Фәсил 103

Јенидән мәбәддә

НИСАНЫН 10-у сәһәр тездән Иса шаҝирдләри илә дуруб Јерусәлимә ҝедир. Ону да гејд едәк ки, онлар үч ҝеҹәни Бетанијада кечирибләр. Јолда Иса аҹдығыны һисс едир. О, јарпаг ачмыш әнҹир ағаҹыны ҝөрәндә јахынлашыр ки, ҝөрсүн ағаҹда әнҹир вар, ја јох.

О тәрәфләрдә еркән әнҹир мөвсүмү ијунда башлајыр, инди исә мартын ахырыдыр. Ағаҹ вахтындан әввәл јарпаг ачыб. Буна ҝөрә дә Иса дүшүнүр ки, еркән јарпаг ачмыш ағаҹда бәлкә әнҹир дә вар. Тәәссүф ки, белә олмур, јарпаглар ағаҹа алдадыҹы ҝөркәм верибмиш. Онда Иса ағаҹы ләнәтләјир: «Гој сәндә һеч вахт мејвә битмәсин». Бунун нәтиҹәси вә символик мәнасы сәһәри ҝүн мәлум олур.

Бир аздан Исаҝил ҝәлиб Јерусәлимә чатырлар. Иса мәбәдә ҝедир. О, дүнән бурада оланда вәзијјәти ҝөздән кечирмишди. Бу ҝүн исә бүтүн алыҹылары вә сатыҹылары мәбәддән говур, пул дәјишәнләрин масаларыны, ҝөјәрчин сатанларын кәтилләрини чевирир вә һеч кими мәбәдин ичиндән нәсә кечирмәјә гојмур. Јадыныздадырса, Иса 3 ил әввәл дә Пасха бајрамына ҝәләндә белә етмишди.

Иса сәррафлары вә ҝөјәрчин сатанлары мүһакимә едәрәк дејир: «Мәҝәр јазылмајыб ки: “Мәним евим бүтүн милләтләр үчүн дуа еви адланаҹаг”? Сиз исә ону гулдур јувасына дөндәрмисиниз». Онлар гурбанлыг һејванларын гијмәтини бирә-беш галдырараг бу һејванлары алмаға мәҹбур олан адамлары сојурлар. Мәһз буна ҝөрә Иса онлары гулдур һесаб едир.

Бөјүк каһинләр, мирзәләр вә нүфузлу адамлар Исанын һәрәкәтини ешидәндә ону өлдүрмәк үчүн јол ахтармаға башлајырлар. Беләҹә, онлар ислаһедилмәз олдугларыны ҝөстәрирләр. Амма билмирләр ону неҹә арадан ҝөтүрсүнләр, чүнки Исаны динләмәк истәјән ҹамаат ондан ајрылмыр.

Пасха бајрамына јәһудиләрдән савајы прозелитләр дә ҝәлибләр. Прозелитләр јәһуди динини гәбул етмиш гејри-јәһуди халглардан олан инсанлардыр. Прозелит олдуглары еһтимал едилән бир нечә јунан Филипә јахынлашыб Исаны ҝөрмәк истәдикләрини дејирләр. Филип бу хаһишлә әлагәдар ҝедиб Андреасла мәсләһәтләшир. Ҝөрүнүр, Иса һәлә мәбәддәдир вә јунанлар ону орада ҝөрә биләрләр.

Иса билир ки, онун өлүмүнә ҹәми бир нечә ҝүн галыр. О, бу һагда белә дејир: «Инсан оғлунун шөһрәтләнмәк вахты ҝәлди. Ешидин вә аҝаһ олун, буғда дәни торпаға дүшүб өлмүрсә, еләҹә галыр. Өләндә исә чохлу бар верир».

Бир буғда дәнәсинин, демәк олар ки, һеч бир дәјәри јохдур. Амма о торпаға дүшүб «өләндә» бахын нә олур: дән ҹүҹәрир, бој атыр вә сүнбүл олуб чохлу дән ҝәтирир. Иса камил инсан кими тәкдир. Әҝәр сон нәфәсинәдәк Аллаһа садиг галыб өлсә, онда онун кими фәдакар вә садиг инсанлар онун васитәсилә әбәди һәјата говушаҹаглар. Буна ҝөрә дә Иса дејир: «Өз ҹаныны севән ону мәһв едәҹәк, бу дүнјада ҹанына нифрәт едән исә ону әбәди һәјат үчүн горујаҹаг».

Исанын нөвбәти сөзләриндән ҝөрүрүк ки, о, јалныз өзүнү дүшүнмүр: «Ким мәнә хидмәт етмәк истәјирсә, ардымҹа ҝәлсин. Мән һарада олсам, хидмәтчим дә орада олаҹаг. Мәнә хидмәт едән адамы Аллаһ шөһрәтә миндирәҹәк». Ҝөрүн, Исанын ардынҹа ҝедиб она хидмәт едәнләри неҹә дә ҝөзәл мүкафат ҝөзләјир. Аллаһ онлары Мәсиһлә бирҝә Падшаһлыгда отурмаг шәрәфинә лајиг ҝөрәҹәк.

Иса ону ҝөзләјән әзаблары вә мәшәггәтли өлүмүнү ҝөзүнүн габағына ҝәтирәрәк дејир: «Үрәјим сыхылыр. Нә дејим? Ата, мәни гаршыдакы һадисәләрдән гуртар». Каш бу һадисәләрдән гачмаг мүмкүн олајды! Амма бу, мүмкүн дејил. Иса өзү бу барәдә дејир: «Һәрчәнд мән елә бу ҝүн үчүн ҝәлмишәм». Бәли, Иса, фидјә гурбанлығы гисминдә вериләҹәк һәјаты да дахил олмагла, Аллаһын нијјәтини бүтөвлүклә дәстәкләјир. Матта 21:12, 13, 18, 19; Марк 11:12—18; Лука 19:45—48; Јәһја 12:20—27.

▪ Һәлә әнҹир мөвсүмү олмадығы һалда, Иса нәјә ҝөрә әнҹир ағаҹында мејвә ахтарыр?

▪ Иса мәбәддәки сатыҹылары нә үчүн «гулдур» адландырыр?

▪ Иса һансы мәнада «өлән» буғдаја бәнзәјир?

▪ Иса ону ҝөзләјән әзаблар вә өлүм барәдә нә дүшүнүр?