Әслиндә дүнјаны ким идарә едир?
Инсанларын чоху јухарыдакы суала бир сөзлә “Аллаһ” дејә ҹаваб верәрдиләр. Лакин диггәтә лајиг одур ки, Мүгәддәс Китабын һеч бир јериндә Иса Мәсиһин, јахуд онун Атасынын бу дүнјаны идарә етдији дејилмир. Әксинә, Иса демишди: “Бу дүнјанын рәиси... чөлә атылаҹагдыр”. Сонра әлавә етди: “Бу дүнјанын рәиси ҝәлир. Онун Мәнә һеч бир тәсири јохдур” (Јәһја 12:31; 14:30; 16:11).
Демәли, бу дүнјанын һөкмдары Исанын дүшмәнидир. Бәс о кимдир?
Дүнјанын вәзијјәти тапмаҹанын ҹавабыдыр
Ән јахшы нијјәтләрдән ирәли ҝәләрәк давранан инсанларын сәмими сәјләринә бахмајараг, бәшәријјәт һәр вахт чох изтираблар чәкмишдир. Дүшүнҹәли инсанлар бунун сәбәбинин үзәриндә фикирләшмишләр, мәсәлән, јазычы Дејвид Лоуренс демишдир: “Јер үзүндә сүлһ” — демәк олар ки, буну һәр кәс арзулајыр. “Инсанларда мәрһәмәт” — әсас етибарилә, инсанлар бир-бирләринә хејирхаһлыгла јанашырлар. Белә исә, бәс проблем нәдәдир? Инсанларын тәбии истәкләринә рәғмән, нә үчүн мүһарибә тәһлүкәси мөвҹуддур?
Бу гејри-ади ҝөрүнмүрмү? Инсанларын тәбии арзусу әмин-аманлыг ичиндә јашамаг олса да, бир чохлары башгаларына нифрәт едир вә амансызҹасына гәтлә јетирирләр. Фикирләшин, ән дәһшәтли ҹинајәтләр чох вахт неҹә сојугганлылыгла төрәдилир. Инсанлар өз јахынларына амансызҹасына әзаб вермәк вә онлары өлдүрмәк үчүн ән дәһшәтли үсуллардан вә силаһлардан, о ҹүмләдән газ камераларындан, һәбс дүшәрҝәләриндән, одлу силаһлардан вә напалм бомбаларындан истифадә етмишләр.
Мәҝәр сүлһә вә хошбәхтлијә сусајан инсанлар белә јолверилмәз писликләр етмәјә өзләри гадирдирләрми? Инсанлары бу ҹүр мәнфур һәрәкәтләрә тәһрик едән вә ја онлары алдадараг санки пислик етмәјә мәҹбур имишләр кими вәзијјәтләр јарадан һансы гүввәләрдир? Нә вахтса белә бир суал үзәриндә дүшүнмүсүнүзмү: Инсанлара, онлары зоракарлыға тәһрик едән ҝөзәҝөрүнмәз гүввә тәсир едирми?
Дүнја һөкмдарларынын шәхсијјәти мүәјјән едилмишдир
Бизим бу мәсәләдә чашыб галмағымыза еһтијаҹ јохдур, чүнки Мүгәддәс Китаб ајдын ҝөстәрир ки, ҝөзәҝөрүнмәз, шүурлу бир шәхсијјәт һәм инсанлары, һәм дә үмумиликдә халглары идарә едир. Мүгәддәс Китабда јазылыб: “Бүтүн дүнја шәририн һакимијјәти алтындадыр”. Орада онун ким олдуғу да конкрет дејилир: “Иблис вә шејтан адланан... бүтүн дүнјаны алдадан” (1 Јәһја 5:19; Вәһј 12:9).
Иблис Исаны сынаға чәкәндә, Иса Шејтанын бу дүнјаны идарә етдијини инкар етмәди. Мүгәддәс Китаб бу һагда белә дејир: “Иблис тәкрар Исаны чох јүксәк бир дағын үстүнә ҝәтирди вә Она дүнјанын бүтүн падшаһлыгларыны вә онларын иззәтини ҝөстәрди; вә Иблис деди: “Әҝәр јыхылыб мәнә сәҹдә гылсан, бүтүн бу шејләри Сәнә верәрәм”. О заман Иса она деди: “Рәдд ол шејтан” (Матта 4:1, 8-10, И–93).
Бир ан фикирләшин. Шејтан, “дүнјанын бүтүн падшаһлыгларыны” тәгдим едәрәк, Исаны сынаға чәкди. Әҝәр Шејтан һәгигәтән дә бу падшаһлыгларын һөкмдары олмасајды, онун тәклифи сынаг олардымы? Әлбәттә, јох. Фикир верин: Иса бүтүн бу һакимијјәтләрин Шејтана мәхсус олдуғуну инкар етмәди, әҝәр онлар үзәриндә Шејтанын сәлаһијјәти олмасајды, Иса буну һөкмән инкар едәрди. Демәли, Шејтан Иблис һәгигәтән дүнјанын ҝөзәҝөрүнмәз һөкмдарыдыр! Мүгәддәс Китаб ону “бу әсрин танрысы” адландырыр (2 Коринфлиләрә 4:4). Бәс белә пис олан бир шәхсијјәт бу гәдәр гүдрәтли мөвгејә неҹә наил олмушдур?
Шејтан вахтилә Аллаһын јаратдығы мәләк иди, лакин сонрадан о, Аллаһын тутдуғу мөвгејә гибтә етмәјә башлады. О, Аллаһын гануни һөкмранлығыны шүбһә алтына гојду. Илан васитәсилә илк гадын олан Һәвваны алдатды. Адәм вә Һәвва Аллаһын јох, онун ирадәсини иҹра етмәјә башладылар (Тәквин 3:1-6; 2 Коринфлиләрә 11:3). Шејтан һәмчинин бәјан етди ки, Адәм вә Һәвванын бүтүн нәсилләрини Аллаһдан узаглашдырмаға габилдир. Буна ҝөрә дә Аллаһ Шејтана вахт верди ки, өз иддиасынын дүзҝүн олдуғуну сүбут етсин, амма Шејтан һеч бир шејә наил олмады (Ејуб 1:6-12; 2:1-10).
Гејд етмәк лазымдыр ки, Шејтан дүнјаны тәк идарә етмир. О, башга мәләкләри дә өз тәрәфинә ҹәлб етмәјә мүвәффәг олду. Бу мәләкләр, ҹинләр — онун ҹинајәт јолдашы олдулар. Онлар һаггында данышараг, Мүгәддәс Китаб мәсиһчиләрә ҹидди сурәтдә мәсләһәт едир: “Иблисин һијләләринә гаршы дура билмәк үчүн Аллаһын бүтүн зиреһләрини ҝејинин, чүнки мүбаризәмиз ган вә әтә гаршы дејилдир, бу гаранлыг дүнјанын... һөкмранларына, јәни сәмави аләмдә олан пис руһи гүввәләрә гаршыдыр” (Ефеслиләрә 6:11, 12).
Пис руһлара мүгавимәт ҝөстәрин
Бу ҝөзәҝөрүнмәз пис һөкмдарлар бәшәријјәти Аллаһа ибадәтдән узаглашдырараг, ону даһа сонра да алдатмаға гәти гәрарлыдырлар. Мүгәддәс Китаб өлүләрин дүшүнҹәсиз вәзијјәтдә олдугларыны ајдын шәкилдә ҝөстәрдијинә бахмајараг, онларын методларындан бири, өлүмдән сонра һәјатын мөвҹуд олмасы идејасыны мүдафиә етмәкдән ибарәтдир (Тәквин 2:17; 3:19; Һезекиел 18:4; Мәзмур 146:3, 4; Ваиз 9:5, 10). Пис руһ, өлмүш адамын сәсини јамсылајараг медиум васитәсилә, јахуд ахирәтдән ҝәлән “сәсләрин” көмәјилә өләнин гоһумлары вә ја достлары илә даныша биләр. Бу “сәс” биздә әминлик јарада биләр ки, данышан өлән адамдыр, әслиндә исә бу, ҹиндир!
Буна ҝөрә дә, әҝәр нә вахтса белә бир “сәс” ешитсәниз, алданмајын. Сизә һәр нә десә дә ону динләмәјин вә Исанын сөзләрини тәкрар един:“Рәдд ол, шејтан!” (Матта 4:10; Јагуб 4:7). Јол вермәјин ки, һәр шеји билмәк истәјиниз пис руһларла әлагә јаратманыза ҝәтириб чыхарсын. Белә әлагә спиритизм адланыр, Аллаһ исә өз хидмәтчиләрини онун һәр бир формасындан чәкиндирир. Мүгәддәс Китаб ‘ҹадуҝәри, ҹиндары, бахыҹыны, өлүләрлә данышаны мүһакимә едир (Тәснијә 18:10-12; Галатијалылара 5:19-21; Вәһј 21:8).
Мадам ки, инсан спиритизмлә мәшғул оланда ҹинләрин тәсири алтына дүшүр, нә гәдәр мараглы вә ја ҹәлбедиҹи ҝөрүнсә белә онун һәр ҹүр формасыны рәдд един. Спиритизмә: сеһрләнмиш кристал васитәсилә фал ачма, екстрасенсорика, әл фалы вә астролоҝија аиддир. Ҹинләр, фәалијјәт саһәсинә чевирдикләри евләрдә сәсләр чыхарыр вә диҝәр гејри-ади һадисәләр төрәдирләр.
Бундан әлавә пис руһлар, инсан үчүн әхлагсыз вә гејри-тәбии олан ҹинси давраныш тәрзини тәблиғ едән әдәбијјаты, кинофилм вә телевизија верилишләри мејдана чыхарараг, ҝүнаһа мејлимиздән мәһарәтлә истифадә едирләр. Ҹинләр билирләр ки, әҝәр инсан мүбаризә апармырса, дүзҝүн олмајан фикирләр она чох ҝүҹлү тәсир едир вә ону ҹинләрә хас олан әхлагсыз һәрәкәтләрә тәһрик едир (Тәквин 6:1, 2; 1 Салониклиләрә 4:3-8; Јәһуда 6).
Ола билсин ки, бир чохлары дүнјаны пис руһларын идарә етмәси фикринә ҝүлүрләр. Белә инамсызлыг тәәҹҹүблү дејил, чүнки Мүгәддәс Китаб дејир: “Иблис дә нур мәләји ҹилдинә ҝирәр” (2 Коринфлиләрә 11:14). Онун ән мәһарәтлә истифадә етдији алдатма үсулларындан бири, инсанлары өзүнүн вә ҹинләринин мөвҹуд олмадыгларына инандырараг кор етмәкдир. Амма алданмајын! Шејтан вә онун ҹинләри реал варлыглардыр вә онлара гаршы һәмишә мүгавимәт ҝөстәрмәк сизин үчүн һәјати ваҹибдир (1 Петер 5:8, 9).
Хошбәхтликдән Шејтан вә онун тәрәфдарларынын бир даһа олмајаҹаглары вахт артыг јахындыр. Мүгәддәс Китаб әмин едир: “Дүнја [онун иблисанә һөкмдарлары илә бәрабәр] кечиб ҝедир, амма Аллаһын ирадәсини јеринә јетирән әбәди јашајыр” (1 Јәһја 2:17). Онларын пис тәсирләриндән азад олмаг неҹә дә раһатлыг ҝәтирәҹәкдир! Ҝәлин Аллаһын ирадәсини јеринә јетирән вә онун әдаләтли јени дүнјасында әбәди севинәнләр арасында олмаға чалышаг (Мәзмур 37:9-11, 29; 2 Петер 3:13; Вәһј 21:3, 4).
[4-чү сәһифәдә олан шәкил]
Әҝәр бүтүн бу һакимијјәтләр Шејтана мәхсус олмасајды, о буну Исаја тәклиф едә биләрдими?