Инсанлара мараг ҝөстәр

ИНСАНЛАРЛА Мүгәддәс Китаб һәгигәтләрини бөлүшәркән онлара садәҹә мәлумат чатдырмагла кифајәтләнмәмәлијик. Онларын үрәјинә јол тапмаға чалышмалыјыг. Буну етмәјин бир үсулу динләјиҹиләрә сәмими-гәлбдән шәхси мараг ҝөстәрмәкдир. Буну мүхтәлиф јолларла етмәк олар.

Динләјиҹиләрин бахышларыны нәзәрә ал. Һәвари Павел динләјиҹиләринин мәншәјини вә дүшүнҹә тәрзини нәзәрә алырды. О билдирмишди: «Јәһудиләри әлдә етмәк үчүн јәһудиләрлә јәһуди кими даврандым; өзүм Мүгәддәс Ганунун һакимијјәти алтында олмадығым һалда, Ганун алтындакылары әлдә етмәк үчүн, онларла Ганун алтындакы адам кими даврандым. Мән Аллаһ гаршысында ганунсуз олмајыб, Мәсиһин Гануну алтында олдуғум һалда, Гануну олмајанлары әлдә етмәк үчүн онларла Гануну олмајан кими даврандым; зәифләри әлдә етмәк үчүн зәифләрлә зәиф кими даврандым. Һәр кәс үчүн һәр шеј олдум ки, һәр неҹә олурса-олсун бәзиләрини хилас едим. Буну Мүждә үчүн едирәм ки, онун немәтләринә шәрик олум» (1 Кор. 9:20-23). Бәс биз неҹә «һәр кәс үчүн һәр шеј» ола биләрик?

Данышмаға башламаздан әввәл һәмсөһбәтини мүшаһидә етсән, ону марагландыран шејләр вә һәјат тәрзи һаггында нә исә өјрәнә биләрсән. Мәшғулијјәтинин нә олдуғуну дејә биләрсәнми? Һансы динә мәнсуб олдуғуну ҝөстәрән әшјалар вармы? Аилә вәзијјәтинин неҹә олдуғу нәдәнсә ҝөрүнүрмү? Һәмсөһбәтин үчүн мараглы олсун дејә, мүшаһидә етдијин шејләрә әсасланараг тәгдимәни дәјишдирә биләрсәнми?

Тәгдимәни даһа мараглы етмәк үчүн саһәндә јашајан инсанларла сөһбәтә неҹә башлајаҹағыны габагҹадан фикирләшмәлисән. Бәзи јерләрдә башга өлкәләрдән ҝәлән инсанлар јашајыр. Әҝәр сизин дә әразиниздә белә инсанлар јашајырса, онлара јахшы шаһидлик етмәјин үсулуну тапмысанмы? Аллаһ ‘бүтүн инсанларын хилас олуб, һәгигәти дәрк етмәләрини’ истәдијиндән, Падшаһлыг хәбәрини һәр кәсә мараглы тәрздә чатдырмағы гаршына мәгсәд гој (1 Тим. 2:4).

Диггәтлә гулаг ас. Јеһова һәр шеји билсә дә, башгаларына диггәтлә гулаг асыр. Пејғәмбәр Микеја вәһјдә Јеһованын мүәјјән мәсәләјә даир мәләкләри өз фикирләрини ифадә етмәјә тәшвиг етдијини ҝөрмүшдү. Сонра Аллаһ онлардан биринә ирәли сүрдүјү тәклифи һәјата кечирмәјә иҹазә вермишди (1 Пад. 22:19-22). Ибраһим Аллаһын Содом үзәриндә иҹра едәҹәји һөкмә даир нараһатлығыны билдирәндә Јеһова нәзакәтлә она гулаг асмышды (Јар. 18:23-33). Хидмәтдә инсанлары динләмәклә бағлы Јеһовадан неҹә нүмунә ҝөтүрә биләрик?

Инсанлары фикирләрини бөлүшмәјә тәшвиг ет. Мүнасиб суаллар вер вә ҹаваб вермәләри үчүн кифајәт гәдәр фасилә ет. Диггәтлә гулаг ас. Бу, онлары чәкинмәдән данышмаға тәшвиг едәҹәк. Әҝәр верилән ҹаваб онларын мараг даирәси һагда нәји исә ачыглајырса, нәзакәтлә башга суаллар да вермәк олар. Ону јахшы танымаға чалыш, анҹаг чохлу шәхси суаллар вермә. Әҝәр сәмими алынаҹагса, фикирләринә ҝөрә онлары тәрифлә. Һәтта нөгтеји-нәзәрләри илә разы олмадыгда белә, фикирләринә һөрмәтлә јанаш (Колос. 4:6).

Лакин диггәт јетирмәлијик ки, инсанлара ҝөстәрдијимиз мараг әдәб гајдаларыны ашмасын. Башгалары илә марагланмаг онларын шәхси ишләринә гарышмағымыза әсас вермир (1 Пет. 4:15). Диггәтли олмаг лазымдыр ки, әкс ҹинсдән олан инсан она меһрибанлыгла ҝөстәрилән марағы башга јерә јозмасын. Нә дәрәҹәдә шәхси мараг ҝөстәрмәјин мүнасиб олдуғу һәр өлкәдә бир ҹүр гәбул едилдијиндән, һәтта инсанларын да буна даир фикирләри фәргләндијиндән узагҝөрән олмаг лазымдыр (Лука 6:31).

Јахшы гулаг аса билмәк үчүн һазырлашмаг ҝәрәкдир. Нә дејәҹәјимизи дәгиг биләндә өзүмүзү раһат һисс едир вә гејри-иради олараг башгаларына гулаг асырыг. Бизи динләјәнләр дә өзләрини сәрбәст һисс едир вә сөһбәт етмәјә даһа мејилли олурлар.

Биз инсанлара гулаг асмагла онлара һөрмәт етмиш олуруг (Ром. 12:10). Белә етмәклә онларын фикирләринин вә һиссләринин бизим үчүн әһәмијјәт кәсб етдијини ҝөстәририк. Бу һәмчинин онларын дедикләримизә диггәтлә гулаг асмасына јол ача биләр. Буна ҝөрә дә Аллаһын Кәламында тутарлы сәбәбләрдән ирәли ҝәләрәк «ешитмәкдә ити, сөз сөјләмәкдә тәмкинли» олмаг мәсләһәт ҝөрүлүр (Јаг. 1:19).

Инсанлара тәрәгги етмәјә көмәк ет. Башгаларынын гајғысына галмағымыз бизи мараг ҝөстәрән инсанлар һаггында сонра да дүшүнмәјә вә шәхсән онлара лазым олан Мүгәддәс Китаб һәгигәтләрини бөлүшмәк үчүн јенидән баш чәкмәјә тәшвиг едәҹәк. Тәкрар башҹәкмәјә һазырлашаркән әввәлки сөһбәтләрдә онлар һаггында өјрәндикләрин үзәриндә дүшүн. Онлары нараһат едән мөвзу илә бағлы мәлумат һазырла. Өјрәндикләриндән һансы фајданы әлдә едә биләҹәкләрини ҝөстәрәрәк материалын практики дәјәрини вурғула (Јешаја 48:17).

Әҝәр һәмсөһбәтин ону нараһат едән проблеми вә ја вәзијјәти данышырса, буна хош хәбәри бөлүшмәк үчүн јаранан әлверишли имкан кими бах. Кәдәрли оланлара тәсәлли вермәјә һәмишә һазыр олан Исанын нүмунәсини излә (Марк 6:31-34). Онун јеринә тәләсик гәрар чыхарма вә ја мәсәлә илә јахшы таныш олмамыш мәсләһәт вермә. Бу, һәмин инсанда она олан марағынын сәмими олмадығы тәәссүратыны јарадар. Әксинә, онун дәрдинә шәрик ол (1 Пет. 3:8). Сонра Мүгәддәс Китаба әсасланан нәшрләрдә арашдырма апар вә вәзијјәтин өһдәсиндән ҝәлмәјә көмәк етмәк үчүн тапдығын фајдалы мәлуматы онунла бөлүш. Сөзсүз ки, сөһбәт етдијин инсанын һәгигәтән дә гајғысына галырсанса, онун сирләрини тутарлы сәбәб олмадан башгаларына ачыб данышмајаҹагсан (Сүл. мәс. 25:9).

Хүсусилә дә Мүгәддәс Китабы өјрәтдијимиз адамлара сәмими мараг ҝөстәрмәк лазымдыр. Һәр өјрәнәнин тәләбатлары һаггында дуа едиб дүшүн, сонра бунлары јадда сахлајараг өјрәнмәјә һазырлаш. Өзүндән соруш: «Руһани инкишафыны давам етдирмәк үчүн о, бундан сонра һансы аддымы атмалыдыр?» Өјрәнәнә Мүгәддәс Китабын, о ҹүмләдән ‘садиг вә ағыллы гулун’ тәгдим етдији нәшрләрдә бунунла бағлы нә дејилдијини баша дүшмәјә көмәк ет (Мат. 24:45). Бәзи һалларда тәкҹә изаһ етмәк кифајәт етмир. Ола биләр, Мүгәддәс Китабын мүәјјән принсипини неҹә тәтбиг етмәји ҝөстәрмәк үчүн онунла бирликдә нә исә етмәк лазым ҝәләҹәк (Јәһ. 13:1-15).

Инсанлара һәјатларыны Јеһованын нормаларына ујғунлашдырмаға көмәк едәркән таразлы вә узагҝөрән олмалыјыг. Инсанлар башга-башга аиләләрдән чыхдығындан вә баҹарыглары бир-бириндән фәргләндијиндән, руһани ҹәһәтдән мүхтәлиф сүрәтлә инкишаф едирләр. Буна ҝөрә дә онлардан чох шеј ҝөзләмә (Филип. 4:5). Онлары һәјатларында дәјишиклик етмәјә мәҹбур етмә. Јол вер ки, буну етмәјә онлары Аллаһын Кәламы вә Онун руһу тәшвиг етсин. Јеһова инсанларын Она мәҹбури јох, көнүллү хидмәт етмәсини истәјир (Мәз. 110:3). Чыхармалы олдуглары гәрарлара даир өз фикрини сөјләмә вә һәтта сәндән хаһиш етсәләр дә, еһтијатлы ол ки, онларын әвәзинә гәрар чыхармајасан (Галат. 6:5).

Әмәлдә көмәклик ҝөстәр. Исаны әсас етибарилә инсанларын руһани рифаһы марагландырырды, анҹаг о, онларын башга еһтијаҹларыны да нәзәрә алырды (Мат. 15:32). Һәтта имкансыз олсаг да, инсанлара бир чох башга үсулларла көмәклик ҝөстәрә биләрик.

Инсанларла марагланырыгса, онлара гаршы диггәтли олаҹағыг. Мәсәлән, әҝәр һава инсан үчүн нараһатчылыг јарадырса, сөһбәтини даһа мүнасиб јердә давам етдир, јахуд башга вахта сахла. Намүнасиб вахтда ҝәлмисәнсә, башга вахт ҝәлмәји тәклиф ет. Һәгигәтә мараг ҝөстәрән гоншун, јахуд башга инсан хәстәдирсә вә ја хәстәханада јатырса, гыса мәктуб вә ја ачыгча јазмагла, јахуд баш ҹәкмәклә онунла марагландығыны ҝөстәр. Әҝәр мүнасибдирсә, нә исә бишириб апармаг, јахуд башга ҹүр јахшылыг етмәк олар.

Мүгәддәс Китабы өјрәнәнләр инкишаф етдикҹә көһнә достлары илә әввәлки гәдәр вахт кечирмәдикләри үчүн емосионал бошлуг һисс едә биләрләр. Онларла дост ол. Мүгәддәс Китаб өјрәнмәсиндән сонра вә башга вахт садәҹә сөһбәт етмәк үчүн вахт ајыр. Онлары башгалары илә јахшы мүнасибәтләр гурмаға тәшвиг ет (Сүл. мәс. 13:20). Мәсиһчи ҝөрүшләринә ҝәлмәкдә онлара көмәк ет. Јанларында отур вә ушаглара бахмаға көмәк ет ки, һәм онлар, һәм дә башгалары програмдан даһа чох фајдалана билсинләр.

Сәмими-гәлбдән мараг ҝөстәр. Инсанлара мараг ҝөстәрмәк јијәләнә биләҹәјимиз баҹарыг дејил, үрәкдән ҝәлән һиссдир. Башгаларына ҝөстәрдијимиз мараг өзүнү мүхтәлиф ҹүр бүрузә верир. Бу, неҹә динләдијимиздә вә нә дедијимиздә, инсанлара ҝөстәрдијимиз хејирхаһлыг вә нәзакәтдә тәзаһүр олунур. Һәтта һеч нә демәјәндә вә ја етмәјәндә дә бу, әһвал-руһијјәмиз вә үзүмүзүн ифадәсиндән ҝөрүнә биләр. Әҝәр биз доғрудан да башгалары илә марагланырыгса, онлар буну мүтләг һисс едәҹәкләр.

Башгаларына сәмими мараг ҝөстәрмәјин ән мүһүм сәбәби одур ки, белә етмәклә биз мәһәббәтли вә мәрһәмәтли сәмави Атамызы тәглид етмиш олуруг. Бу, бизи динләјән инсанлары Јеһоваја вә тәблиғ етдијимиз хәбәрә ҹәлб етмәјә көмәк едәҹәк. Буна ҝөрә дә хош хәбәри бөлүшәркән ‘јалныз өз мәнфәәтини дејил, башгаларынын да мәнфәәтини ҝүдмәјә’ чалыш (Филип. 2:4).