Әҝәр кимсә дејирсә...

«Адәмин ҝүнаһ ишләтмәси Аллаһын ирадәсинә дахил иди, Аллаһын планы бундан ибарәт иди».

Белә демәк олар: «Чохлары белә дејир. Анҹаг ҝәлин белә ҝөтүрәк: әҝәр сиз мәндән нә исә хаһиш етсәјдиниз вә мән сизин истәдијинизи етсәјдим, сиз буна ҝөрә мәни иттиһам едәрдиниз? ... Әҝәр Адәм Аллаһын ирадәси илә ҝүнаһ ишләтмишдисә, онда нәјә ҝөрә Аллаһ ону Еден бағындан бир ҝүнаһкар кими говду? (Јар. 3:17—19, 23, 24)».

Јахуд белә демәк олар: «Бу, чох мараглы фикирдир вә әслиндә, Аллаһын неҹә бир Варлыг олдуғу барәдә чох шеј дејир. Әҝәр сиз бир нәфәрин бүтүн ишләрини габагҹадан планлашдырсајдыныз, сонра да ону ҝөрдүјү ишләрә ҝөрә иттиһам етсәјдиниз, буну әдаләтли вә мәһәббәтли бир һәрәкәт адландырмаг оларды?» Сонра әлавә етмәк олар: 1) «Јеһова мәһәббәт Аллаһыдыр (1 Јәһ. 4:8). Онун бүтүн јоллары һагдыр (Мәз. 37:28; Ганун. т. 32:4) Адәм Аллаһын ирадәси илә ҝүнаһ ишләтмәди. Аллаһ ону ҝүнаһ ишләтмәмәси үчүн хәбәрдар етмишди (Јар. 2:17)». 2) «Аллаһ, бизим кими, Адәмә дә сечим азадлығы вермишди, о, неҹә истәјир, елә дә һәрәкәт едә биләрди. Камил олмаг о демәк дејилди ки, инсан ирадә азадлығындан итаәтсизлик етмәк үчүн истифадә едә билмәзди. Адәм һәрәкәтинин өлүмлә нәтиҹәләнәҹәјинә даир хәбәрдарлыг алса да, о, Аллаһа гаршы үсјан етмәји сечди». (Һәмчинин 389-ҹу сәһифәјә бах.)