1 Ишмуил
25 Ишмуил+ өлдү. Бүтүн Исраил онун јасына топлашды, ону Рамада евинин јанында+ дәфн етдиләр. Давуд сонра Фәран чөллүјүнә енди.
2 Мәунда+ бир адам јашајырды, онун мүлкү Кармелдә*+ иди. Бу адам чох варлы иди, онун 3000 баш гојуну, 1000 баш кечиси вар иди. Һәмин вахт о, Кармелдә гојунларыны гырхырды. 3 Онун ады Набал,+ арвадынын ады Абигајил+ иди. Арвады чох ағыллы, ҝөзәл бир гадын иди. Киши исә кобуд вә бәдхасијјәт иди;+ о, Калиб+ нәслиндән иди. 4 Давуд чөллүкдә оланда ешитди ки, Набал гојунларыны гырхыр. 5 Давуд адамларындан он нәфәрини онун јанына ҝөндәриб тапшырды: «Кармелә галхыб Набалын јанына ҝедин. Мәним адымдан ондан һал-әһвал тутун. 6 Сонра дејин: “Өмрүн узун олсун, сән дә, күлфәтин дә, варын, дөвләтин дә саламат олсун. 7 Ешитдим ки, инди јун гырхдырырсан. Чобанларын јанымызда оланда онлары инҹитмәмишик,+ бизимлә Кармелдә олдуглары бүтүн вахт әрзиндә һеч нәләри итмәјиб. 8 Адамларындан да соруша биләрсән, сәнә дејәрләр. Инди гој мәним дә адамларым сәнин ҝөзүндә лүтф тапсын, чүнки биз хош вахтда ҝәлмишик. Нәјә имканын чатырса, гулларына вә оғлун Давуда вер”».+
9 Давудун адамлары ҝедиб онун адындан бүтүн бунлары Набала сөјләдиләр. Сөзләрини битирәндә 10 Набал Давудун адамларына белә деди: «Давуд кимдир? Јәссәнин оғлу кимдир? Инди ағасындан гачан чохлу гул вар.+ 11 Мән чөрәјими, сујуму, гырхымчылар үчүн кәсдијим әти ҝөтүрүб јери-јурду мәлум олмајан адамлара верим?»
12 Давудун адамлары гајыдыб һәр шеји олдуғу кими она данышдылар. 13 Давуд дәрһал деди: «Һәр кәс гылынҹыны гуршасын!»+ Һамы гылынҹыны гуршады, Давуд да өз гылынҹыны бағлады. 400 нәфәрә гәдәр адам Давудла ҝетди, 200 нәфәр исә јүкүн јанында галды.
14 Бу арада нөкәрләрдән бири ҝедиб Набалын арвады Абигајилә деди: «Давуд чөллүкдән ағамыза хејир-бәрәкәт диләмәк үчүн гасидләр ҝөндәрмишди, анҹаг аға чығыр-бағыр салыб онлары тәһгир етди.+ 15 О адамлар бизә гаршы хејирхаһ олублар, һеч вахт бизи инҹитмәјибләр. Чөлләрдә онларла олдуғумуз вахт һеч нәјимиз итмәјиб.+ 16 Онларын јанында гојунлары отаранда ҝеҹә-ҝүндүз дивартәк бизи горујублар. 17 Инди бир чарә гыл, чүнки ағамызын да, ев әһлинин дә үстүнү бәла кәсдириб.+ Аға да елә сәрт адамдыр ки,+ она бир сөз демәк олмур».
18 Абигајил+ ҹәлд 200 көмбә чөрәк, ики бөјүк күп шәраб, беш гојун ҹәмдәји, беш габ* говурға, 100 кишмиш лавашанасы, 200 әнҹир лавашанасы ҝөтүрүб улаглара јүкләди.+ 19 Сонра нөкәрләрә бујурду: «Сиз габагда ҝедин. Мән сизин арханызҹа ҝәлирәм». Әри Набала исә һеч нә демәди.
20 Абигајил улағын белиндә ҝизлинҹә дағдан енирди. Бу дәм Давуд адамлары илә она сары ҝәлирди. Абигајил онларла растлашды. 21 Давуд бундан габаг демишди: «Наһаг јерә чөллүкдә бу адамын малларыны горумушам. Онун бирҹә шеји дә итмәди.+ Инди исә јахшылығыма јаманлыгла ҹаваб верир.+ 22 Әҝәр Набалын евиндәки киши хејлагларындан бирини сабаһа сағ сахласам, гој онда Давудун дүшмәнләриндән* Аллаһ Өзү интигам алсын».
23 Абигајил Давуду ҝөрән кими тәләсик улагдан дүшдү вә Давудун өнүндә диз чөкүб јерә гәдәр тәзим етди. 24 Сонра онун ајағына дөшәниб деди: «Ағам, гој бу ҝүнаһ мәним бојнума олсун, изин вер, бу гарабашын сәнә бир сөз десин, гарабашынын сөзүнү динлә. 25 Хаһиш едирәм, ағам, бу јарамаз Набала+ фикир вермә. Ады Набал* олдуғу кими, өзү дә ахмагдыр. Бу гарабашын исә ҝөндәрдијин адамлары ҝөрмәјиб. 26 Еј ағам, Јеһоваја анд олсун, сәнин ҹанын һаггы, ган төкмәкдән,+ өз әлинлә гисас алмагдан сәни сахлајан Јеһовадыр.+ Аға, гој дүшмәнләрин, сәнин пислијини истәјәнләр Набалын ҝүнүнә дүшсүнләр. 27 Бујур, гарабашынын ҝәтирдији бу совгаты+ гәбул елә, арханҹа ҝәлән ҹаһыллара вер.+ 28 Нә олар, кеч гарабашынын ҝүнаһындан. Јеһова мүтләг ағамын сүлаләсини сарсылмаз едәҹәк.+ Чүнки ағам Јеһованын мүһарибәләрини апарыр.+ Һәлә сәндә һеч бир ҝүнаһ тапылмајыб.+ 29 Кимсә сәнин изинә дүшүб ҹанына гәсд етмәк истәсә, даш-гашы боғчаја бүкүб неҹә горујурларса, Аллаһын Јеһова да сәнин һәјатыны елә горујаҹаг. Амма дүшмәнләринин ҹаныны сапанда гојуб даш кими атаҹаг. 30 Јеһова ағама вәд етдији бүтүн јахшылыглары һәјата кечирәндә, сәни Исраилин һөкмдары едәндә+ 31 наһаг ган төкдүјүнә ҝөрә, өз әлинлә гисасыны алдығына ҝөрә+ пешман олмајаҹагсан, үрәјин сәни гынамајаҹаг. Јеһова ағамын башына немәтләр јағдыранда мән гарабашыны јада саларсан».
32 Давуд Абигајилә деди: «Сәни мәним гаршыма ҝөндәрән Исраилин Аллаһы Јеһоваја алгыш олсун! 33 Ағлына бәрәкаллаһ! Мәни ган төкмәкдән,+ өз әлимлә гисасымы алмагдан чәкиндирдијинә ҝөрә афәрин олсун сәнә! 34 Мәни сәнә пислик етмәкдән сахлајан+ Исраилин Аллаһы Јеһоваја анд олсун, әҝәр ҹәлд тәрпәниб гаршыма ҝәлмәсәјдин,+ Набалын евиндәки киши хејлагларындан бири дә сабаһа сағ чыхмајаҹагды».+ 35 Сонра Давуд Абигајилин ҝәтирдији совгаты гәбул етди вә деди: «Сағ-саламат ҝет. Мән сәни динләдим. Сөзүнү јерә салмајаҹағам».
36 Абигајил Набалын јанына гајытды. Набал евдә падшаһа лајиг зијафәт верирди. О, сәрхош оланаҹан ичмишди, кефи көк иди. Абигајил сәһәр ачыланаҹан она һеч нә демәди. 37 Сәһәр Набал өзүнә ҝәләндә исә һәр шеји она данышды. Набал мејит кими олду, ифлиҹ вурмуштәк, даш кими дүшүб галды. 38 Тәхминән он ҝүндән сонра Јеһова Набалы вурду вә о өлдү.
39 Давуд Набалын өлүм хәбәрини ешидәндә деди: «Јеһоваја алгыш олсун! О, ишимә бахыб+ мәни Набалын тәһгирләриндән гуртарды,+ гулуну пис әмәлдән сахлады.+ Јеһова Набалын бәдхаһлығыны онун өз башында чатлатды!» Сонра Давуд Абигајили алмаг үчүн она елчи ҝөндәрди. 40 Давудун адамлары Кармелә Абигајилин јанына ҝәлиб дедиләр: «Давуд бизи елчилијә ҝөндәриб, сәни алмаг истәјир». 41 О, дәрһал галхды, јерәдәк тәзим едиб деди: «Ағамын адамларынын ајағыны јујан+ гарабаш олмаға һазырам». 42 Сонра Абигајил+ ҹәлд дуруб улаға минди, беш кәнизини дә јанына алыб Давудун елчиләри илә ҝетди вә онун арвады олду.
43 Давуд јизраилли+ Аһнаамы+ да алмышды. Гадынларын һәр икиси онун арвады олду.+
44 Лакин Талут гызы Мәкјалы+, Давудун арвадыны галлимли Лајишин оғлу Фалтијә+ вермишди.