Аллаһ бошанмаја вә ајры јашамаға неҹә бахыр?

Јеһова әр вә арвадын никаһ әһдинә садиг галаҹагларыны ҝөзләјир. Илк киши илә гадынын никаһыны бағлајанда Јеһова демишди: «Киши... арвадына бағланаҹаг вә онлар бир бәдән олаҹаг». Бир мүддәт сонра Иса Мәсиһ дә бу сөзләри тәкрарламыш вә әлавә етмишди: «Аллаһын бир бојундуругда бирләшдирдијини гој һеч кәс ајырмасын» (Јарадылыш 2:24; Мәтта 19:3—6). Беләликлә, Јеһова Аллаһ вә Иса Мәсиһ никаһа өмүрлүк, јалныз һәјат јолдашларындан бири вәфат едәндә сона јетән бир иттифаг кими бахырлар (1 Коринфлиләрә 7:39). Никаһ мүгәддәс гурулушдур, она ҝөрә дә бошанмаја јүнҝүл јанашмаг олмаз. Јеһова Онун Кәламында әсасы олмајан сәбәбләрә ҝөрә бошанмаја нифрәт едир (Мәлаки 2:15, 16).

Мүгәддәс Китаб нә вахт бошанмаға јол верир? Јеһова зинаја вә әхлагсызлыға нифрәт едир (Јарадылыш 39:9; 2 Ишмуил 11:26, 27; Зәбур 51:4). Әхлагсызлыг Јеһованын ҝөзүндә о гәдәр ијрәнҹдир ки, О, бу сәбәбә ҝөрә бошанмаға иҹазә верир. (Әхлагсызлығын өзүнә нәләри дахил етдији барәдә 9-ҹу фәслин 7-ҹи абзасында мүзакирә олунур.) Јеһова ҝүнаһсыз тәрәфә бошаныб-бошанмамаг гәрарыны вермәјә ихтијар верир (Мәтта 19:9). Ишдир, ҝүнаһсыз тәрәф бошанмаг гәрарына ҝәлирсә, Јеһова белә бошанмаја нифрәт етмир. Бунунла бәрабәр, мәсиһи јығынҹағы һеч кими бошанмаға тәһрик етмир. Мүәјјән сәбәбләр уҹбатындан, әләлхүсус ҝүнаһлы тәрәф дәрин пешманчылыг чәкирсә, ҝүнаһсыз тәрәф аиләни дағытмамаг гәрарына ҝәлә биләр. Бошанмаға Мүгәддәс Китаба әсасланмыш сәбәби олан адам бошаныб-бошанмамаг гәрарыны өзү вермәли вә бу гәрарын нәтиҹәсини габагҹадан өлчүб-бичмәлидир (Галатијалылара 6:5).

Һәјат јолдашы әхлагсызлыг етмәсә дә, бәзи мәсиһиләр мүәјјән чыхылмаз вәзијјәтләрдә ајры јашамаг вә ја бошанмаг гәрарына ҝәлмишләр. Белә һаллар үчүн Мүгәддәс Китабда ајрылан тәрәф үчүн ваҹиб шәрт вар: «Әҝәр ајрылса, онда әрә ҝетмәсин [јахуд евләнмәсин], ја да әри [јахуд арвады] илә барышсын» (1 Коринфлиләрә 7:11). Белә мәсиһи өзү үчүн јени һәјат јолдашы ахтара билмәз, чүнки о, никаһ әһдиндән азад дејил (Мәтта 5:32). Ҝәл бәзиләринин ајры јашамаг үчүн сәбәб кими ҝөтүрдүкләри бир нечә мүстәсна һалы нәзәрдән кечирәк.

Аилә башчысы гәсдән аиләсини доландырмыр. Сағлам киши аиләсини доландырмырса, аилә корлуг чәкиб, ән зәрури шејләрә еһтијаҹ дуја биләр. Мүгәддәс Китабда дејилир: «Кимсә... аиләсинин гејдинә галмырса, о, иманы инкар едиб вә имансыздан да бетәрдир» (1 Тимутијә 5:8). Бу адам дәјишмирсә, онда арвад өзүнүн вә ушагларынын хош ҝүзараны үчүн ајры јашамаг гәрарына ҝәлә биләр. Әлбәттә, мәсиһи әр аиләсини доландырмагдан имтина етмәкдә иттиһам олунанда јығынҹаг ағсаггаллары бу мәсәләјә ҹидди јанашмалыдырлар. Белә шәхс јығынҹагдан кәнар едилә биләр.

Зоракы давраныш. Бәзән бир һәјат јолдашы диҝәри илә елә гәддарлыгла рәфтар едир ки, онун сағламлығы вә һәјаты тәһлүкә алтына дүшүр. Зоракылыгда иттиһам олунан шәхс мәсиһидирсә, јығынҹаг ағсаггаллары бунун доғру олуб-олмадығыны арашдырмалыдырлар. Гәзәб һалларына вә зоракылыға ҝөрә адам јығынҹагдан хариҹ едилә биләр (Галатијалылара 5:19—21).

Ибадәтә ҹидди манеә төрәдиләндә. Бәзән бир һәјат јолдашы о биринин ибадәтинә даима вә гәти шәкилдә мане олмаға, һәтта мүхтәлиф јолларла ону Аллаһын әмрләрини позмаға мәҹбур етмәјә чалышыр. Белә олдугда тәһлүкәјә мәруз галан бәзи мәсиһиләр инсанлара јох, һөкмдарымыз Аллаһа итаәт етмәјин јеҝанә јолуну ајры јашамагда ҝөрүрләр (Һәвариләрин ишләри 5:29).

Арашдырдығымыз бу ҹидди, мүстәсна һалларла әлагәдар һеч ким ҝүнаһсыз тәрәфи ајрылмаға вә ја һәјат јолдашы илә галмаға тәһрик етмәмәлидир. Руһани јеткин достлар вә јығынҹаг ағсаггаллары Мүгәддәс Китаб әсасында мәсләһәт вериб онлара дајаг олсалар да, әрлә арвад арасында баш верәнләри әтрафлы билмирләр. Јалныз Јеһова һәр шеји ҝөрүр. Әлбәттә, әр вә ја арвад ајры јашамаг үчүн евдә баш верән һадисәләри гәсдән шиширдирсә, о, Аллаһы вә никаһ гурулушуну һөрмәтдән салыр. Һәјат јолдашларындан кимсә ајры јашамаг мәгсәдилә фәнд гуруб ону өрт-басдыр етсә дә, Јеһовадан һеч нәји ҝизләтмәк олмаз. Доғрудан да, «һәр шеј апачыг Онун ҝөзү өнүндәдир. Биз Она ҹаваб верәҹәјик» (Ибраниләрә 4:13). Әҝәр тәһлүкәли вәзијјәт сон һәддә чатыб вә мәсиһи јеҝанә чыхыш јолуну ајры јашамагда ҝөрүрсә, ону һеч ким бу гәрарына ҝөрә тәнгид етмәмәлидир. Әввәл–ахыр «һамымыз Аллаһын һөкм күрсүсү гаршысында дураҹағыг» (Ромалылара 14:10—12).