“Мүдриклик тәвазөкар оланларладыр”
“Аллаһынла алчаг көнүллү [“тәвазөкар”, ЈД] олараг ҝәзмәкдән башга РӘБ сәндән нә истәјир?” (МИКА 6:8).
1, 2. Тәвазөкарлыг нәдир вә өзүнә ҝүвәнәрәк давранмагдан неҹә фәргләнир?
ТАНЫНМЫШ һәвари диггәти өзүнә ҹәлб етдирмәмәјә чалышыр. Исраилин ҹәсарәтли һакими, өзүнү атасынын евиндә ән кичик адландырыр. Дүнјада јашамыш ән бөјүк инсан, ән али һакимијјәтә саһиб олмадығыны е’тираф едир. Бу адамларын һәр бири тәвазөкарлыг ҝөстәрир.
2 Тәвазөкарлыг, өзүнә ҝүвәнмәк һиссинә зиддир. Тәвазөкар инсан өзүнүн габилијјәт вә ләјагәтинә дүшүнҹә илә гијмәт верир, белә адам өзү барәдә јүксәк фикирдә олмагдан вә шөһрәт дүшҝүнлүјүндән мәһрумдур. Дикбашлыг етмәк, ловғаланмаг вә шөһрәтпәрәст олмаг әвәзинә, тәвазөкар адам өзүнүн мәһдуд имканларыны һәмишә дүзҝүн гијмәтләндирир. Буна ҝөрә дә о, әтрафында олан адамлара һөрмәт едир, онларын һиссләрини вә фикирләрини нәзәрә алыр.
3. Һансы мә’нада “мүдриклик тәвазөкар оланларладыр”?
3 Мүгәддәс Китабда јахшы дејилир: “Мүдриклик тәвазөкар оланларладыр” (Сүлејманын мәсәлләри 11:2, ЈД). Тәвазөкар адам мүдрикдир, она ҝөрә ки, Аллаһа мәгбул олан јол илә ҝедир вә рүсвајчылыға сәбәб олан өзүнә ҝүвәнмәк һиссиндән чәкинир (Сүлејманын мәсәлләри 8:13; 1 Петер 5:5). Тәвазөкар инсанын мүдрик олмасыны, Аллаһын хидмәтчиләринин чохсајлы нүмунәләри тәсдиг едир. Ҝәлин биринҹи абзасда мисал чәкилән үч нүмунәни нәзәрдән кечирәк.
Павел - “хидмәткар” вә “тәсәррүфатчы”
4. Павел һансы хүсуси хидмәти јеринә јетирирди?
4 Павел илк мәсиһчиләр арасында танынмыш инсан иди; бунун да сәбәби там ајдындыр. О өз хидмәти заманы дәниздә вә гуруда мин километрләрлә мәсафә гәт етмиш вә чохлу јығынҹаг тәшкил етмишдир. Бундан әлавә, Јегова Павелә рө’јалар вә башга дилләрдә данышмаг һәдијјәси вермишдир (1 Коринфлиләрә 14:18; 2 Коринфлиләрә 12:1—5). Һәмчинин Аллаһын илһамы алтында Павел 14 мәктуб јазмышдыр ки, инди онлар Јунанҹа Мүгәддәс Јазыларын бир һиссәсини тәшкил едир. Әлбәттә, демәк олар ки, Павелин зәһмәти диҝәр һәвариләрин зәһмәтиндән даһа чох иди (1 Коринфлиләрә 15:10).
5. Павел өзү барәдә тәвазөкарлыгла дүшүндүјүнү неҹә ҝөстәрирди?
5 Павел, мәсиһчи фәалијјәтинин мәркәзиндә олдуғу үчүн, ким исә фәрз едә биләр ки, Павел шөһрәт шө’ләсиндә үзүрдү вә һәтта өз сәлаһијјәтини нүмајиш етдирирди. Лакин һеч дә белә дејилди, чүнки Павел тәвазөкар иди. О өзүнү “һәвариләрин ән кичији” адландырараг, әлавә етди: “Һәвари адланмаға лајиг дејиләм, чүнки Аллаһын ҹәмијјәтини тә’гиб едирдим” (1 Коринфлиләрә 15:9). Әввәлләр мәсиһчиләрин тә’гибчиси олан Павел һеч вахт унутмурду ки, үмумијјәтлә Аллаһла гаршылыглы мүнасибәтә, хүсусән дә хидмәтдә шәрәфли вәзифәјә, јалныз Аллаһын мәрһәмәти сајәсиндә наил олмаг мүмкүндүр (Јәһја 6:44; Ефеслиләрә 2:8). Буна ҝөрә Павел һесаб етмирди ки, өз хидмәтиндәки мүһүм наилијјәтләри ону диҝәрләриндән үстүн едир (1 Коринфлиләрә 9:16).
6. Коринфлиләрлә рәфтарында Павел тәвазөкарлығы неҹә ҝөстәрди?
6 Павелин тәвазөкарлығы, коринфлиләрлә олан мүнасибәтиндән хүсусилә ајдын олурду. Еһтимал едилдијинә ҝөрә, онлардан бә’зиләри ҝөркәмли нәзарәтчи сандыглары шәхсләрә, о ҹүмләдән Аполлоса, Кефаја вә Павелин өзүнә һәддиндән артыг валеһ олмушдулар (1 Коринфлиләрә 1:11—15). Лакин Павел коринфлиләрин ону тә’рифләмәләрини истәмирди вә онларын ҹошгун мүнасибәтләриндән өз мәнафеји үчүн истифадә етмирди. Павел онларын јанына “кәлам вә һикмәт үлвијјәти илә” ҝәлмәмишди. Әксинә, өзү вә јол јолдашлары һаггында Павел деди: “Һәр кәс бизи, Мәсиһин хидмәткарлары вә Аллаһ сиррләринин тәсәррүфатчылары [“Аллаһын мүгәддәс сирләрини идарә едәнләр”, ЈД] сајмалыдыр”a (1 Коринфлиләрә 2:1—5; 4:1).
7. Һәтта бир кимсәни мәзәммәт етдикдә белә, Павел тәвазөкарлығы неҹә ҝөстәрирди?
7 Павел, һәтта бир кимсәни мәзәммәт едәндә вә она мәсләһәт верәндә дә тәвазөкарлыг ҝөстәрирди. О, мәсиһчиләрә өз һәвари сәлаһијјәти илә тә’сир ҝөстәрмирди, онлара “Аллаһын мәрһәмәти наминә” вә “мәһәббәтлә” јалварырды (Ромалылара 12:1, 2; Филимона 8, 9). Павел нә үчүн белә давранырды? Чүнки өзүнү руһани гардаш-баҹыларынын әмәкдашы санырды вә онларын “иманы үзәриндә” һакимлик етмирди (2 Коринфлиләрә 1:24). Шүбһә јохдур ки, биринҹи әсрин мәсиһчи јығынҹагларынын Павели белә чох севмәләринә, онун тәвазөкарлығы сәбәб олмушдур (Һәвариләрин ишләри 20:36—38).
Имтијазларымыз барәдә тәвазөкарлыгла дүшүнәк
8, 9. а) Биз нә үчүн өзүмүз барәдә тәвазөкарлыгла дүшүнмәлијик? б) Мәс’улијјәти олан шәхс тәвазөкарлығы неҹә ҝөстәрә биләр?
8 Павел мүасир мәсиһчиләрә ҝөзәл нүмунә верди. Бизә верилән мәс’улијјәтләрдән асылы олмајараг, бизләрдән һеч ким өзүнү диҝәрләриндән үстүн тутмамалыдыр. Павел јазырды: “Әҝәр кимсә, һеч олдуғу һалда, өзүнү әһәмијјәтли санырса, өз-өзүнү алдадыр” (Галатијалылара 6:3). Нәјә ҝөрә? Она ҝөрә ки, “һамы ҝүнаһ ишләтмиш вә Аллаһын иззәтиндән мәһрум галмышлар” (Ромалылара 3:23; 5:12). Бәли, јаддан чыхармамалыјыг ки, ҝүнаһ вә өлүмү һамымыз Адәмдән мирас алмышыг. Хүсуси имтијазлар бизи, мәзлум ҝүнаһкар вәзијјәтдән хилас етмир (Ваиз 9:2). Павелин башына ҝәлдији кими, инсанларын да Аллаһла гаршылыглы мүнасибәти инкишаф етдирмәләри, хүсусән дә бир имтијаза лајиг ҝөрүлмәләри јалныз Аллаһын мәрһәмәти сајәсиндә мүмкүн ола биләр (Ромалылара 3:12, 24).
9 Буну анлајараг, тәвазөкар адам өз имтијазларына фәрәһләнмәјәҹәк вә газандығы наилијјәтләри үчүн ловғаланмајаҹаг (1 Коринфлиләрә 4:7). Мәсләһәт вә ја ҝөстәриш верәндә о, буну бир саһиб кими дејил, иш јолдашы кими едир. Һәр һансы бир тапшырығы јеринә јетирмәкдә мүвәффәгијјәтли олан шәхс тә’риф ахтармамалы вә һәмиманлыларынын она бәсләдикләри ҹошгун мүнасибәтләрдән шәхси мәнафеји үчүн истифадә етмәмәлидир (Сүлејманын мәсәлләри 25:27; Матта 6:2—4). Тә’рифи истәмирләр, әсл мә’нада дәјәрли олан тә’риф башгаларындан ҝәлир. Әҝәр бизи тә’рифләјирләрсә, өзүмүз барәдә лүзумундан артыг дүшүнмәмәлијик (Сүлејманын мәсәлләри 27:2; Ромалылара 12:3).
10. Изаһ един: Ҝөзә чарпмајан кими ҝөрүнән адамлар, әслиндә “иманда зәнҝин” неҹә ола биләрләр.
10 Әҝәр бизә бир мәс’улијјәт верилибсә, тәвазөкарлыг бизә көмәк едәҹәк ки, әһәмијјәтли олдуғумузу нәзәрә чарпдырмајаг вә елә тәәссүрат ојатмајаг ки, ҝуја јығынҹаг јалныз бизим ҹәһдимиз вә габилијјәтимиз сајәсиндә инкишаф етмишдир. Мәсәлән, бизим хүсуси мүәллимлик габилијјәтимиз ола биләр (Ефеслиләрә 4:11, 12). Лакин әҝәр биз тәвазөкарыгса анламалыјыг ки, јығынҹагларда алдығымыз бә’зи ваҹиб дәрсләр сәһнәдән верилмир. Мәсәлән, тәнһа валидејнләрин өз өвладлары илә мүнтәзәм олараг Падшаһлыг Залына ҝәлмәләри бизи руһландырмырмы? Јахуд, өзүнү даим ҝәрәксиз сајан, сарсынты һисси кечирән адамын инамла јығынҹаглара ҝәлмәси? Бәс мәктәбдә вә башга јерләрдә пис тә’сирләрә бахмајараг, руһән инкишаф едән ҝәнҹ оғлан вә гызлар? (Мәзмур 84:10). Бу шәхсләр, бәлкә дә ҝөзә чарпмырлар. Онларын һансы нөгсансызлыг имтаһанлары илә гаршылашдыгларыны билән аздыр. Лакин онлар, танынмыш шәхсләр кими, “иманда зәнҝин” ола биләрләр (Јагуб 2:5). Һәр неҹә олса да, нәтиҹәдә Јегованын илтифаты сәдагәтлә газанылыр (Матта 10:22; 1 Коринфлиләрә 4:2).
Ҝидон - атасынын евиндә “ән кичији”
11. Аллаһын мәләји илә данышаркән, Ҝидон тәвазөкарлығы неҹә ҝөстәрди?
11 Манассе нәслиндән олан ҹәсур, ҝәнҹ Ҝидон, Исраил тарихинин нараһат дөврләриндә јашајырды. Аллаһын халгы, мидјалыларын зүлмү алтында једди ил иди ки, әзаб чәкирди. Лакин Јегованын өз халгыны азад етмәк үчүн гәрара алдығы вахт ҝәлиб чатмышды. Буна ҝөрә дә Ҝидона бир мәләк ҝөрүндү вә деди: “Еј ҹәсур иҝид, РӘБ сәнинлә бәрабәрдир”. Ҝидон тәвазөкар олдуғу үчүн, бу ҝөзләнилмәз тә’рифдән ловғаланмады. Әксинә, һөрмәтлә мәләјә деди: “Аһ, әфәндим, әҝәр РӘБ бизимлә бәрабәрсә, нә үчүн бүтүн бу шејләр башымыза ҝәлди?” Мәләк һәр шеји изаһ етди вә Ҝидона деди: “Исраили Мидјанын әлиндән гуртар”. Ҝидон буна неҹә ҹаваб верди? Бу тапшырыгдан, милли гәһрәман олмаг үчүн бир фүрсәт кими тамаһкарҹасына јапышмаг әвәзинә, Ҝидон ҹаваб верди: “Аһ, әфәндим, Исраили нә илә гуртарым? Будур, мәним аиләм Манасседә ән фағырыдыр вә мән атамын евиндә ән кичијијәм”. Тәвазөкарлығын ҝүҹүнә бах! (Һакимләр 6:11—15).
12. Өз тапшырығыны јеринә јетирәркән Ҝидон ағылла даврандығыны неҹә ҝөстәрди?
12 Ҝидону дөјүшә ҝөндәрмәздән әввәл, Јегова ону сынады. Неҹә? Ҝидона тапшырылмышды ки, онун атасына мәхсус олан Баал гурбанҝаһыны дағытсын вә онун јанындакы мүгәддәс ағаҹы кәссин. Бу тапшырыг ҹәсарәт тәләб едирди, Ҝидон ону јеринә јетирмәкдә тәвазөкарлыг вә ағыллылыг ҝөстәрди. Буну һамынын ҝөзү гаршысында етмәк әвәзинә, Ҝидон өз ишини, бир кимсәнин ону ҝөрә билмәјәҹәји ҝеҹә гаранлығында етди. Бундан әлавә, Ҝидон бу тапшырығын иҹра олунмасына еһтијатла јанашды. О өзү илә он нәфәр гул ҝөтүрдү: ола билсин она ҝөрә ки, онлардан бә’зиләри кешик чәкмәли, диҝәрләри исә, гурбанҝаһы дағытмагда вә мүгәддәс ағаҹы кәсмәкдә она көмәк етмәли идиләрb. Һәр неҹә олса да, Ҝидон өз тапшырығыны Јегованын хејир-дуасы илә јеринә јетирди вә вахты ҝәләндә Исраилин мидјалылардан азад едилмәси үчүн Јегова ондан истифадә етди (Һакимләр 6:25—27).
Тәвазөкарлыг вә ағыллылыг ҝөстәрмәк
13, 14. а) Биз, бир имтијаз аланда тәвазөкарлығы неҹә ҝөстәрә биләрик? б) А. Һ. Макмиллан гардаш тәвазөкарлығын ҝөзәл нүмунәсини неҹә ҝөстәрди?
13 Ҝидонун тәвазөкарлығындан биз чох шеј өјрәнә биләрик. Мәсәлән, хидмәтдә бир имтијаз аланда биз буна неҹә мүнасибәт ҝөстәририк? Илк нөвбәдә бу имтијазла јаранан ҝөркәмли вәзифә вә нүфуз барәдәми фикирләширик? Јохса, бу тапшырығы јеринә јетирмәји баҹарыб баҹармамағымыз үзәриндә тәвазөкарлыг вә дуа илә дүшүнүрүк? Јер үзүндәки һәјатыны 1966-ҹы илдә баша вуран А. Һ. Макмиллан гардаш, бу ҹәһәтдән ҝөзәл нүмунә верди. Ҝөзәтчи Гүлләси Ҹәмијјәтинин илк президенти Ч. Т. Рассел бир дәфә Макмиллан гардашын фикрини сорушду: “Мән олмајанда рәһбәрликлә ким мәшғул ола биләр?” Мүзакирәнин давамы заманы, ҝөзәл имкан јарандығына бахмајараг, Макмиллан гардаш бир дәфә дә олсун белә өз намизәдлијини ирәли сүрмәди. Нәтиҹәдә, Рассел гардаш Макмиллан гардашдан бу тә’јинаты гәбул етмәк барәдә фикирләшмәји хаһиш етди. Чох илләр кечдикдән сонра Макмиллан гардаш јазырды: “Ајагларым титрәди. Мән, буна чох ҹиддиликлә јанашараг, һәр шеји дәриндән ҝөтүр-гој етдим вә әлимдән ҝәлән көмәји етмәјә шад олдуғуму она демәздән әввәл, бир мүддәт дуа етдим”.
14 Бундан гыса вахт сонра Рассел гардаш вәфат етди вә Ҝөзәтчи Гүлләси Ҹәмијјәтинин президентлик вәзифәси бош галды. Ч. Рассел гардашын ахырынҹы тәблиғ сәфәри заманы рәһбәрлик ишини Макмиллан гардаш иҹра едирди вә бир гардаш она деди: “Мак, президентлик вәзифәсини алмаға сәнин бөјүк шансын вар. Рассел гардаш сәфәрдә оланда, сән онун хүсуси нүмајәндәси идин вә о, бизә бујурмушду ки, сәнин дедијин һәр шеји едәк. О, ҝетди вә гајытмады. Ҝөрүнүр, рәһбәрлији өз үзәринә сән ҝөтүрмәли олаҹагсан”. Макмиллан гардаш ҹаваб верди: “Јох, гардаш, бу мәсәләјә белә јанашмаг олмаз. Бу, Рәббин ишидир вә сән, Рәббин тәшкилатында, Онун сәнә вердији вәзифәни тутаҹагсан; мән әминәм ки, бу иш мәним үчүн дејил”. Сонра Макмиллан гардаш бу вәзифәјә башга намизәд ирәли сүрдү. Ҝидон кими, о да өзү барәдә тәвазөкарлыгла дүшүнүрдү - өзүмүз барәдә биз дә белә фикирдә олмалыјыг.
15. Биз, тәблиғ едәркән, тәдбирли олмағы практикада неҹә тәтбиг едә биләрик?
15 Алдығымыз тапшырығы јеринә јетирмәкдә биз дә тәвазөкар олмалыјыг. Ҝидон ағылла давранды вә чалышды ки, әбәс јерә өз дүшмәнләринин гәзәбини аловландырмасын. Тәблиғ хидмәтиндә инсанларла данышаркән, биз дә тәвазөкар вә тәдбирли олмалыјыг. Дүздүр, биз руһани мә’нада мүбаризә апарыб, “истеһкамлары” вә “нәзәријјәләри” јыхырыг (2 Коринфлиләрә 10:4, 5). Лакин биз башгалары илә тәкәббүрлә данышмамалыјыг вә чатдырдығымыз мүждәдән онларын инҹимәсинә бир сәбәб вермәмәлијик. Әксинә, онларын нөгтеји-нәзәрләринә һөрмәт етмәли, бизи бирләшдирән шејләрә диггәти артырмалы вә фикри, тәблиғ етдијимиз мүждәнин мүсбәт саһәләринә ҹәмләшдирмәлијик (Һәвариләрин ишләри 22:1—3; 1 Коринфлиләрә 9:22; Вәһј 21:4).
Иса - тәвазөкарлығын ән ҝөзәл нүмунәси
16. Иса өзү барәдә тәвазөкарлыгла дүшүндүјүнү неҹә ҝөстәрди?
16 Тәвазөкарлығын ән ҝөзәл нүмунәсини Иса Мәсиһ ҝөстәрибc. Атасы илә сых мүнасибәтдә олмасына бахмајараг, Иса тәрәддүд етмәдән е’тираф едирди ки, бә’зи мәсәләләр онун сәлаһијјәтинә дахил олмур (Јәһја 1:14). Мәсәлән, Јагубла Јәһјанын анасы хаһиш едәндә ки, Падшаһлыгда онун оғуллары Исанын јанында отурсунлар, Иса деди: “Сағымда вә ја солумда отурмаға изин вермәк Мәним әлимдә дејилдир” (Матта 20:20—23). Башга бир һалда Иса ачыгҹа е’тираф етди: “Мән Өз-Өзүмдән бир шеј едә билмәрәм... мәгсәдим өз ирадәми дејил, Мәни ҝөндәрәнин ирадәсини јеринә јетирмәкдир” (Јәһја 5:30; 14:28; Филипилиләрә 2:5, 6).
17. Башгалары илә рәфтарында Иса тәвазөкарлығы неҹә ҝөстәрди?
17 Иса һәр бир ишдә гејри-камил инсанлардан үстүн иди вә Атасы Јегова, она, бәнзәри олмајан сәлаһијјәт вермишдир. Буна бахмајараг, өз давамчылары илә рәфтарында Иса тәвазөкарлыг ҝөстәрирди. О өз билији илә онлары валеһ етмәјә чалышмырды. О, һәссаслыг вә шәфгәт ҝөстәрирди, онларын инсани тәлабатларыны нәзәрә алырды (Матта 15:32; 26:40, 41; Марк 6:31). Демәли, камил инсан олдуғуна бахмајараг, Иса максималист дејилди. О, һеч заман шаҝирдләриндән, онларын баҹардыгларындан артыг шеј тәләб етмирди вә һеч заман онлары һәддиндән артыг әзијјәтә салмырды (Јәһја 16:12). Тәәҹҹүблү дејил ки, онунла үнсијјәтдә оларкән чохлары раһатлыг тапырдылар! (Матта 11:29).
Тәвазөкарлыгда Исадан нүмунә ҝөтүрүн
18, 19. а) Өзүмүз барәдә фикирләшәркән; б) башгалары илә рәфтар едәркән, тәвазөкар олмагда Исадан неҹә нүмунә ҝөтүрә биләрик?
18 Әҝәр дүнјада јашамыш ән бөјүк инсан тәвазөкарлыг ҝөстәрмишдирсә, буну етмәк бизә даһа чох ваҹибдир. Гејри-камил инсанлар, там сәлаһијјәтә малик олмадыгларыны чох вахт е’тираф етмирләр. Лакин Исадан нүмунә ҝөтүрмәклә, мәсиһчиләр тәвазөкар олмаға чалышырлар. Онлар јол вермирләр ки, тәләбләрә мүвафиг олан шәхсләрә вәзифә тапшырмагда мәғрурлуг онлара мане олсун; онлар дикбашлыг етмирләр вә сәлаһијјәти олан инсанларын вердикләри рәһбәрлијә риајәт етмәкдән бојун гачырмырлар. Онларын ҝөстәрдикләри әмәкдашлыг руһу, јығынҹагда һәр шејин “әдәблә вә низамла” иҹра олунмасына имкан јарадыр (1 Коринфлиләрә 14:40).
19 Тәвазөкарлыг һәмчинин бизи тәшвиг едәҹәк ки, башагаларындан бир шеј ҝөзләдикдә мүдрик олаг вә онларын тәлабатларыны нәзәрә алаг (Филипилиләрә 4:5). Бәлкә дә биз, башгаларында олмајан габилијјәтләрә вә ләјагәтләрә маликик. Буна бахмајараг, әҝәр биз тәвазөкарыгса, башгаларынын һәмишә бизим истәдијимиз кими давранаҹагларына үмид етмәјәҹәјик. Биз, һәр бир инсанын имканларынын мәһдуд олдуғуну биләрәк, диҝәрләринин гүсурларыны тәвазөкарлыгла нәзәрә алаҹағыг. Петер јазырды: “Һәр шејдән әввәл бир-биринизә ҹошғун мәһәббәтиниз олсун, чүнки мәһәббәт бир чох ҝүнаһын үстүнү өртәр” (1 Петер 4:8).
20. Гејри-тәвазөкарлыға олан һәр бир мејли биз неҹә арадан галдыра биләрик?
20 Өјрәндијимиз кими, доғрудан да мүдриклик тәвазөкар оланларладыр. Әҝәр өзүнүздә гејри-тәвазөкарлыға вә ја өзүнә ҝүвәнмәк һиссинә мејл ҝөрүрсүнүзсә, бәс онда неҹә? Руһдан дүшмәјин. Әвәзиндә, Давудун нүмунәсини изләјин; о, дуа едирди: “Гулуну гәсди ҝүнаһлардан [“өзүнә ҝүвәнәрәк давранмагдан”, ЈД] да гору; онлар үзәримә краллыг етмәсин” (Мәзмур 19:13). Иманда Павел, Ҝидон вә әсасән дә Иса Мәсиһ кими адамлардан нүмунә ҝөтүрмәклә, биз: “Мүдриклик тәвазөкар оланларладыр” сөзләринин һәгигәт олдуғуна шәхсән әмин олаҹағыг (Сүлејманын мәсәлләри 11:2, ЈД).
[Һашијәләр]
a “Хидмәткар” кими тәрҹүмә едилән Јунан сөзү, бөјүк ҝәмидә ашағы сырада отуруб авар чәкән гул мә’насыны верә биләр. “Тәсәррүфатчыја” исә, әмлакын гејдинә галмаг кими бөјүк мәс’улијјәт е’тибар едә биләрдиләр. Анҹаг саһибләрин әксәријјәти үчүн “тәсәррүфатчылар”, чохаварлы ҝәмидә авар чәкән гул кими идиләр.
b Ҝидонун ағыллы вә еһтијатлы олмасыны горхаглыг әламәти кими анламаг лазым дејил. Онун ҹәсарәти Ибраниләрә 11:32—38 тәсдиг олунур вә орада Ҝидон “гүввәтләнән” вә “дөјүшдә мөһкәм олан” шәхсләр арасында хатырланыр.
c Тәвазөкарлыг, бир кимсәнин имканларынын мәһдудлуғуну анламағы өзүнә дахил етдији үчүн, Јегова һаггында демәк олмаз ки, О, тәвазөкардыр. Амма О, лүтфкардыр. Мәзмур 18:35-дә охујуруг: “Лүтфүн мәни бөјүк етди”.
Јадыныздадырмы?
• Тәвазөкарлыг нәдир?
• Тәвазөкарлыгда Павелдән неҹә нүмунә ҝөтүрә биләрик?
• Биз, Ҝидонун нүмунәсиндән тәвазөкарлыг барәдә нә өјрәнә биләрик?
• Иса, тәвазөкарлығын ән ҝөзәл нүмунәсини неҹә ҝөстәрди?
[25-ҹи сәһифәдәки шәкил]
Павел өз тәвазөкарлығы илә һәмиманлыларынын мәһәббәтини газанды
[26-ҹы сәһифәдәки шәкил]
Ҝидон, Аллаһын ирадәсини јеринә јетирмәкдә еһтијатлы давранды
[28-ҹи сәһифәдәки шәкил]
Аллаһын Оғлу Иса, һәр бир ишдә тәвазөкарлыг ҝөстәрир