлыларла отуруб-дурур вә онларла бир јердә чөрәк јејир». Онларын фикринҹә, адам өзүнү бу гәдәр алчалтмамалыдыр. Фәрисејләр вә мирзәләр садә адамлара ајаг алтындакы тоз кими бахырлар. Белә адамлары «торпаг адамлары» (ибраниҹә амһааретс) адландырараг тәһгир едирләр.

Иса Мәсиһ исә һәр кәсә һөрмәт, хејирхаһлыг вә шәфгәт ҝөстәрир. Буна ҝөрә дә садә адамлар, һәтта пис әмәл саһибләри дә ону һәвәслә динләјирләр. Ҝөрәсән, Иса фәрисејләрин тәнгидинә неҹә јанашаҹаг?

Иса бир мәсәл чәкир. О, сөһбәти фәрисејләрин бахышларындан башлајыр, ахы онлар өзләрини салеһ һесаб едир вә әминдирләр ки, Аллаһын сүрүсүндәдирләр, бу рәзил «торпаг адамлары» исә јолу азыб итмишләр. Ҝөрәк Иса фәрисејләрдән нә сорушур:

«Сиздән киминсә јүз гојуну олсајды вә онлардан бирини итирсәјди, мәҝәр дохсан доггузуну чөлдә гојуб, итмиш гојуну тапана кими ҝедиб ону ахтармазды? Ону тапанда чијнинә гојуб севинә-севинә евинә гајыдар, гонум-гоншуну чағырыб дејәрди: “Мәнимлә бирҝә севинин, чүнки итмиш гојунуму тапмышам”».

Иса бу нүмунәни белә изаһ едир: «Буну билин ки, ҝөјдә төвбә едән бир ҝүнаһкардан өтрү төвбәјә еһтијаҹы олмајан дохсан доггуз салеһдән даһа чох севинәҹәкләр».

Фәрисејләр өзләрини салеһ сајдыгларындан төвбәјә дә еһтијаҹ дујмадыгларыны дүшүнүрләр. Ики ил бундан әввәл онлардан бәзиләри Исаны верҝијығанлар вә ҝүнаһлыларла чөрәк кәсдијинә ҝөрә иттиһам едәндә о демишди: «Мән салеһләри јох, ҝүнаһлы адамлары чағырмаға ҝәлмишәм». Төвбәјә мөһтаҹ олдугларыны дәрк етмәјән өзүндән разы фәрисејләрә ҝөрә ҝөјдә һеч ким севинмир; әсил төвбә едән ҝүнаһлылар исә ҝөјләрә севинҹ ҝәтирир.

Иса итмиш ҝүнаһкарларын ҝери гајытмасынын бөјүк севинҹ ҝәтирдијини бир даһа вурғуламаг мәгсәди илә нөвбәти мәсәли чәкир: «Он ҝүмүш пулу олан һансы гадын пулун бирини итирәрсә, чырағы јандырыб ону тапана гәдәр евини сүпүрүб диггәтлә ахтармаз? Пулу тапанда рәфигәләрини вә гоншуларыны чағырыб дејәҹәк: “Мәнимлә бирҝә севинин, чүнки итирдијим ҝүмүш пулу тапмышам”».

Иса буну да әввәлкинә бәнзәр шәкилдә изаһ едир: «Буну билин ки, Аллаһын мәләкләри дә төвбә етмиш бир ҝүнаһкардан өтрү белә севинирләр».

Аллаһын мәләкләринин итмиш ҝүнаһкарларын ҝери гајытмасына бу ҹүр мәһәббәт долу гајғы ҝөстәрмәләри неҹә дә хошдур! Бу һәм дә она ҝөрә хошдур ки, бир вахтлар адам сајылмајан, тәһгир едилән «торпаг адамлары» нәһајәтдә Аллаһын Падшаһлығында отураҹаглар. Онлар ҝөјдә мәләкләрдән дә јүксәк мөвге тутаҹаглар! Мәләкләр исә нә пахыллыг чәкир, нә дә ки инҹијирләр. Әксинә, онлар тәвазөкарҹасына етираф едирләр ки, һәјатда мүхтәлиф чәтинликләрлә үзләшмиш вә онларын өһдәсиндән ҝәлмиш бу ҝүнаһлы адамлар ҹаныјанан, мәрһәмәтли сәмави падшаһ вә каһинләр кими хидмәт едә биләҹәкләр. Лука 15:1—10; Матта 9:13; 1 Коринфлиләрә 6:2, 3; Вәһј 20:6.

▪ Иса ҝүнаһлы сајылан адамларла нә үчүн отуруб-дурур вә фәрисејләр ону неҹә иттиһам едирләр?

▪ Фәрисејләр садә адамлара неҹә бахырлар?

▪ Иса һансы мәсәлләри чәкир вә онлардан нә өјрәнирик?

▪ Мәләкләрин севинҹи нәјә ҝөрә диггәтәлајигдир?